Το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών γεννήθηκε μέσα στην επαναστατική πνευματική σκέψη του Μάη του ’68 και παραμένει ταγμένο στην αποκάλυψη νέων δημιουργών και ανατρεπτικών κινηματογραφικών σχημάτων – αρκεί να ρίξετε μια ματιά στο σποτ του προγράμματος στο παρακάτω βίντεο. Πιστό στο χαρακτήρα του, διατηρεί την «ανεξαρτησία» του από το κύριο σώμα προγραμμάτων του Φεστιβάλ Καννών. Με νέο καλλιτεχνικό διευθυντή φέτος, τον Εντουάρ Γουεϊντρόπ που μέχρι πρόσφατα υπέγραφε κριτικές για τη Liberation, το Δεκαπενθήμερο μοιάζει ανανεωμένο και μαχητικό, με ταινίες από την Ασία μέχρι τη Λατινική Αμερική, με όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς.
Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει τις εξής ταινίες:
«3», του Πάμπλο Στολ Γουορντ, Ουρουγουάη
Από τον σκηνοθέτη του «Whisky» και του προπέρσινου «Hiroshima», μια ιστορία οικογένειας, τόσο δυσλειτουργικής όσο… όλες! Η Ανα είναι μια έφηβη στη μεταβατική περίοδο της ζωής της, η μητέρα της επίσης. Ο πατέρας της οικογένειας αποφασίζει να επιστρέψει στην εστία μετά από 10 χρόνια απουσίας και η αναταραχή του ερχομού του αποκαλύπτει την κωμική πλευρά της δυστυχίας!
«Adieu Berthe – l’enterrement de meme», του Μπρουνό Πονταλιντές, Γαλλία
Ο Μπρουνό Πονταλιντές, αδελφός του Ντενίς και συν-σεναριογράφος του, σκηνοθετεί τον αδελφό του σε μια ιστορία φαρμάκων, μαγείας και ζωής. Ο Αρμάν είναι φαρμακοποιός, παντρεμένος αλλά και με φιλενάδα, ο οποίος μυστικά προετοιμάζει ένα σόου μαγείας για την κόρη της ερωμένης του. Σα να μη φτάνουν όσα έχει στο πιάτο του, η γιαγιά του Αρμάν, η Μπερτ, πεθαίνει κι εκείνος έχει ν’ αντιμετωπίσει όλα τα πρακτικά ζητήματα της κηδείας αλλά και την απάντηση στο ερώτημα: ποια ήταν πραγματικά η Μπερτ;
«Alyah», του Ελί Γουαζμάν, Γαλλία
Ο 27χρονος Αλεξ έχει γίνει ντίλερ για να μπορέσει να συντηρήσει τον αδελφό του και να πληρώσει τα χρέη του. Όταν ένας ξάδελφος του ανακοινώσει ότι ετοιμάζεται να μεταναστεύσει από το Παρίσι στο Τελ Αβίβ, ο Αλεξ αποφασίζει ν’ αλλάξει κι αυτός ζωή και να τον ακολουθήσει, αφού όμως πρώτα μπορέσει να κλείσει όλα τα κεφάλαια της ταραγμένης ζωής του στη Γαλλία. Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήδη βραβευμένου για τις μικρού μήκους του Γουαζμάν.
«Camille Redouble», της Νοεμί Λβοφσκί, Γαλλία (ταινία λήξης)
Σεναριογράφος, ηθοποιός (πιο πρόσφατη συμμετοχή της στο «Les Adieux a la Reine» του Μπενουά Ζακό) και σκηνοθέτης (πιο χαρακτηριστικά, του «Oublie-Moi» το 1994), παρουσιάζει την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία της. Μετά από 25 χρόνια γάμου, ο Ερίκ εγκαταλείπει την Καμίγ για μια νεότερη γυναίκα. Εκείνη δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει, παρά να επιστρέψει στην ηλικία των 16, όταν ήταν μικρή, αθώα και πρωτογνώρισε τον Ερίκ.
«Dae gi eui wang / The King of Pigs», του Γιουν Σανγκ-Χο, Νότια Κορέα
Δυο παλιοί συμμαθητές ξαναβρίσκονται σ’ ένα σχολικό reunion. Εκεί θα θυμηθούν τις μέρες που η συμμορία των «σκύλων» εκφόβιζε τους πιο αδύναμους μαθητές, τα «γουρούνια», όπου ανήκαν και οι ίδιοι, ώσπου ο γενναίος Κιμ Τσουλ αποφάσισε ν’ αντισταθεί. Υπέροχο, άγριο παραδοσιακό animation από τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη από τη Σεούλ.
«Dangerous Liaisons», του Τζιν-χο Χουρ, Κίνα
Οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» στην εμπόλεμη Σαγκάη του 1930. Μια καλλονή ελευθερίων ηθών συναντά έναν παλιό της έρωτα και τον προκαλεί σ’ ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι, τις συνέπειες του οποίου ούτε κι εκείνη μπορεί να προβλέψει. Το κλασικό μυθιστόρημα του Λακλός συνδυάζεται με τον αισθησιασμό της Απω Ανατολής.
«Ernest et Célestine», των Μπενζαμέν Ρενέρ, Στεφάν Ομπιέ, Βενσάν Πατάρ, Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο
Ο Στεφάν Ομπιέ και ο Βενσάν Πατάρ, δυο ανερχόμενοι δημιουργοί animation στο Βέλγιο, συνεργάζονται με τον Μπενζαμέν Ρενέρ στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους, ένα ιδιότυπο παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Ο Ερνεστ είναι μια μεγάλη αρκούδα που θέλει να γίνει καλλιτέχνης. Η Σελεστίν είναι μια μικρή ποντικίνα που δε θέλει να γίνει οδοντίατρος. Μια χαριτωμένη ματιά πάνω στα όνειρα και την πίστη.
«Fogo», της Γιουλένε Ολαϊσόλα, Μεξικό / Καναδάς
Η πρώτη μεγάλου μήκου ταινία της Ολαϊσόλα, το «Paraisos Artificiales», συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και βραβεύτηκε στην Τραϊμπέκα το 2001. Το «Fogo» γυρίστηκε στα πλαίσια της συμμετοχής της στο πρόγραμμα «Fogo Island Arts Corporation» του Καναδά και παρακολουθεί τους λίγους κατοίκους που αποφασίζουν να παραμείνουν στο νησί Φόγκο, όταν όλοι οι υπόλοιποι μεταναστεύουν κι εγκαταλείπουν την αδρανή τους πόλη.
«Gangs of Wasseypur», του Ανουράγκ Κεσιάπ, Ινδία
Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του νέου κύματος Ινδών δημιουργών χαρακτηρίζεται από τη σκληρή του εικόνα και την αντισυμβατική αφήγηση στις ταινίες του. Το νέο του φιλμ παρακολουθεί τη βεντέτα ανάμεσα σε δυο οικογένειες, που διαρκεί τρεις γενιές.
«Infancia Clandestina», του Μπέντζαμιν Αβιλα, Αργεντινή
Εχοντας μέχρι τώρα ασχοληθεί κυρίως με το ντοκιμαντέρ, ο Αβιλα βασίζει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας σε προσωπικά του βιώματα. Το 1979, ο 12χρονος Χουαν και η οικογένειά του επιστρέφουν στην Αργεντινή, μετά από χρόνια εξορίας, με ψεύτικες ταυτότητες. Οσο ο πατέρας του οργανώνεται κατά της χούντας, ο μικρός Χουαν γνωρίζει τον πρώτο, εφηβικό, δύσκολο έρωτα.
«No», του Πάμπλο Λαραΐν, Χιλή
Από τον σκηνοθέτη του «Tony Manero» του 2007, μια απίστευτη πολιτική ιστορία που γίνεται πολύ, πολύ προσωπική. Το 1988, όταν ο Πινοσέτ ετοιμάζεται για το δημοψήφισμα που θα καθορίσει την προεδρία του στη Χιλή, η αντιπολίστευση αναθέτει σ’ ένα νεαρό μαρκετίστα την καμπάνια της. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.
«Opération Libertad», του Νίκολας Βαντίμοφ, Ελβετία
Πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία για τον Ελβετό κιθαρίστα που έγινε σκηνοθέτης. Το 1978, μια μικρή αντικαθεστωτική ομάδα λήστεψε μια τράπεζα στη Ζυρίχη και μαγνητοσκόπησε όλη την ενέργεια, με σκοπό ν’ αποκαλύψει το σύνδεσμο των ελβετικών τραπεζών με απολυταρχικά καθεστώτα σ’ όλον τον κόσμο. Το 2011, αυτές οι βιντεοκασέτες βγήκαν στην επιφάνεια.
«Rengaine», του Ρασίντ Ντζαϊντανί, Γαλλία
Μαραγκός, μποξέρ, ηθοποιός και συγγραφέας, ο Ντζαϊντανί γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του κυριολεκτικά χωρίς χρήματα. Η ταινία εκτυλίσσεται στο Παρίσι του σήμερα και καταδεικνύει τον ρατσισμό που υπάρχει ακόμα μεταξύ αφροαμερικανών και αράβων με αφορμή ένα διαφυλετικό γάμο.
«Room 237», Ρόντνεϊ Ασερ, Η.Π.Α.
Γνώριμος ντοκιμαντερίστας, σταθερός επισκέπτης του Φεστιβάλ του Σάντανς, τολμηρή φωνή της σύγχρονης κουλτούρας, ο Ασερ καταπιάνεται με ένα θρύλο του σύγχρονου σινεμά: η έρευνά του προσπαθεί ν’ αποκωδικοποιήσει τα κρυμμένα πολιτικά και υπαρξιακά νοήματα στη «Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.
«La Sirga», του Γουίλιαμ Βέγκα, Κολομβία / Γαλλία / Μεξικό
Κυνηγημένη από τη βία που έχει σκοτώσει τους αγαπημένους της ανθρώπους, η Αλίσια εγκαθίσταται σ’ ένα χωριό στις Ανδεις, προσπαθώντας ν’ αρχίσει μια νέα ζωή. Μόνο που ο κίνδυνος θα τη συναντήσει ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο, καλά κρυμμένο μέρος.
«Sueño y Silencio», του Ζεμ Ροζάλες, Ισπανία / Γαλλία
Δεύτερη συμμετοχή για τον Ροζάλες στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών, μετά το «Las Horas del Dia» του 2003. Η ταινία παρακολουθεί την ιστορία μιας οικογένειας, ενός παντρεμένου ζευγαριού με δυο κόρες και το πώς αλλάζει η ζωή τους μετά από ένα τραγικό ατύχημα.
«El Taaib», του Μερζάκ Αλουάς, Αλγερία
Δεύτερη συμμετοχή του αλγερινής καταγωγής Αλουάς στο δεκαπενθήμερο σκηνοθετών, μετά το 1996 και το «Salut Cousin!». Ο Ρασίντ είναι ισλαμιστής και ακόλουθος της Τζιχάντ. Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει την ομάδα του, επιστρέψει στο χωριό του, παραδίδει το όπλο του και παίρνει τον τίτλο του «μεταμελημένου». Μόνο που αυτή η παραδοχή θα τον οδηγήσει σ’ ένα νέο δρόμο βίας.
«The We and the I», του Μισέλ Γκοντρί, Η.Π.Α.
Νέα ταινία από τον Μισέλ Γκοντρί, η κάθε δημιουργία του οποίου είναι λόγος για πάρτι! Αυτή τη φορά, ο Γκοντρί μένει απόλυτα προσγειωμένος στην πραγματικότητα και, με αφορμή την τελευταία διαδρομή με το λεωφορείο μιας ομάδας τελειόφοιτων, παρακολουθεί τις ζωές, τις αναμνήσεις και τα όνειρά τους.
«Yek Khanévadéh-e Mohtaram / A Respectable Family», του Μασούντ Μπακσί, Ιράν
Πρώτη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας για τον βραβευμένο ντοκιμαντερίστα. Ο Αράς είναι ένας καθηγητής που αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή του στη Δύση και να επιστρέψει στο χωριό του. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις του από τον πόλεμο Ιράν – Ιράκ του 1981, θα συνειδητοποιήσει τις ευθύνες της «αξιοσέβαστης οικογένειάς του» και θ’ αναγκαστεί να πάρει αποφάσεις ζωής.
Ειδικές Προβολές
«La Noche de Enfrente», του Ραούλ Ρουίζ, Χιλή / Γαλλία
Η τελευταία ταινία του σπουδαίου Χιλιανού σκηνοθέτη Ραούλ Ρουίζ που πέθανε τον περασμένο Αύγουστο, παρακολουθεί τρία στάδια στη ζωή ενός άντρα που βλέπει το θάνατο να πλησιάζει.
«Sightseers», του Μπεν Γουίτλι, Μεγ. Βρετανία
Μετά την επιτυχία του «Kill List», ο Γουίτλι εγκαταλείπει το θρίλερ για χάρη της κωμωδίας, με παραγωγό τον Εντγκαρ Ράιτ των «Shaun of the Dead», «Hot Fuzz», «Attack the Block» και «Scott Pilgrim». Ο Κρις αποφασίζει να δείξει στην κοπέλα του, την Τίνα, τις άγνωστες πλευρές της Αγγλίας, μόνο που ρομαντική τους εκδρομή γρήγορα θα μετατραπεί σε πεδίο φρίκης, γεμάτο θορυβώδεις τουρίστες και διπλοκρατήσεων στα κάμπινγκ.
Μικρού Μήκους
«Avec Jeff», à moto, της Μαρί-Εβ Ζιστ, Καναδάς
«Königsberg», του Φιλίπ Μεροφέρ, Γαλλία
«Os Mortos-Vivos», της Ανίτα Ρότσα ντα Σιλβέιρα, Βραζιλία
«Os Vivos Tambem Choram», του Μπαζίλ ντα Κούνα, Ελβετία
«Porcos Raivosos», των Λεονάρντο Σέτε, Ιζαμπέλ Πενόνι, Βραζιλία
«Portret Z Pamieci», του Μαρσίν Μπόρτκιεβιτς, Πολωνία
«Rodri», του Φράνκο Λόλι, Γαλλία
«The Curse», του Φιζάλ Μπουλίφα, Μαρόκο
«Tram», της Μικαέλα Παβλάτοβα, Γαλλία / Τσεχία
«Wrong Cops», Κουέντιν Ντιπιέ, Γαλλία
Διαβάστε εδώ ό,τι χρειάζεται να ξέρετε για το 65ο Φεστιβάλ Καννών
