Ο μικρός Σίμπα είναι ο διάδοχος του πατέρα του, Μουφάσα. Δεν είναι όλοι, όμως, χαρούμενοι στο βασίλειο με την έλευση του μικρού λιονταριού. Ο Σκαρ, ο αδερφός του Μουφάσα -και μέχρι πρότινος διεκδικητής του θρόνου- έχει άλλα σχέδια. Το μονοπάτι για το θρόνο χαράζεται με προδοσία, οδηγώντας την κατάσταση σε τραγωδία, με αποτέλεσμα να εξοριστεί ο Σίμπα. Με τη βοήθεια των καινούργιων φίλων του, ο Σίμπα θα σταθεί στο ύψος του και θα διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν δικαιωματικά.
Ακόμη κι αν ένα «live action» ριμέικ του «Βασιλιά των Λιονταριών» προφανώς δεν ήταν απαραίτητο αφού η πρωτότυπη ταινία κινουμένων σχεδίων ήταν σχεδόν αδύνατον να γίνει καλύτερη, αυτή εδώ η εκδοχή του Τζον Φαβρό, επιβεβαιώνει πως υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να πεις την ίδια ιστορία, ακόμη κι όταν είναι μια ιστορία τόσο γνώριμη κι αγαπητή.
Κι αν υπάρχει κάτι αληθινά καινούργιο στο φιλμ, αυτό δεν είναι άλλο από την τελειότητα και την αληθοφάνεια των εικόνων του, κατασκευασμένες όλες με συγκλονιστική προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Η σαβάνα και ο βράχος της αγέλης των λιονταριών μοιάζουν με τοποθεσίες που υπάρχουν στην πραγματικότητα στην Αφρική, τα ζώα μοιάζουν απόλυτα αληθινά, κάθε κόκκος άμμου στην έρημο μοιάζει αυθύπαρκτος, κάθε τρίχα στη χαίτη του Σίμπα κινείται διαφορετικά στον άνεμο.
Η τεχνική του φιλμ είναι κυριολεκτικά εντυπωσιακή, μα την ίδια στιγμή διακριτική, δεν φιλοδοξεί να σε κάνει να τη θαυμάσεις, μα να την ξεχάσεις, να πιστέψεις πως τα ζώα που βλέπεις στην οθόνη είναι αληθινά, και το καταφέρνει.
Ομως είναι αυτή ακριβώς η αληθοφάνεια που τουλάχιστον αρχικά, μέχρι να αποδεχτείς πως «αληθινά» λιοντάρια μιλούν και τραγουδούν (έστω και με τη φωνή της Μπιγιονσέ), που σε κρατά σε μια απόσταση από τη συναισθηματική σου εμπλοκή με τους χαρακτήρες. Αν στα κινούμενα σχέδια και τον φανταστικό κόσμο τους μπορείς να πειστείς ότι τα ζώα έχουν έναν βασιλιά κι έκπτωτους πρίγκηπες κι ο ανθρωπομορφισμός τους σε κάνει να συγχωρείς πιο εύκολα τις φωνές και τα τραγούδια τους, εδώ οι εικόνες που θυμίζουν ένα (πανέμορφο) ντοκιμαντέρ με ζώα, κάνει αυτή τη σύμβαση λίγο πιο δύσκολα αποδεκτή.
Παρόλ' αυτά, γρήγορα, χάρη στην ιστορία, τα μεγαλειώδη τοπία, τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες και κυρίως τους Σεθ Ρόγκεν κι ο Μπίλι Αϊχνερ που κλέβουν την παράσταση ως Πούμπα και Τιμόν, φέρνοντας χιούμορ, κέφι και συναίσθημα, δεν μπορείς παρά να αφεθείς και να ακολουθήσεις τη διαδρομή του έκπτωτου νεαρού πρίγκιπα στην ωρίμανση και το θρόνο.
Μοιάζει δύσκολο να φανταστείς πώς θα νιώθει ένας θεατής που βλέπει για πρώτη φορά στην οθόνη την ιστορία του Σίμπα, δεδομένης της ύπαρξης του πρωτότυπου φιλμ που αποτελεί μια από τις ταινίες που έχουν μεγαλώσει γενιές μικρών σινεφίλ, αλλά αυτή η νέα εκδοχή του «Βασιλιά των Λιονταριών» δεν είναι τίποτα λιγότερο από πετυχημένη κι απολαυστική ακόμη κι αν ο κυνικός εαυτός μας δεν μπορεί παρά να σκεφτεί πως ο βασικός λόγος της ύπαρξης του φιλμ δεν είναι ο «κύκλος της ζωής» μα ο «κύκλος των δολαρίων».
Η ταινία προβάλλεται στις αίθουσες με ελληνικούς υπότιλους, μεταγλωττισμένη στα ελληνικά και σε 3D.
