Το «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» είναι μια ιστορία ενηλικίωσης ενός παιδιού κι ενός γονιού. Eναι η ιστορία ενηλικίωσης μιας σχέσης.
Επειτα από χρόνια αποξένωσης, η Αρτεμις αναγκάζεται να επιστρέψει στην Αθήνα για να φροντίσει τον άρρωστο πατέρα της. Αντιμέτωπη με έναν κατά βάση άγνωστo -σε αυτήν- άνθρωπο και μια πρωτόγνωρη και δύσκολη συνθήκη θα προσπαθήσει να ανταπεξέλθει όσο καλύτερα μπορεί. Οταν τυχαία ανακαλύψει το καλά κρυμμένο μυστικό του πατέρα της όλα όσα θέλησε ποτέ να ρωτήσει θ’ απαντηθούν μεμιάς. Τα κομμάτια του παζλ της σχέσης τους θα μπουν στη θέση τους κι εκείνη θα μπορέσει να τον γνωρίσει και να τον αγαπήσει αληθινά για πρώτη φορά.
Φυσική συνέχεια μιας φιλμογραφίας που ξεκίνησε το 2016 με την «Αλεπού» που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, συνεχίστηκε με το «Hiwa» με επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, κορυφώθηκε με το βραβείο στην Εβδομάδα της Κριτικής στις Κάννες για το «Εκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς» το 2018 και το βραβείο στο Φεστιβάλ του Σικάγου το 2020 για το «Τέλος του Πόνου», το «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» έρχεται ως το πολυανεμενόμενο ντεμπούτο μεγάλου μήκους που εδραιώνει το (εντελώς δικό της) ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν της Ζακλίν Λέντζου ως ένα πολύτιμο κολάζ από θραύσματα που όλα μαζί συνθέτουν ένα ημερολόγιο ενηλικίωσης γραμμένο με ανάσες, ήχους, εκπλήξεις, αμηχανίες, συγκίνηση και ένα σκληρό αλλά τρυφερό βλέμμα πάντα κολλημένο στον άνθρωπο.
Λίγες ώρες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας την 1η Μαρτίου στο Διαγωνιστικό Τμήμα «Encounters» της φετινής Berlinale, η Ζακλίν Λέντζου απαντάει στις 66 ερωτήσεις του Flix.
Σοφία Κόκκαλή και Ζακλίν Λέντζου στα γυρίσματα της ταίνιας
1. Τι είναι η «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις»;
Μια ταινία για την αγάπη, την κίνηση, τη ροή και την έλλειψη αυτών.
2. Πώς θα την περιέγραφες σε κάποιον που δεν ξέρει τίποτα γι’αυτήν και για σένα;
Μια ταινία κολάζ για την ανείπωτη αγάπη - ανείπωτη είτε λόγω συναισθηματικής δυστοκίας, είτε λόγω απαγόρευσης.
3. Που συναντά η «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» το «Hiwa», την «Αλεπού», το «Εκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα του Χρόνου», το «Τέλος του Πόνου (Μια Πρόταση)»;
Στην καρδιά μου.
4. Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στο πέρασμα από τις μικρού μήκους στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία;
Η συνειδητοποίηση ότι το να κάνεις σινεμά, τελικά, δεν είναι μονό χαρά.
5. Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μια δεύτερη ενηλικίωση ή μια επιστροφή στην παιδική ηλικία;
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία είναι Η ενηλικίωση.
6. Τι σου έμαθε (μέχρι στιγμής) η εμπειρία της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας;
Μου έμαθε, με σκληρό τρόπο, πώς θα κάνω την επόμενη.
7. Πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι η ταινία θα κάνει την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βερολίνου, στο διαγωνιστικό τμήμα «Encounters»; Τι σημαίνει αυτό για την ταινία και τι για σένα;
Η ταινία βρήκε το σπίτι της, κατά μια έννοια. Το δεύτερο έστω, εάν το πρώτο είναι στην Κυψέλη, στο σπίτι της Σμαρούς (σ.σ. η μοντέζ της ταινίας Σμαρώ Παπαευαγγέλου).
Εγώ νομίζω θα καταλάβω τι σημαίνει για μένα όταν δω τις ταινίες με τις οποίες διαγωνιζόμαστε.
Η Σοφία Κόκκαλη σε σκηνή της ταινίας
8. Πως νιώθεις που η ταινία θα κάνει πρεμιέρα online χωρίς θεατές σε αίθουσα, χωρίς εσένα κάπου μέσα στην αίθουσα;
Σαν να στέλνω το παιδί μου εσωτερικό στο καλύτερο σχολείο του εξωτερικού. Θα το έκανα ποτέ; Οχι. Ετσι νιώθω.
9. Τι συναισθήματα θα ήθελες να προκαλέσει η ταινία σε όσους τη δουν;
Οποιο συναίσθημα ευπρόσδεκτο, αρκεί να είναι αληθινό.
(Και μετά ξεκινά πελώρια συζήτηση για το τι είναι τελικά τα συναισθήματα κλπ…)
10. Ποια ήταν η κεντρική ιδέα της ταινίας;
Hysteria-Historia - ένα λογοπαίγνιο του Λακάν.
11. Σε ποια στιγμή μπήκε στο μυαλό σου ότι αυτή θα ήταν η πρώτη σου μεγάλου μήκους ταινία; Πόσο σίγουρη ήσουν;
Το 2012, μια πρώτη αίσθηση, Και το καλοκαίρι του 2015 παγιώθηκε το όλον.
12. Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή που έγραψες; Ηταν η ίδια με την πιο δύσκολη σκηνή που σκηνοθέτησες;
Ο καβγάς με τη μάνα ήταν γενικά μια δύσκολη κατάσταση.
13. Ποιος ήταν ο εσωτερικός και ποιος ο εξωτερικός οδηγός για τις δύσκολες σωματικές σκηνές του πατέρα στην ταινία αλλά και για αυτές ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι; Πώς χορογραφήθηκαν οι σκηνές του άρρωστου πατέρα και οι σκηνές αντίστασης της κόρης;
Το σύμπτωμα του σώματος αντανακλά την παθογένεια της ψυχής. Κατά συνέπεια ο εξωτερικός και ο εσωτερικός οδηγός, ήταν κοινός.
Σοφία Κόκκαλη και Ζακλίν Λέντζου από τα γυρίσματα της ταινίας
14. Είναι η Σοφία Κόκκαλη το alter ego σου;
Αυτή η φράση μου θυμίζει μια πολύ πολύ κακή ταινία με τον Σάκη Ρουβά.
15. Ποιες λέξεις συνοψίζουν τη συνεργασία σας με τη Σοφία Κόκκαλη;
Εμπιστοσύνη / Ενθουσιασμός / Ενταση / Ενσταση / Ευτυχία / Φιλία / Λατρεία
16. Πώς προετοιμάστηκε για το ρόλο;
Της έγραψα, της μίλησα, περπατήσαμε, συζητήσαμε, ήπιαμε. : )
17. Τι είπες στον Λάζαρο Γεωργακόπουλο όταν συναντηθήκατε πρώτη φορά για να του μιλήσεις για το ρόλο; Τι θα ήθελες να του πεις τώρα που η ταινία είναι εκεί έξω;
Του είπα την ιστορία από την οποία αφορμάται η «ιστορία» της ταινίας, σε ένα καφέ, κοντά στη Σαρρή. Μετά μου είπε και εκείνος μια δική του ιστορία. Χωρίς να πούμε κάτι εκείνη τη στιγμή, ξέραμε ότι θα δουλέψουμε μαζί.
Τώρα, θέλω να του πω ένα τεράσιο ευχαριστώ επειδή είναι καταπληκτικός στην ταινία (αυτό κι αν ήταν στοίχημα!) και ένα ακόμα πιο τεράστιο ευχαριστώ που ειναι τόσο καταπληκτικός άνθρωπος. (Και συγχαρητήρια γιατί η κόρη του κέρδισε το The Voice!)
18. Πώς προετοιμάστηκε για το ρόλο;
Η σωματική δυσκολία που φέρνει η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Υπάρχει συγκεκριμένη αίσθηση. Εκείνη του πάγου. Είμαι φοβερά ευγνώμων για τη συνεργασία μας με τη Βίκυ Παναγιωτάκη που μας βοήθησε πολύ κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος σε σκηνή της ταινίας
19. Ποιες ήταν οι οδηγίες σου και ποιες οι αναφορές σου για το οπτικό κομμάτι της ταινίας;
Μια μίξη Φλαμανδών ζωγράφων, φοβιστών και ντανταιστών.
20. Ποιο φως ήταν η πρώτη σας επιλογή μαζί με τον Διευθυντή Φωτογραφίας Κωνσταντίνο Κουκουλιό: του ήλιου ή της σελήνης;
6 ψήφοι στον ήλιο, και άλλες 6 στη σελήνη.
21. Πόσο σχεδιασμένο ήταν το κολάζ που αποτελεί την ταινία από πριν και πόσο προέκυψε στο μοντάζ; Ποια είναι η ευθεία δημιουργική γραμμή που ενώνει όλα τα κομμάτια;
Ανέκαθεν ήξερα ότι ήθελα να φτιάξω μια ταινία που σπάει. Οπως η καρδιά της πρωταγωνίστριας, όπως η υγεία του πατέρα της, όπως η ζωή τους. Η ιδέα του κολάζ σαν τρόπος ήταν μέσα στο ίδιο το σενάριο δηλαδή. Και πιθανολογώ ότι γι’αυτό δεν πήραμε ούτε Eurimages, ούτε Media, ούτε τίποτε. Τρόμαξαν οι άνθρωποι.
Η μορφή του κολάζ από την άλλη, φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου στο μοντάζ. Το σενάριο δεν το ανοίξαμε ποτέ. Είχαμε τα υλικά μας, σκηνή τέτοια, σκηνή έτσι, σκηνή αλλιώς, και βάζαμε λίγο από εδώ, λίγο από εκεί. Είναι σαν να μαγειρεύαμε, χωρίς τη συνταγή. Το μοντάζ αυτής της ταινίας, αποτελεί το πιο αγαπημένο μου κομμάτι και ανυπομονώ να δοκιμάσετε όλοι το φαγητό μας : )
22. Ποιος ήχος, ποιο φυσικό στοιχείο, ποια εικόνα, ποιο συναίσθημα ήταν αυτά που όρισαν όλη την διαδικασία δημιουργίας της ταινίας;
Οποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται.
23. Αδιάκριτη ερώτηση #1: Πόσο αυτοβιογραφική είναι η ταινία; Σε ποια σημεία αφηγείσαι τη δική σου ιστορία;
Μου αρέσει πολύ το παγωτό κι εμένα, όπως και στη Σοφία στην ταινία. Και είμαι και πολύ καλή στο πινγκ-πονγκ
24. Αδιάκριτη ερώτηση #2: Δεν τρόμαξες ποτέ μπροστά στο ψυχολογικό βάρος μιας ιστορίας αρκετά σκληρής για σένα και τον θεατή;
Οχι ποτέ. Παίζω τα ψυχολογικά βάρη στα δάχτυλα.
25. Αδιάκριτη ερώτηση #3: Αν μάθαινες οτιδήποτε καθοριστικό για τους γονείς σου που δεν το ήξερες και δεν το είχες υποψιαστεί ποια θα ήταν η αντίδραση σου, θα είχες την αντίδραση της ηρωίδας σου;
Είμαι πολύ πολύ καλά εξασκημένη στο να μαθαίνω ακραία πράγματα που αφορούν την οικογένεια μου (και πολύ τυχερή γιατί δε βαριέμαι ποτέ). Η Αρτεμις από την άλλη είναι καινούρια στο παιχνίδι «μυστικά και ψέματα», οπότε δικαιολογείται η ταραχή. Οχι;
26. Το κάνεις πάντα και στη «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» το εξελίσσεις ακόμη περισσότερο. Μια συνθήκη σκληρή που αντιμετωπίζεις με την ελαφρότητα της καθημερινότητας. Αμυνα, στάση ζωής ή ευσεβής πόθος;
Η καθημερινότητα άλλες φορές είναι ελαφριά, άλλες όχι. Αντίστοιχα και η συνθήκη, η όποια συνθήκη, βουτάει στην πισίνα της σχετικότητας.
Ούτε άμυνα, ούτε στάση ζωής, ούτε ευσεβής πόθος.
Μάλλον, απλή παρατήρηση;
27. Που έχεις καταλήξεις τελικά μέχρι σήμερα για το που βρίσκεται το τέλος του πόνου; Βρίσκεται στην απόλυτη αποδοχή. Απόλυτο τέλος πόνου. : )
Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος και η Σοφία Κόκκαλη σε σκηνή της ταινίας
28. Πόσο «δεμένοι» είμαστε τελικά με τους γονείς μας;
Οσο επιθυμούμε. Είναι μια ακόμη επιλογή.
29. Η ταινία θέτει σαφώς την έννοια της κατανόησης ως οδό για τη συμφιλίωση μας με τους γονείς μας, τον Αλλον, τον εαυτό μας, με το σύμπαν. Είναι αυτός ο πιο ασφαλής δρόμος; Πώς μπορούμε να το πετύχουμε;
Δεν υπάρχει ασφαλής δρόμος. Οι ασφαλείς δρόμοι δε σε πάνε πολύ πέρα συνήθως, ούτως ή άλλως.
Παράλληλα, είναι μεγάλο πράγμα η φιλία, και ακόμη μεγαλύτερο η συμφιλίωση.
Και δεν είμαι βέβαια για το εάν έρχεται μέσω της κατανόησης. Είναι ο νους μέσα στη λέξη και κάπως την ψυχραίνει.
Αισθάνομαι ότι η συμφιλίωση έρχεται με αποδοχή. Αποδέχεσαι ότι ο ένας είναι έτσι, ο άλλος αλλιώς. Δεν ειναι αναγκαστικό να καταλάβεις γιατί είναι όπως είναι.
Θέλει πολλά κότσια η αποδοχή, γιατί είναι μια αφαιρετική διαδικασία - είναι κάπως σαν την πίστη.
30. «Τα λόγια δεν έρχονται εύκολα», όπως τραγουδάει ο Φ.Ρ. Ντέιβιντ από τα μακρινά 80s στην ταινία. Αυτό συμβαίνει όταν έχεις πολλά να πεις ή όταν δεν έχεις τίποτα να πεις;
Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει φόβος.
31. Πότε λες «Ασε με να φύγω σε παρακαλώ»;
Ποτέ. Σιγά μην ζητήσω άδεια για να φύγω. Με το που νιώσω το κακό, προσπαθώ να την κάνω άμεσα.
Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος στα γυρίσματα της ταινίας
32. Πιστεύεις όσα «λένε» οι κάρτες Ταρώ; Ποιες είναι οι κάρτες που δεν θέλεις ποτέ να πέσουν όταν τις ρίχνεις και γιατί;
Πιστεύω στην αρχέγονη ενέργεια τους και αφήνομαι σε αυτήν χωρίς φόβο ή προσδοκίες και ακριβώς για αυτό τον λόγο δεν ξέρω να ρίχνω, ξέρουν άλλοι και μου τις ρίχνουν πού και πού.
33. Πιστεύεις στην τύχη, στο ταλέντο ή στη σκληρή δουλειά;
Πιστεύω στην αγάπη.
34. Σε τι πιστεύεις περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο;
Στην αγάπη. : )
35. Σε τι δεν πιστεύεις καθόλου;
Στο κράτος.
36. Πόση μοναξιά κρύβει η αρρώστια; Πόση ενοχή;
Απειρη, δυστυχώς.
Αλλά περισσότερη μοναξιά και ενοχή κρύβει η πορεία προς την αρρώστια. Η αρρώστια εμφανίζεται αισίως και μιλάει, για όσα δεν μπόρεσε να μιλήσει ο νέος ασθενής. Σαν μια νέα οντότητα, παίρνει το ρόλο του παλιού εαυτού και συστήνεται με νέο τρόπο. Αυτόν τον νεό τρόπο δεν τον θέλει η κοινωνία. Προτιμά να τον κρύψει. Και έτσι τον εξοστρακίζει αργά και σταθερά.
Ζακλίν Λέντζου και Σοφία Κόκκαλη από τα γυρίσματα της ταινίας
37. Τι είναι για σένα το σινεμά;
Ενα πεδίο αμέτρητων πιθανοτήτων, παιχνιδιών, ιδεών.
38. Γιατί έγινες σκηνοθέτης;
Γιατί, ήθελα, όπως μεγάλωσα παρέα με ταινίες, κάποτε οι ταινίες μου να είναι παρέα για κάποιον άλλον.
39. Ποια είναι η ταινία που βλέπεις ξανά και ξανά ό,τι ώρα και να είναι;
Το «My Girl»
40. Γιατρεύει πληγές το σινεμά; Είναι θεραπευτικό;
Είναι μεταμορφωτικό το σινεμά, είτε το παράγεις, είτε το καταναλώνεις.
Οι πληγές είναι άλλο κεφάλαιο. Οι πιο κομβικές εκ των πληγών, δεν γιατρεύονται. «Οτι γράφει δεν ξεγράφει». Οπότε ας μείνουμε στη μεταμόρφωση.
41. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα;
Γιατί δεν τους νοιάζει.
42. Πιστεύεις ότι το κοινό στην Ελλάδα δεν αγαπά το νέο ελληνικό σινεμά;
Πιστεύω ότι το κοινό στην Ελλάδα δεν ξέρει το νέο ελληνικό σινεμά. Πώς μπορείς να αγαπησεις κάτι που δεν ξέρεις;
43. Πώς αντιδράς όταν βλέπεις την Πολιτεία, φορείς, θεσμούς να δημιουργούν εμπόδια στο ελληνικό σινεμά αντί να το στηρίζουν;
Βλέπω φωτογραφίες μου από ταξίδια που έχω πάει και σκέφτομαι σε ποια χώρα να πάω για να συνεχίσω να κάνω ταινίες.
Από τα γυρίσματα της ταινίας
44. Αίθουσες ή πλατφόρμες. Τι θέση παίρνεις στο δίλημμα των ημερών μας. Και γιατί;
Η ταινία ανήκει στην κινηματογραφική αίθουσα.
Ποιο το δίλημμα;
45. Τι θα σημαίνει για σένα αν η ταινία δεν καταφέρει να παιχθεί ποτέ σε μεγάλη οθόνη;
Τι ερώτηση είναι αυτή;!
46. Πώς επηρέασε η πανδημία την ολοκλήρωση της ταινίας;
Αδιανόητο μπουρδέλο το post-production. Αυτά.
47. Ποια συνήθεια απέκτησες μέσα στην πανδημία που δεν είχες πριν;
Παρατηρώ την αναπνοή μου συχνότερα.
48. Θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από όλο αυτό ή δεν θα αλλάξει τίποτα;
Αν η κυβέρνηση συνεχίσει αυτήν τη φοβερή διαχείριση, μάλλον θα βγουμε πιο τρελοί άνθρωποι οι ήδη τρελοί, και εντελώς τρελοί αυτοί που νόμιζαν ότι δεν είναι τρελοί.
49. Πόσα σενάρια σκέφτηκες μέσα στην πανδημία; Πόσα έγραψες; Πόσα από αυτά θα γίνουν ταινίες;
Σκέφτηκα 4. Έγραψα ½. Ποιος ξέρει;
50. Γυναίκα σκηνοθέτης. Αυτές οι δύο λέξεις μαζί τι ακριβώς σου λένε;
Σκηνοθετης.
51. Ισότητα στην εργασία, στην αμοιβή, στις ευκαιρίες, στην εκπροσώπηση, στη ποσόστωση στα φεστιβάλ, τα βραβεία, την προβολή. Πόσο δύσκολα είναι να είσαι γυναίκα σκηνοθέτης σήμερα;
Το μόνο που έχει σημασία, το μόνο, είναι η ταινία. Δεν με νοιάζει αν τη φτιάχνει γυναίκα, δελφίνι, τουλίπα.
52. Πώς θα μπορούσε όλο αυτό να αλλάξει προς μια πιο δίκαιη, ισόνομη για όλους κατάσταση;
Δεν ξέρω.
53. Υπήρξες ποτέ θύμα κακοποίησης, σεξουαλικής, λεκτικής ή ψυχολογικής στο χώρο εργασίας; Θα ένιωθες σήμερα μεγαλύτερη ασφάλεια να το καταγγείλεις δημόσια;
Τώρα, θα ετοιμάσω ένα ποστ στο φέισμπουκ, ώστε να νιώσω καλύτερα.
54. Πώς νιώθεις για τις φωνές που άρχισαν να δυναμώνουν και στον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα πρόσφατα καταγγέλλοντας πρακτικές βίας, κατάχρησης εξουσίας και σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης;
Χαιρομαι για την αληθεια που αρχίζει και διαφαίνεται, αλλά τρομάζω σημαντικά με τον κανιβαλισμό του όχλου και τη φάση λαικό online δικαστήριο.
55. Τι πρέπει να κάνουμε για να εξαλειφθούν οι πρακτικές του τοξικού πατριαρχικού μοντέλου που επικρατεί σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής στην Ελλάδα;
Αλλαγή προσώπων σε θεσμικές θέσεις; Λέμε τώρα.
56. Ποια είναι η άμυνα σου απέναντι στη βία; Κάθε μορφής. Ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος, ως γυναίκα.
Βγάζω λέιζερ από το δεξί μου μάτι και τους καίω. : )
57. Πόσο ταυτίζεσαι όταν μια γυναίκα σκηνοθέτης πετυχαίνει κάτι: μια εμπορική επιτυχία, ένα μεγάλο βραβείο, μια αναγνώριση;
Εάν μου άρεσε η ταινία της χαίρομαι πολύ, εάν δεν μου άρεσε η ταινία της, δε χαίρομαι πολύ.
58. Είσαι φεμινίστρια; Αν ναι, γιατί. Αν όχι, γιατί.
Είμαι Δίδυμος με ωροσκόπο Υδροχόο.
59. Ποιες γυναίκες σκηνοθέτες θαυμάζεις/σε εμπνέουν/ανατρέχεις συχνά και γιατί;
Αντε πάλι με τις γυναίκες σκηνοθέτες!
Η Σοφία Κόκκαλη σε σκηνή της ταινίας
60. Γιατί είναι 66 οι ερωτήσεις του τίτλου της ταινίας;
Μυστικό!
61. Ποια είναι η ερώτηση που απευθύνεις πιο συχνά στον εαυτό σου; Γιατί; Και τι του απαντάς;
Ρωτάω πολύ συχνά «Γιατί;» και απαντάω πιο συχνά «Δεν ξέρω».
62. Σε ποια ερώτηση δεν θα ήθελες ποτέ να μάθεις την απάντηση;
Σε καμία, θέλω να ξέρω.
63. Ποια ερώτηση που σε βασάνιζε απαντήθηκε με τη δημιουργία αυτής της ταινίας;
Αν το ’χω όντως.
64. Ποια είναι η πιο δύσκολη ερώτηση που σου έκαναν ποτέ οι γονείς σου; Και ποια η πιο δύσκολη που τους έκανες εσύ;
Δεν θυμάμαι να με έχουν ρωτήσει κάτι, ποτέ. Εγώ τους ρωτάω αν με αγαπάνε.
65. Ποια ερώτηση ήθελες να σου κάνουμε και δεν στην κάναμε;
Αν μου αρέσει η ταινία μου.
66. Κάνε μας μια ερώτηση.
Εσάς, σας αρέσει;
Σελήνη, 66 Ερωτήσεις | Σενάριο - Σκηνοθεσία: Ζακλίν Λέντζου | Πρωταγωνιστούν: Σοφία Κόκκαλη, Λάζαρος Γεωργακόπουλος | Μαζί τους οι: Νικήτας Τσακίρογλου, Μαρία Ζορμπά | Παραγωγή: BLONDE σε συμπαραγωγή με LUXBOX, ΕΚΚ και ΕΡΤ | Παραγωγός: Φένια Κοσοβίτσα | Συμπαραγωγοί: Fiorella Moretti, Hedi Zardi, Ζακλίν Λέντζου | Με την υποστήριξη: Centre national du cinéma et de l’image animée και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου στο πλαίσιο της ενίσχυσης Ελληνογαλλικών Συμπαραγωγών | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός | Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου | Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Σταύρος Λιόκαλος | Κοστούμια: Εύα Γουλάκου | Ήχος: Λέανδρος Ντούνης, Δημήτρης Κανελλόπουλος, Julien Perez | Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου | Το σενάριο της ταινίας συμμετείχε στο Sundance Screenwriter’s Lab και στο Torino Film Lab, όπου κέρδισε το Development Fund Award του Centre National du Cinéma et de l’image Animée | Διάρκεια: 108'
Η «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» της Ζακλίν Λέντζου κάνει online παγκόσμια πρεμιέρα τη Δευτέρα 1η Μαρτίου στο 71ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, στο διαγωνιστικό τμήμα «Encounters». Διαβάστε περισσότερα για την ταινία εδώ.
