H ταινία
Μια γυναίκα παντρεμένη, απάτα τον άντρα της. Η ζωή της, από εκείνη την μέρα, γίνεται ένα βάρος που δεν μπορεί πλέον να φέρει. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα όταν ο σύζυγός της ανακαλύπτει κάποια σημάδια στο σώμα της, το οποίο αποδεικνύει την απιστία της. Στο τέλος, το ζευγάρι θα ζήσει μια ζωή κάτω από την ίδια στέγη για ένα μόνο λόγο, το παιδί του.
Ο σκηνοθέτης
Ο Σπυρίδων Παπασπύρου γεννήθηκε στην Αθήνα τη 18η Απριλίου το 1984. Μεγάλωσε στα Μελίσσια Αττικής και τελείωσε το σχολείο το 2002. Εκτοτε έχει σπουδάσει Audio Engineer στην S.A.E Athens και Σκηνοθεσία στην Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου. Εχει εργαστεί σαν Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη στην μεγάλου μήκους ταινία «Interruption» του Γιώργου Ζώη και ως Α’ Βοηθός στην μικρού μήκους του Χάρη Σταθόπουλου «Το Εισιτήριο». Συνθέτει και ενορχηστρώνει μουσική για ταινίες όπως «Τα Ρέστα» του Νίκου Παναγιωτόπουλου και για την μπάντα Homemade Lemonade.
5 ερωτήσεις για το «Smoke in the Water»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Πιστεύω πως το «τώρα» στον κινηματογράφο δεν υπάρχει. Κάπου «τώρα» γυρίζεται ένα πλάνο που θα το δούμε κάποιο άλλο «τώρα». Το θέμα της οικογένειας και τα όρια μεταξύ «δεσμού» και «αποδέσμευσης» ήταν κάτι που με βασάνιζε αρκετό καιρό, ίσως και πολύ κόσμο γύρω μου, μιας και βρήκα την ιστορία αυτή να συμβαίνει με διαφορετικούς τρόπους μέσα από αφηγήσεις γνωστών και φίλων. Το σενάριο είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία μιας και ο άνθρωπος που το έγραψε έχει ζήσει σαν παιδί αυτές τις καταστάσεις που θα δείτε, οπότε αυτό το «τώρα» ελπίζει να είναι πιο διαχρονικό και άμεσο στην επαφή του με τον θεατή.
Πως θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Μάλλον θα του έλεγα ότι πρόκειται για τον χωρισμό μιας απλής οικογένειας που ξεκίνησε από μια αρκετά ιδιαίτερη σχέση.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Ανάλογα πάντα από ποια μεριά της μεγάλης οθόνης βρίσκεται κανείς, συζητάει διαφορετικά πράγματα για ένα έργο. Όσοι είναι πίσω από την οθόνη, όπως είναι οι συνάδελφοι δημιουργοί ταινιών, πάντα συζητάμε για όλα τα επιμέρους μιας ταινίας όπως σκηνοθετική επιλογή, φωτογραφία, μοντάζ, υποκριτική με λίγα λόγια τα πάντα και όλα μαζί. Με τον θεατή που θα δει την ταινία όπως και γω πριν καν σκεφτώ τι πάει να πει δημιουργία μιας ταινίας, θέλω να δω τι έχει να του πει σαν ταινία και μόνο.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Κάθε φορά που κάνει κανείς σινεμά είναι ωραία. Σήμερα είναι διαφορετικά από’ τι χθες και αύριο πάλι κάπως αλλιώς θα είναι, όμως πάντα θα είναι ωραία να δημιουργείς και πιστεύω ότι οι δυσκολίες της ταινίας που μόλις έχεις τελειώσει είναι πλέον ένα όπλο για να αντιμετωπίσεις τις επόμενες που θα έρθουν.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω στο φεστιβάλ, οπότε θα μπορέσω να απαντήσω με μεγαλύτερη σιγουριά την επόμενη φορά. Σίγουρα είναι ένας θεσμός στην Ελλάδα και ένας τρόπος να προβάλουμε την δουλειά μας, άσχετα με το αν θα πάρει κάποιος κάποιο βραβείο ή όχι.
info
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σπυρίδων Παπασπύρου / ΣΕΝΑΡΙΟ: Όλγα Λέκκα / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Αντρέας Μαργιόλας / ΜΟΝΤΑΖ: Σπυρίδων Παπασπύρου / ΗΧΟΣ: Βασίλης Αθανασσάς / ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΗΧΟY: Σπυρίδων Παπασπύρου / ΣΚΗΝΙΚΑ: Κάκια Χατζιγιαννίδη / ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ: Βασίλης Κουκαλάνι, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Πέγκυ Τρικαλιώτη / ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Panecake Productions
