Τον συναντήσαμε κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Καννών τον προηγούμενο Μάιο. Μας περίμενε στην ταράτσα κεντρικού ξενοδοχείου της Κρουαζέτ - χαμογελαστός, ζεστός, άμεσος. Και γιατί όχι; Ο 35χρονος πλέον Πιερ Νινέ («Yves Saint Laurent», «Frantz», «Το Λυσάρι της Ζωής», «Καμουφλάζ») διανύει την καλύτερη δεκαετία της καριέρας του, επιλέγοντας πρότζεκτς ακροπατώντας με ευελιξία - από βαριά γαλλικά δράματα σε σουρεαλιστικές κωμωδίες, κι από μικρά, φεστιβαλικά indie σε ακριβά, επικά blockbusters.
Στο Φεστιβάλ Καννών είχε έρθει για να παρουσιάσει, εκτός διαγωνιστικού, τον «Κόμη Μόντε Κρίστο», την νέα κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Αλεξάντρ Ντουμά, όπως την εμπνεύστηκαν οι δημιουργοί Ματιέ Ντελαπόρτ και Αλεξάντρ ντε λα Πατεγιέρ - μεγαλόπνοη, φαντασμαγορική, λαμπερή σε αξίες παραγωγής, αλλά σκοτεινή και μελαγχολική στην σκιαγράφηση του ήρωα-εκδικητή. Οπως μάς ομολόγησε βέβαια, αυτή ήταν και η μεγάλη πρόκληση του ρόλου - οι αντιθέσεις του.
Πλαισιωμένος από τους Πιερφρανσέσκο Φαβίνο («Ο Προδότης»), Αναΐς Ντεμουστιέ («Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο»), Πατρίκ Μιλ («Οι Τρεις Σωματοφύλακες»), Λοράν Λαφίτ («Εκείνη») κι Αναμαρία Βαρτολομέι («Το Γεγονός»), ο Νινέ μεταμορφώνεται από τον αθώο, γεμάτο όνειρα για το μέλλον του ναυτικό Εντμόντ Νταντέ στον μυστηριώδη «Κόμη Μόντε Κρίστο» για να εκδικηθεί όσους τον φυλάκισαν άδικα και του στέρησαν να παντρευτεί την αγάπη της ζωής του.
Διαβάστε τι εξομολογήθηκε στο Flix για το αν αγχώθηκε για τις συγκρίσεις με τις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές της περιπέτειας του εμβληματικού ήρωα, ποιος ήταν ο συνεργάτης που αγαπούσε και μισούσε ταυτόχρονα και πόσο στρατηγικά (ή όχι) σχεδιάζει κάθε βήμα της καριέρας του.
Oταν αναμετριέται κανείς με μία τόσο διάσημη ιστορία, έναν τόσο εμβληματικό ήρωα, που έχει αποτυπωθεί αρκετές φορές στην μεγάλη οθόνη, και μέσα από μία τέτοια υπερπαραγωγή, ποια είναι τα συναισθήματα; Πρόκληση; Ένας μικρός φόβος; Ή αγνός ενθουσιασμός;
Μόνο ενθουσιασμός. Γιατί είχα στα χέρια μου έναν ρόλο πραγματικά ονειρεμένο. Που με έβγαλε από το ασφαλές μου πλαίσιο και με προκάλεσε να επιδείξω ολόκληρο το φάσμα της υποκριτικής μου γκάμας. Γιατί ο χαρακτήρας έχει πολλές κι αντιφατικές στιγμές - αθωότητας, οργής, τρέλας, εμμονής, ζήλιας, εκδίκησης. Νιώθεις ότι θα παίξεις έναν αδικημένο ήρωα, αλλά παίζεις και τον διάβολο - έναν εμμονική εκδικητή που χάνει το μέτρο. Είναι ένα τόσο πλούσιο έργο - δείχνει αγνή αγάπη και ωμό μίσος, σε παρασύρει στις πιο φωτεινές και τις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Μοιάζει λίγο με αρχαία ελληνική τραγωδία: πώς μπορεί κανείς να μεταμορφωθεί σε κάτι κακό, ενώ ξεκίνησε για να κάνει το καλό. Οπότε ένας τέτοιος ρόλος, μία τέτοια ευκαιρία ήταν πραγματικό δώρο.
Το βιβλίο του Αλεξάντρ Ντουμά είναι κλασικό - ένα κομμάτι της γαλλικής παράδοσης. Ήσουν από τα παιδιά που μεγάλωσαν με αυτή την ιστορία; Θα φανταζόσουν ποτέ ότι θα μεγαλώσεις και θα ερμηνεύσεις τον «Κόμη Μόντε Κρίστο»;
Ναι, φυσικά μεγάλωσα με τον μύθο του Κόμη, όλοι στη Γαλλία τον θεωρούμε κομμάτι της λαϊκής μας παράδοσης. Ήμουν περίπου 16 χρονών όταν διάβασα το βιβλίο του Ντουμά και η αλήθεια είναι ότι το ερωτεύτηκα - δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου, πέρασα πολλά βράδια ξενυχτώντας μέχρι να το τελειώσω. Είναι ένας θησαυρός κι όσο το διαβάζεις με το πέρασμα των χρόνων, ανακαλύπτεις κι άλλες πολύ πιο ώριμες πτυχές. Η γλώσσα του Ντουμά ανατέμνει με μεγάλη επιτυχία την ανθρώπινη φύση που είναι ικανή για το μεγαλύτερο καλό και το μεγαλύτερο κακό. Το γεγονός ότι 20 χρόνια μετά μου δίνεται η ευκαιρία να παίξω αυτό τον ήρωα είναι τρελό κι ανέλπιστο. Θα ήθελα να μπορούσα να επιστρέψω στον έφηβο εαυτό μου και να του το ψιθυρίσω στο αυτί (γελάει).
Το σκηνοθετικό δίδυμο ομολόγησε ότι ήσουν η Νο1 και μοναδική τους επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η θελαν κάποιον «όμορφο και μυστηριώδη, γοητευτικό και μελαγχολικό». Οταν ακούει ένας ηθοποιός μία τέτοια δήλωση νιώθει κολακευμένος ή όλο αυτό του ασκεί έξτρα πίεση, έξτρα βάρος να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες;
(Γελάει) Κανένα βάρος - με επέλεξαν, αυτό ήθελα, πήρα το ρόλο, τέλεια! Αν έπεσαν έξω, πρόβλημά τους (γελάει). Κοιτάξτε, όχι δεν νιώθω πίεση πια με τις προκλήσεις της δουλειάς. Ίσως γιατί μεγάλωσα πια. Είμαι 35 χρονών, έχω δύο παιδιά, τα βλέπω λίγο διαφορετικά πια τα πράγματα. Η δουλειά μου είναι χαρά και δημιουργία. Έμαθα με τα χρόνια να χαλαρώνω και να μην αγχώνομαι μπροστά στις προσδοκίες των άλλων. Ανέλαβα έναν ρόλο σε μία υπέροχη, τεράστια παραγωγή. Προτείνουμε μία ανάγνωση του βιβλίου του Ντουμά, δουλέψαμε όλοι σκληρά κι ελπίζουμε να αρέσει.
Η προετοιμασία της ταινίας πρέπει να ήταν σοβαρή δέσμευση. Τι σε προβλημάτισε περισσότερο; Ή προπόνηση για τις action σκηνές, ή οι ώρες που περνούσες στο μακιγιάζ καθημερινά για να σε μεταμορφώνουν στον Κόμη;
Οι σκηνές ξιφομαχίας, η ιππασία, οι action σκηνές γενικά δουλεύτηκαν με αρκετή προπόνηση και χορογραφία και πήγαν μια χαρά, έχοντας δίπλα μου μια ικανότατη ομάδα εκπαιδευτών και κασκαντέρ. Αυτός όμως που κατέληξα να γνωρίζω καλύτερα κι από τον ίδιο μου τον πατέρα, ο άνθρωπος που αγάπησα, τον μίσησα σε στιγμές και τον αγάπησα ξανά ήταν ο make up artist της ταινίας, ο Πιερ Ολιβιέ Περσάν. Πέρασα 155 ώρες συνολικά στην καρέκλα του στις 80 μέρες γυρισμάτων. Ήμασταν οι πρώτοι που φτάναμε στα σετ, μέσα στο βαθύ σκοτάδι πριν ξημερώσει, σε κάτι παγωμένους, τεράστιους πύργους στην ερημιά και ξεκινούσε η επεξεργασία με δεκάδες χημικά στο πρόσωπο μου για να κολλήσει το προσθετικό μακιγιάζ και να μεταμορφώσει. Και στο τέλος της μέρας φεύγαμε τελευταίοι, γιατί όλο αυτό έπρεπε να ξεκολλήσει από το πρόσωπο μου. Όμως ήμουν στα χέρια ενός πραγματικού καλλιτέχνη και είμαι πολύ περήφανος για το αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι στη δική μας εκδοχή μπορείς να πιστέψεις ότι ο Κόμης Μόντε Κρίστο μεταμορφώθηκε τόσο που δεν τον αναγνώριζαν, Δεν φοράει μία μασκούλα, είναι πραγματικά ένας άλλος. Το κάνουμε και μοιάζει αληθοφανές - κάτι που σε καμία βερσιόν του παρελθόντος δεν ίσχυε.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε αυτή εδώ την μοντέρνα απόδοση της ιστορίας είναι πόσο πολύ ο ήρωας μοιάζει με τον Batman. Και οι δυο είναι εκδικητές, έχουν την κρυφή σπηλιά με τα gadget τους, φορούν μάσκα. Συμφωνείς;
Απολύτως! Πράγματι ένιωθα Μπρους Γουέιν! Όμως, κι η μυθολογία του Batman από το βιβλίο του Ντουμά πηγάζει. Έχει δανειστεί πολλές ιδέες από τον Κόμη του Μοντέρ Κρίστο, ο Μπρους Γουέιν - ένας πλούσιος που έχει την δύναμη να κατασκευάσει ό,τι gadget θέλει και να καταστρατηγήσει την εκδίκηση του. Οπότε, όχι, δεν αντιγράψαμε τον Batman, αλλά πήγαμε στην πηγή έμπνευση όλων μας - το βιβλίο.
Σε παρακολουθούμε εδώ και 15+ χρόνια να κινείσαι με ευελιξία ανάμεσα στην κωμωδία, το δράμα, τις indie μικρές φεστιβαλικές ταινίες, τα blockbusters. Πώς επιλέγεις τι θέλεις να παίξεις; Με τι κριτήριο;
Αυτό που θέλω είναι να μην κάνω τα ίδια και τα ίδια. Θέλω να γυρίζω μία διαφορετική ταινία κάθε φορά. Κάτι που θα με προκαλεί να βγω από τη βολή μου και να δοκιμάζω τα όρια μου. Νομίζω ότι συμφωνώ σε ένα πρότζεκτ όταν διαβάζω ένα έξυπνο σενάριο και όταν μου γίνεται πρόταση συνεργασίας με καλλιτέχνες που μου δίνουν την εγγύηση ότι θα φτιάξουμε κάτι που θα έχει ενδιαφέρον, θα αποτελεί πρόταση, θα δικαιολογεί γιατί ζητάμε από τους θεατές να πληρώσουν εισιτήριο και να έρθουν να το δουν. Κατά τα άλλα δεν έχω στρατηγικές για την κατεύθυνση της καριέρας μου. Είμαι ανοιχτός ή τουλάχιστον το προσπαθώ. Η μόνη μου επιθυμία, αλλά και απαίτηση, είναι να έχουμε στα χέρια μας να πούμε μία καλή ιστορία. Ο κόσμος μπορεί να μας διαβάζει και να σκέφτεται «αλίμονο, πάντα υπάρχουν καλές ιστορίες». Δεν είναι έτσι. Ελάχιστα είναι τα σενάρια που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον. Αυτά ψάχνω.
«Ο Κόμης Μόντε Κρίστο» κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου από την Spentzos Film
