Δεσμοί Αίματος του Γκρίμουρ Χακόναρσον
Κοιτάζοντας τον κόσμο με μια ματιά χιουμοριστική, καυστική αλλά και, ταυτόχρονα, γεμάτη αγάπη για τους ήρωές του, το φιλμ του Γκρίμουρ Χακόναρσον έκανε το ντεμπούτο του (και κέρδισε τελικά το μεγαλύτερο βραβείο) στο τμήμα «Un Certain Regard» του Φεστιβάλ των Καννών του 2015, συνέχισε κάνοντας πρεμιέρα στην Ελλάδα λίγους μήνες μετά κατά τη διάρκεια του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου και έλαβε τον Χρυσό Αλέξανδρο από τα χέρια της προέδρου της επιτροπής Μισέλ Ρέι-Γαβρά, και κατέφθασε τελικά στις ελληνικές αίθουσες στις αρχές του 2016 για να αποδείξει ότι η συναισθηματική του ισχύς είναι τόσο έντονη που μπορεί με άνεση να το κουβαλήσει, δώδεκα μήνες και αμέτρητες ταινίες αργότερα, μέσα στην δεκάδα των καλύτερων ταινιών της χρονιάς. Σιωπηλοί λέγοντας ωστόσο πολλά, ευαίσθητοι χωρίς να γίνονται ποτέ μελό και αβίαστα αστείοι χωρίς ποτέ να αγνοούν το δραματικό βάρος της ιστορίας τους, οι «Δεσμοί Αίματος» είναι μια ταινία για την αδελφική αγάπη, για όλα εκείνα που ορίζουν το παρελθόν χωρίς καν να τα θυμόμαστε και για εκείνες ακριβώς τις στιγμές όπου τίποτα δεν έχει περισσότερη σημασία από μια (κυριολεκτικά) ζεστή αγκαλιά.
Το κινηματογραφικό top-ten του Flix
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2016: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
Power Points
Η παρατηρητική ματιά του που αξιοποιεί πλήρως το παρελθόν του Χακόναρσον στο ντοκιμαντέρ, οι βουβές αλληλεπιδράσεις των δύο αδερφών που «κοιτούν λοξά» προς ένα screwball αφηγηματικό σύμπαν και η διάχυτη μελαγχολία που δίνει στις κωμικές εξάρσεις ένα βάρος που συνοδεύει τα τρανταχτά σου γέλια, αποκαλύπτουν ένα δημιουργό που αναγνωρίζει (και αποδεικνύει) πως λιτή αφήγηση δε σημαίνει και απλοϊκή προσέγγιση, ακριβώς όπως ο όρος «κωμωδία» δεν παραβλέπει την πιθανότητα να τελειώσει κάποιος την προβολή της ταινίας με βουρκωμένα μάτια. «Πιθανότητα» είπαμε; Εννοούσαμε «βεβαιότητα».
Θα μείνει κλασικό:
Γιατί παρά την επιτυχημένη του φεστιβαλική πορεία, το φιλμ μιλά κατευθείαν στην καρδιά του θεατή, τον παρασέρνει σε έναν κόσμο παράδοξο αλλά πέρα για πέρα αληθινό και σε κάθε στάδιο της διαδρομής αποδεικνύει πως για να προχωρήσει κάποιος μπροστά, το μόνο που χρειάζεται είναι απλά να κοιτάξει μέσα του. Οι «Δεσμοί Αίματος» προσφέρουν αβίαστα ένα βαθιά ανθρώπινο σινεμά, (ειρωνικά) μακριά από ψυχρές, συναισθηματικά απρόσιτες καλλιτεχνικές περιοχές.
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας αποδίδεται στα ελληνικά ως «Κριάρια», χαρακτηρισμός που αφορά όχι μόνο την αιτία του κακού που φέρνει με το ζόρι ξανά κοντά τα δύο αδέρφια αλλά, κυρίως, την ανταγωνιστική φύση της σχέσης τους. Αυτή είναι και η κινητήριος δύναμη για μερικές εξαιρετικά αστείες αλληλεπιδράσεις, οι οποίες κλιμακώνονται με την σκηνή ανθολογίας όπου ένας εκσκαφέας αναλαμβάνει ρόλο… νοσοκομειακού οχήματος. Αυτό όμως που ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσουμε είναι η ζεστή αγκαλιά του τέλους, η στιγμή όπου τα πάντα παύουν να έχουν σημασία και ολόκληρος ο κόσμος των δύο αδερφών απλά περιλαμβάνει τους ίδιους και τις καρδιές τους. Γιατί ποτέ η ιστορία τους δεν περιείχε ουσιαστικά κάτι περισσότερο από αυτό.
Γράψαμε στο Flix
Οι «Δεσμοί Αίματος», όπως και το «Of Horses and Men» του Μπένεντικτ Ερλινγκσον πριν από δύο χρόνια, δείχνουν με έναν ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο τον στενό, ζωντανό δεσμό που οι κάτοικοι αυτής της απομονωμένης χωράς μοιράζονται όχι απαραίτητα με τα άλογα ή τα πρόβατά τους, μα με την σκληρή παράξενη φύση που τους φιλοξενεί. Τον τρόπο που τα στοιχεία της ορίζουν τις ζωές τους και καθορίζουν τις συμπεριφορές τους. Ομως αντίθετα από το «Of Horses and Men», που ακολουθούσε μια πολύ πιο χαλαρή σχεδόν σπονδυλωτή αφηγηματική γραμμή, το φιλμ του Χακόναρσον έχει στο κέντρο του μια εξαιρετικά σφιχτή ιστορία με δυο χαρακτήρες που ακόμη κι αν σκιαγραφούνται αδρά, είναι συναρπαστικοί και ερμηνεύονται με εξίσου συναρπαστικό τρόπο από τους δυο σπουδαίους ηθοποιούς.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τους «Δεσμούς Αίματος»
Και κάτι ακόμη
«Η ταινία είναι βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία που μου είχε αφηγηθεί ο πατέρας μου για δύο αδέρφια που ζούσαν στον ίδιο τόπο αλλά δεν είχαν μιλήσει για 40 χρόνια. Είναι μια πολύ ισλανδική ιστορία, αφού οι δύο ήρωες είναι πεισματάρηδες και ανεξάρτητοι όσο είναι ο λαός της Ισλανδίας. Ηθελα να κάνω μια ταινία για την κουλτούρα των κριαριών, μια κουλτούρα βαθιά ριζωμένη στο εθνικό πνεύμα της Ισλανδίας και με καθοριστική θέση στην επιβίωσή μας μέσα στους αιώνες. Θα έλεγα πως στην Ισλανδία κάνουμε ιστορίες για ανθρώπους. Ρεαλιστικές ιστορίες, γιατί δεν έχουμε πολλά χρήματα για να χρηματοδοτήσουμε μια ακριβή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Οι κινηματογραφιστές στην Ισλανδία πρέπει να σκέφτονται πρακτικά και να κάνουν μικρές καθημερινές ιστορίες.»
Ο Γκρίμουρ Χακόναρσον μιλά στο Flix: διαβάστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη
Το κινηματογραφικό top-ten του Flix
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2016: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
