Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Εμείς» του Τζόρνταν Πιλ
«Οπως και η κωμωδία, ο τρόμος έχει την ικανότητα να προκαλεί τη σκέψη και να προάγει με έναν πολύ ισχυρό τρόπο τη συζήτηση γύρω από τα αληθινά κοινωνικά ζητήματα»
Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει ο Τζόρνταν Πιλ τον ενθουσιασμό του με το σινεμά τρόμου, όσο εξηγεί έμμεσα αλλά με σαφή τρόπο και τον τρόπο που, από καθαρά κωμικός καλλιτέχνης, μετατράπηκε σταδιακά σε έναν δημιουργό αγνού «κοινωνικού τρόμου», όπου το τέρας δεν είναι κάποια απόκοσμη ή υπερφυσική απειλή αλλά ή ίδια η κοινωνία και οι δομές της.
Ξεκινώντας από το «MadTv» των αρχών της δεκαετίας του 2000 και, στη συνέχεια, κλέβοντας ουσιαστικά τις εντυπώσεις στο κωμικό sketch show «Key & Peele» του Comedy Central, η καριέρα του Πιλ μαρτυρά έναν κοινωνικά ανήσυχα δημιουργό που, παρά τις φαινομενικές εκπλήξεις, διένυε εξαρχής μια προκαθορισμένη πορεία μέχρι τον αποθεωτικό θρίαμβο του «Τρέξε!» και την επαναφορά του τρόμου ως εργαλείο κοινωνικού σχολιασμού αλλά και αναμφισβήτητης πλάκας.
Εναλλακτικό poster του «Τρέξε!» από τον Αρντεν Αβετ
Γιατί το φιλμ που τον καθιέρωσε στον κινηματογραφικό πλέον κόσμο και του χάρισε το πρώτο του Οσκαρ, μπορεί να λειτουργεί ως φάρσα, ως horror comedy, ως παραμορφωμένη ρομαντική κομεντί και ως ύπουλο σχόλιο στην μετά-Τραμπ εποχή, δεν παύει όμως να είναι μια διαολεμένα cool αφήγηση που κάνει τον θεατή να περνά απίστευτα καλά σε όλη τη διάρκειά της, μέχρι να τον οδηγήσει σε ένα μαθηματικά υπολογισμένο «Ναι!» με σηκωμένη γροθιά στο τέλος της ταινίας.
Ο ίδιος λέει ότι ο λόγος που κωμωδία και σινεμά τρόμου λειτουργούν τόσο καλά, είναι επειδή αντλούν αυθόρμητες, «πρωτόγονες» αντιδράσεις από το κοινό. Μας επιτρέπουν να βυθιζόμαστε στους δικούς μας φόβους και αναζητούν τις ρωγμές στο ασφαλές περιβάλλον μας. «Είναι σαν μια θεραπεία. Αντιμετωπίζεις τα βαθιά προβλήματα που σε ταλανίζουν και ελπίζεις κάποια στιγμή να απελευθερωθείς από αυτά.»
Το σινεμά τρόμου, άλλωστε, πάντα λειτουργούσε ως μεταφορά για τον τρόμο της πραγματικότητας, πάντοτε μεγεθυμένης και πάντοτε με τους δικούς της παραμορφωτικούς κανόνες, όμως η δύναμή του παρέμενε στον τρόπο που κάθε στοιχείο του λάμβανε αφορμή ή επέστρεφε στα πιο σκοτεινά σημεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Οπως υποστηρίζει ο Πιλ, «Πηγαίνουμε στο σινεμά για να διασκεδάσουμε, όμως αν μετά το τέλος της ταινίας ανακαλύψουμε μια διαφωτιστική νέα προσέγγιση πάνω σε καίρια κοινωνικά ζητήματα, τότε μιλάμε για ένα ισχυρό έργο τέχνης.» Κι αυτό είναι τελικά που κάνει τη φωνή του τόσο διακριτή και απαραίτητη, χωρίς να γίνεται ποτέ πομπώδης.
Ο Τζόρνταν Πιλ με την αύρα ενός σύγχρονου μετρ του τρόμου.
Η δημιουργική ταυτότητα του Πιλ επενδύει στην υπερβολή και τη φαντασία, βασίζεται στην ειρωνεία και τη σάτιρα, αντλεί από την υπαινικτικότατα της κωμωδίας έναντι του προφανούς δράματος και δε διστάζει να παραδοθεί στο camp. Ολα αυτά, εργαλεία σε μια απολαυστική κινηματογραφική αφήγηση που αντιλαμβάνεται με ζωτικό τρόπο τις κοινωνικές παθογένειες που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο κόσμο και αξιοποιεί όλα τα στοιχεία του σινεμά τρόμου για να αποκαλύψει στις πιο στοιχειωτικές πλευρές του. Ο Πιλ ουσιαστικά αντιλαμβάνεται ότι περισσότερο ισχυρή από τις ατέλειωτες συζητήσεις και επιχειρηματολογίες για τον ρατσισμό, τη φυλετική ανισότητα και την περιθωριοποίηση, είναι απλώς μια αποτελεσματικά fun τρομακτική ιστορία, όπως θα την διηγούνταν κανείς το βράδυ στο δάσος γύρω από την φωτιά.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, σε όρους Χόλιγουντ, ήταν το γεγονός ότι όλο αυτό αποδείχτηκε ότι αφορούσε όντως το κοινό, μετατρέποντας το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πιλ και σε εισπρακτικό θρίαμβο (πάνω από 250 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις, την στιγμή που το budget της ταινίας δεν ξεπέρασε τα πέντε εκατομμύρια δολάρια), γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να προχωρήσει στα επόμενα σχέδιά του με περισσότερη αυτοπεποίθηση και, κυρίως, υποστήριξη, ειδικά και μετά από την κριτική και εισπρακτική αναγνώριση και της «Παρείσφρησης» του Σπάικ Λι, στην οποία διετέλεσε χρέη παραγωγού.
Ο Τζόρνταν Πιλ και η pop κουλτούρα.
Αυτή τη στιγμή ο Πιλ επιβλέπει ένα σύνολο από projects, τόσο σε παραδοσιακά τηλεοπτικά μέσα όσο και streaming υπηρεσίες (πχ το «Weird City» για το YouTube Premium), τα οποία τιμούν και το κωμικό του παρελθόν (όπως το «The Last O.G» για το CBS), αλλά και τις horror ανησυχίες του, όπως μαρτυρά το επερχόμενο sequel/επανερμηνεία του «Candyman» αλλά και η επιστροφή της «Ζώνης του Λυκόφωτος» στους τηλεοπτικούς δέκτες, project που όχι απλά τιμά τις δημιουργικές καταβολές του Πιλ αλλά και υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τους άθραυστους πλέον δεσμούς του με την pop κουλτούρα του φανταστικού.
Διαβάστε ακόμη: O «Candyman» και το σκοτεινό παρελθόν (της Αμερικής)
Αυτό που σαφώς όμως κλέβει τις εντυπώσεις ανάμεσα σε όλα τα φιλόδοξα σχέδιά του και εκτινάσσει τις προσδοκίες στα ύψη είναι το «Εμείς», το φερόμενο ως «ένας νέος εφιάλτης από τον Τζόρνταν Πιλ» και το επόμενο κεφάλαιο στη σειρά των κοινωνικών θρίλερ που επιχειρεί να παρουσιάσει στο κοινό ο δημιουργός. Σύμφωνα με τα πρώτα, άκρως ανατριχιαστικά trailers της ταινίας, το φιλμ πρόκειται να θέσει μια απόλυτα συμπαθητική αμερικανική οικογένεια ενάντια στον πιο τρομακτικό αντίπαλο: τον ίδιο της τον εαυτό.
Ξέροντας τις κινηματογραφικές ευαισθησίες του Πιλ, κάτι ακόμα πιο ύπουλο κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Και γνωρίζοντας επίσης της αναφορές του, σίγουρα όλη η υπόθεση αφορά κάτι εξίσου βαθύ με τους προβληματισμούς του «Τρέξε!». Πριν όμως, λάβουμε τις καθοριστικές απαντήσεις, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι εικασίες, αποκωδικοποιώντας τα διάσπαρτα στοιχεία που έχει αποκαλύψει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας στην πορεία μέχρι τα αποκαλυπτήριά της.
Κρατήστε σημειώσεις και μετρήστε αντίστροφα μέχρι την κυκλοφορία της ταινίας, στις 21 Μαρτίου, από την Tulip Entertainment.
1.Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, η Λουπίτα Νιόνγκ’Ο υποδύεται μια γυναίκα που επιστρέφει στο παραλιακό παιδικό της σπίτι μαζί με τον σύζυγό της και τα δύο τους παιδιά, για ένα ειδυλλιακό καλοκαίρι. Κυνηγημένη από ένα ανεξήγητο τραύμα από το παρελθόν της και βιώνοντας μια σειρά από μυστηριώδεις συμπτώσεις, η Αντελεϊντ Γουίλσον νιώθει την παράνοιά της να φτάνει σε ανησυχητικά επίπεδα, καθώς όλο και περισσότερο αισθάνεται και πιστεύει ότι κάτι κακό θα συμβεί στην οικογένειά της. Αφού έχουν περάσει μια τεταμένη ημέρα στην παραλία με τους φίλους τους, τους Τάιλερ (Ελίζαμπεθ Μος, Τιμ Χάιντεκερ, Κάλι Σέλντον, Νόελ Σέλντον), η Αντελεϊντ και η οικογένειά της επιστρέφουν στο σπίτι τους, μόνο που όταν πέφτει το σκοτάδι, οι Γουίλσον ανακαλύπτουν τις μορφές τεσσάρων ανθρώπων που στέκονται ασυνήθιστα στο δρόμο που οδηγεί κατευθείαν στην πόρτα τους. Το πιο τρομακτικό στοιχείο; Αποτελούν ακριβή αντίγραφα των… εαυτών τους.
2.Ο Πιλ από την αρχή ξεκαθάρισε σε δηλώσεις ότι το «Εμείς» δεν έχει να κάνει με το σχολιασμό της φυλετικής ανισότητας ή τις αντι-ρατσιστικές ευαισθησίες του «Τρέξε!». Ωστόσο, θεωρεί απαραίτητο για την ιστορία της ταινίας να έχει για πρωταγωνιστή μια οικογένεια Αφροαμερικανών, γιατί «σε καμία ταινία αντίστοιχης θεματικής στην ιστορία δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο». Το φιλμ του αφορά και πάλι μια αδιαφιλονίκητη αλήθεια κατά τα λεγόμενα του δημιουργού, θα πρέπει όμως να περιμένουμε λίγο ακόμα μέχρι να την ανακαλύψουμε.
3.«Ο χειρότερος εχθρός μας είμαστε εμείς» και «Πρόσεχε τον εαυτό σου». Αυτές είναι οι δύο ατάκες στις οποίες βασίστηκε η προώθηση της ταινίας και ίσως κρύβουν το κλειδί για την αποκωδικοποίηση όλου του μυστηρίου. Ο Πιλ ισχυρίζεται ότι ήθελε να δημιουργήσει μια νέα προσθήκη στη μυθολογία του τρόμου που είχε να κάνει με τις αντιφάσεις που κρύβει ο καθένας μέσα του και τη διττή φύση των επιλογών μας. Ακούγεται επαρκώς τρομακτικό;
4.Το «Εμείς» είναι ηθελημένα πιο τρομακτικό από το «Τρέξε!» και ακριβώς γι' αυτόν το λόγο βασίζει αρκετά περισσότερο την εικονογραφία του σε de facto τρομακτικά στοιχεία. Μάσκες, παραμορφωμένα πρόσωπα, αιματοβαμμένα ρούχα, ψαλίδια, κραυγές τρόμου. Ναι, η νέα ταινία του Τζόρνταν Πιλ δεν μοιάζει να είναι μια ανάλαφρη κοινωνική σάτιρα.
5.Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας, ο Πιλ ζήτησε από τν Λουπίτα Νιόνγκ’Ο να παρακολουθήσει δέκα ταινίες, ώστε να δημιουργηθεί ανάμεσά τους μια «κοινή γλώσσα». Οι δέκα ταινίες της λίστας, οι οποίες περιλάμβαναν από κλασικές ταινίες ψυχολογικού τρόμου μέχρι φιλμ που σόκαραν στην εποχή τους με την ακρότητα των εικόνων τους, ήταν οι εξής: «Νεκροί Ξανά» του Κένεθ Μπράνα, «Η Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, «Babadook: Οι Σελίδες του Τρόμου» της Τζένιφερ Κεντ, «Σε Ακολουθεί» του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ, «A Tale of Two Sisters» του Κιμ Τζι-γουν, «Τα Πουλιά» του Αλφρεντ Χίτσκοκ, «Funny Games» του Μίκαελ Χάνεκε, «Aσε το Κακό να Mπει» του Τόμας Aλφρεντσον, «Martyrs» του Πασκάλ Λοζιέ και «Η Εκτη Αίσθηση» του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν.
6.Στο trailer της ταινίας, ο μικρός γιος της οικογένειας φοράει μπλουζάκι με «Τα Σαγόνια του Καρχαρία», στοιχείο που λειτουργεί τόσο ως φόρος τιμής σε μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες του Πιλ αλλά και ως προπομπός των όχι και τόσο καλοκαιρινών, ειδυλλιακών στιγμών που πρόκειται να ακολουθήσουν.
7.Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του «Τρέξε!», ακούγεται το κομμάτι των Flanagan and Allen, «Run Rabbit Run». Ωστόσο και στο «Εμείς», ο Πιλ φαίνεται να χρησιμοποιεί τους λαγούς ως βασικό στοιχείο της μυθολογίας του, γεμίζοντας το trailer με παιδικά λαγουδάκια, ζωγραφιές αλλά και αληθινούς λαγούς που πλημμυρίζουν το διάδρομο όπου μια σοκαρισμένη Λουπίτα ΝιόνγκΌ φαίνεται να είναι έτοιμη να παλέψει για την επιβιώσή της. Ο Πιλ παλαιότερα ανέφερε ότι απλώς θεωρεί τους λαγούς «διαολεμένα τρομακτικούς», όμως ίσως η συχνή παρουσία τους στις σκηνές του «Εμείς» να αποτελούν και ένα στοιχείο ύψιστης σημασίας για την ουσία της ταινίας.
8.Το πρώτο trailer της ταινίας χρησιμοποίησε με ιδιοφυή τρόπο το «I Got 5 On It» των Luniz, αποδομώντας σταδιακά το beat του σε κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το soundtrack ενός εφιάλτη. Ο Πιλ ανέφερε τρεις λόγους που επέλεξε αυτό το τραγούδι για την ταινία. Καταρχάς, οι Luniz προέρχονται από την περιοχή όπου διαδραματίζεται η ταινία, οπότε έβγαζε νόημα οι γονείς της οικογένειας να είναι γνώστες του τραγουδιού. Δεύτερον, ο Πιλ θεωρεί ότι υπάρχει ένα στοιχείο στο τραγούδι που σε στοιχειώνει, έχοντας μια έμφυτη, αινιγματική ενέργεια. Και τρίτον, είναι απλώς φανταστικό κομμάτι. Δεν σχολίασε ωστόσο το γεγονός ότι ο ρόλος της Λουπίτα Νιόνγκ’Ο χτυπάει τα δάχτυλα εμφανώς εκτός ρυθμού.
9.«Θα πήδαγα από τον γκρεμό για τον Τζόρνταν Πιλ. Ημουν τρελά ερωτευμένη με το μυαλό του από την εποχή ήδη του “Key & Peele” και θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει ότι κάποια μέρα πρέπει να συνεργαστώ μαζί του. Μετά είδα το “Τρέξε!”. Το είδα στο σινεμά πέντε φορές σε ένα μήνα. Είχα ενθουσιαστεί τόσο. Και τότε με πλησίασε για αυτή την ταινία. Μου έστειλε το σενάριο και συνήθως αργώ πολύ να διαβάσω ένα σενάριο. Αλλά αυτό μου το έστειλε και σε 24 ώρες ήξερα ότι θα ήταν τρελό να το προσπεράσω». H Λουπίτα Νιόγκ’Ο εξηγεί γιατί δεν ήθελε να χάσει την ευκαιρία να δουλέψει στο «Εμείς».
10.Η ταινία αναμένεται, σύμφωνα με τους αναλυτές, να κάνει εισπράξεις της τάξης των 35 με 40 εκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο τριήμερο της προβολής της. Αν συμβεί αυτό, θα είναι ακόμα ένας εισπρακτικός θρίαμβος για τον Πιλ και μια ακόμα απόδειξη της άρρηκτης σχέσης του με την pop κουλτούρα της εποχής.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Εμείς» του Τζόρνταν Πιλ
