Πιστός στο μινιμαλιστικό του κινηματογραφικό κόσμο που αποτελείται συνήθως από μεγάλες σε διάρκεια σκηνές και ζουμ, αλλά και στην αναλυτική πρόζα που όχι τυχαία τον έφερε συχνά να συγκριθεί με τον Ερικ Ρομέρ και τις ταινίες του με τα «παραμύθια ηθικής» του Γάλλου δημιουργού, ο Κορεάτης που κάνει θόρυβο όχι όπως οι πιο γνωστοί σε όλους πλέον συμπατριώτες του, αλλά με το να παραμένει ακούραστα παρών εδώ και δύο δεκαετίες, με μία ή και δύο ταινίες ανά χρονιά (26 μέσα σε 25 χρόνια - από την πρώτη προβολή αυτής της ταινίας το Φεβρουάριο του 2020 στη Berlinale του 2020, ο Χονγκ Σανγκ-σου γύρισε ακόμη δύο ταινίες, το «Introduction», που διαγωνίστηκε για τη Χρυσή Αρκτο του 2021 και το «In Front of Your Face» που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών τον Ιούλιο του 2021), παραδίδει με τη «Γυναίκα που Εφυγε» αυτό που μοιάζει με την πιο γραμμική, ας τολμήσουμε και τη λέξη crowd pleaser ταινία του.
Χωρισμένη νοητά σε τρία μέρη, η νέα του ταινία ακολουθεί την αφοπλιστική (σύντροφο στη ζωή, μούσα και πρωταγωνίστρια στις τελευταίες επτά ταινίες του) Κιμ Μινχί καθώς υποδύεται την Γκαμχί, μια παντρεμένη γυναίκα που επισκέπτεται παλιές της φίλες, για πρώτη φορά χωρίς τον άντρα της. Στο πρώτο μέρος επισκέπτεται μια παλιά της φίλη που ζει έξω από τη Σεούλ και αρνείται να υποκύψει στις απαιτήσεις του γείτονά της να σταματήσει να ταίζει τις γάτες της γειτονιάς, στο δεύτερο επισκέπτεται μια εκπαιδεύτρια γιόγκα που την κυνηγά ένας ποιητής με τον οποίο έκανε ένα one night stand και στο τρίτο μέρος επισκέπτεται την Γουτίν, μια γυναίκα που έχει παντρευτεί έναν συγγραφέα, με τον οποιό η Γκαμχί είχε κάποτε σχέσεις.
Με διαχρονικά παιχνιδιάρικη διάθεση (η σκηνή με τη γάτα στο πρώτο μέρος είναι από αυτές που ξεσηκώνουν τους θεατές μιας προβολής σε ένα ξέφρενο χειροκρότημα) και μια διάχυτη μελαγχολία που μπλέκεται γλυκά με ένα αδιόρατο μυστήριο για το από που τρέχει να ξεφύγει η γυναίκα του τίτλου, ο Χονγκ Σανγκ-σου δίνει (ξανά, όπως πολλές φορές στη φιλμογραφία του) το βήμα στις γυναίκες και γίνεται για 77 λεπτά ο ακροατής των πιο random, ασύνδετων φαινομενικά, αλλά πάντα προσωπικών, οικουμενικών τελικά σκέψεων τους. Η ειρωνία που θέλει την Γκαμχί να βρίσκεται για πρώτη φορά, μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια γάμου, μόνη, χωρίς το συζυγό της που λείπει σε ταξίδι, δίνει το στίγμα πολλαπλών ερμηνειών πάνω στις έννοιες της πίστης, της δέσμευσης, της έγγαμης συμβίωσης, της ελευθερίας, της ευτυχίας.
Από το φαγητό μέχρι τον έρωτα και από το σινεμά μέχρι την εξοχή (και τα βουνά που τόσο αγαπάει ο Κορεάτης δημιουργός να δείχνει μέσα από τα παράθυρα των αστικών διαμερισμάτων), οι γυναίκες μιλούν, τρώνε και ζουν μικρές στιγμές που θα μπορούσαν να είναι ολόκληρες ζωές, με έναν νατουραλισμό που σχεδόν σοκάρει και μια σκηνοθετική φυσικότητα που θα ορκιζόσουν πως ό,τι βλέπεις είναι αυτοσχεδιασμός της στιγμής με θέμα την καθημερινή ζωή γυναικών στο σήμερα και την ίδια στιγμή στο διηνεκές των αιώνων. Είναι μέσα από τις ζωές των φιλενάδων της, άλλων γυναικών που «φεύγουν, που η Γκαμχί θα καθρεφτίσει τη δική της μοναξιά. Σε αυτές θα αναζητήσει και όσες απαντήσεις προλάβει, μέχρι ο χρόνος τελειώσει και πρέπει να επιστρέψει.
Οι άντρες (όσοι εμφανίζονται στην ταινία) είναι πάντα πλάτη, σε ρόλους διαλείμματος από τη φυσική ροή των πραγμάτων, περισσότερο για να διακόψουν παρά για να συμπληρώσουν την αφήγηση. Λείπουν, στην πραγματικότητα, όπως και ο σύζυγος της Γκαμχί, πανταχού παρόντες όμως στην πολιτική διάσταση του φιλμ που δεν είναι ο προφανής ή εύκολος φεμινισμός «της μόδας», αλλά περισσότερο και σημαντικότερο κι από αυτό, μα ταινία που δεν προσποιείται τίποτα περισσότερο από αυτό που είναι: ένα μικρό, λιτό και όμως πλούσιο σε αναγωγές δοκίμιο πάνω στις συναντήσεις με τους άλλους, τις διαφορετικές - γυναικείες; - εκδοχές του εαυτού μας, τις ζωές που δεν ζήσαμε ή αυτές που μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν μόνο σε ένα σινεμά στο οποίο μπορείς να βρεις καταφύγιο από εκεί από όπου προσπαθείς να ξεφύγεις... τρέχοντας.
Μαζί με την ταινία προβάλλεται η μικρού μήκους ταινία «À La Carte» των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα με τους Χρήστο Στέργιογλου και Αντώνη Μποσκοΐτη.
Ο Υπουργός Υγείας είναι καλεσμένος σε ραδιοφωνική εκπομπή, με στόχο την απόκρυψη ενός σκανδάλου που τον αφορά. Μαζί με το δημοσιογράφο ακροβατούν σε ένα σκοινί που τεντώνει επικίνδυνα από τις αποκαλυπτικές αντιδράσεις των ακροατών και τις πιέσεις των φαρμακευτικών και της κυβέρνησης.
À La Carte | Σκηνοθεσία - Σενάριο: Ταξιάρχης Δεληγιάννης, Βασίλης Τσιουβάρας | Ηθοποιοί: Χρήστος Στεργιόγλου, Αντώνης Μποσκοΐτης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Διονύσιος Ευθυμιόπουλος | Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου | Ήχος: Γιάννης Γιαννακόπουλος | Κοστούμια: Χαρά Μπαγκουράκη | Παραγωγοί: Ιωάννα Σουλτάνη (Soul Productions), Ταξιάρχης Δεληγιάννης, Βασίλης Τσιουβάρας | Εταιρεία Παραγωγής: Soul Productions | Εταιρεία Συμπαραγωγής: Authorwave | Διανομή: Amafilms (Ελλάδα) | Έτος Παραγωγής: 2021 | Χώρα: Ελλάδα | Γλώσσα: Ελληνικά | Διάρκεια: 12′ 16"
Ώρες έναρξης προβολών πριν από την ταινία «H Γυναίκα που Εφυγε» του Χονγκ Σανγκ-σου (18:00 - 20:00 - 22:00)
