Η ταινία
Μια γυναίκα μπαίνει στην αίθουσα αναμονής ενός μικρού, επαρχιακού αεροδρομίου. Εχει φτάσει νωρίς. Κοιτάζει γύρω της. Βλέπει μια γλάστρα με ροζ λουλούδια. Πλησιάζει. Τα λουλούδια είναι πλαστικά.
Ο σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1986. Σπούδασε Ιστορία και Θεωρία στο Kingston University του Λονδίνου και Σκηνοθεσία στο London Film School. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει διακρίσεις, μεταξύ των οποίων και το βραβείο «Ελληνες του Κόσμου» στο Φεστιβάλ Δράμας. Εχει υπάρξει Artist in Residence στο Ακαδημαϊκό Κέντρο Κινηματογράφου στο Βελιγράδι και στο Kunstnarhusset Messen της Νορβηγίας. Το σενάριο της «Γυναίκας με το Πλαστικό Λουλούδι» επιλέχθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου για το Euroconnection Forum στο Φεστιβάλ του Clermont-Ferrand. Είναι η πρώτη του ταινία στην Ελλάδα.
Φιλμογραφία
- 2011 Make-Up
- 2010 Salto Mortale
- 2009 The Exit
- 2008 The Passage
- 2007 Landscape of the Last Encounter
Τρεις ερωτήσεις για τη «Γυναίκα με το Πλαστικό Λουλούδι»
Ποια ήταν η αφορμή που σας οδήγησε να κάνετε την ταινία;
Πρωτίστως υπήρχε η επιθυμία να κάνω μια ταινία στην Ελλάδα. Ημουν στο Λονδίνο για 8 χρόνια, είχα σκηνοθετήσει τέσσερις-πέντε ταινίες και ήθελα πια να αλλάξω σκηνικό, να κάνω μια ταινία στα ελληνικά, με Ελληνες ηθοποιούς - επαγγελματίες και μη. Μια αφορμή δόθηκε πέρσι στο Φεστιβάλ Δράμας όταν η προηγούμενη «αγγλική» ταινία μου πήρε ένα βραβείο που συνοδευόταν από ένα χρηματικό ποσό από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Αμέσως σκέφτηκα ότι θα αξιοποιήσω αυτά τα χρήματα για να κάνω μια καινούργια ταινία στην Ελλάδα. Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι τελειώνω μια ταινία και αμέσως θέλω να ξεκινήσω την επόμενη. Στην προκειμένη περίπτωση, η συγκυρία με ευνόησε. Ερχόμενος στην Ελλάδα ήρθα αντιμέτωπος με τις διάφορες πτυχές της ελληνικής πραγματικότητας. Την κραυγαλέα πραγματικότητα της Αθήνας και τη μελαγχολία της επαρχίας. Προτίμησα να κάνω μια ταινία στην επαρχία, ίσως γιατί έψαχνα κάτι το «ρετρό». Η ελληνική κρίση είναι σαν ενα πηγάδι από ιδέες. Ο καθένας παίρνει αυτό που μπορεί να σηκώσει. Είναι φυσικό κάποιοι να στραφούν προς την επικαιρότητα. Εγώ, απ'την άλλη, στράφηκα προς το «ρετρό».
Πώς θα περιγράφατε το φιλμ σε κάποιον που σας ρωτούσε «τι είναι η ταινία σου»;
Ισως μια ταινία μυστηρίου ή ένα ρομαντικό θρίλερ; Εξαρτάται πως το εισπράττει κανείς. Χωρίς δράση, με δειλούς βηματισμούς, παύσεις, συνομιλίες μέσα στο πλήθος, βλέμματα, γλάστρες με πλαστικά φυτά, τέτοιου είδους θρίλερ. Είναι η προσωπογραφία μιας γυναίκας.
Εκτός από την χρονική διάρκεια ενός φιλμ, ο προσδιορισμός «μικρού μήκους» ορίζει κάτι άλλο κατά τη γνώμη σας; Και γιατί ναι ή όχι;
H «μικρού μήκους» είναι μια ταινία μικρής διάρκειας. Μια ταινία που δεν έχει περιθώριο να «ανασάνει», γιατί ο σκηνοθέτης προσπαθεί να τα πει όλα μέσα σε δεκαπέντε λεπτά. Ή μια ταινία που απλώς «ανασαίνει» και ο θεατής καλείται να γεμίσει τα κενά. Συνήθως είναι δύσκολο για μια μικρού μήκους να συγκινήσει μέσα σε τόσο λίγο χρόνο. Μπορεί να σε σοκάρει, να σε κάνει να γελάσεις, ίσως και να σκεφτείς κάτι παραπέρα. Αλλά δύσκολο να σε συγκινήσει. Εκτός κι αν τυχαίνει το θέμα της ταινίας να σε καίει. Ή αν είσαι ένας πιο «εξειδικευμένος» θεατής και συγκινείσαι από την αισθητική, την κίνηση της κάμερας, τον ξεφλουδισμένο τοίχο στα δεξιά του κάδρου, την αντανάκλαση, τέτοια πράγματα. Νομίζω όμως ότι οι περισσότεροι θεατές ψάχνουν ταινίες «εγκεφαλικές», που έχουν μια «έξυπνη» ανατροπή, που συνοψίζονται ικανοποιητικά.
info
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Χρήστος Μασσαλάς / Ηθοποιοί: Μαρία Μασσαλά, Μενέλαος Χαζαράκης, Κλεοπάτρα Τόλογκου / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Κόκκαλης / Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Θεοφανώ Πιτσιλλίδου / Μακιγιάζ: Ιωάννα Συμεωνίδη / Ηχοληψία: Γιώργος Στούπης / Μοντάζ-Ηχητ. Σχεδιασμός: Χρήστος Μασσαλάς / Διεύθυνση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη / Παραγωγή: Χρήστος Μασσαλάς
Δείτε παρακάτω ένα τρέιλερ του «Η Γυναίκα με το Πλαστικό Λουλούδι» και διαβάστε περισσότερα για τον Χρήστο Μασσαλά.
Μάθετε πληροφορίες και δείτε υλικό των ταινιών όλων των φετινών υποψηφίων του Φεστιβάλ Δράμας εδώ.
