Ενημέρωση

Φεστιβάλ Δράμας 2021: «Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα» της Βαγγελιώς Σουμέλη

στα 10

Εν αναμονή του 44ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, γνωρίζουμε καλύτερα τις ταινίες του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος και τους δημιουργούς τους.

Flix Team
Φεστιβάλ Δράμας 2021: «Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα» της Βαγγελιώς Σουμέλη

Η ταινία

H Μαριαλένα μιλάει με την αδερφή της στο τηλέφωνο, καθώς ετοιμάζονται να πάνε στην κηδεία της μητέρας τους.

Η σκηνοθέτης

Η Βαγγελιώ Σουμέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στην Αθήνα και εργασιακές σχέσεις στο Λονδίνο. Το 2016, έχοντας εργαστεί για πολλά χρόνια ως κοινωνική ερευνήτρια με εξειδίκευση στην ισότητα των φύλων, ξεκίνησε μία νέα καριέρα ως σκηνοθέτρια. Από τότε, έγραψε και σκηνοθέτησε τρεις ταινίες μικρού μήκους οι οποίες ταξίδεψαν σε διάφορα φεστιβάλ, αποσπώντας βραβεία, ανάμεσά τους, το βραβείο 2ης καλύτερης Κυπριακής ταινίας (2019) και καλύτερης Κυπριακής ταινίας (2020). Αυτοδίδακτη, οι ιστορίες της εμπνέονται από αληθινά γεγονότα και βασίζονται στην πολυετή εμπειρία της με κοινότητες και ανθρώπους που ζουν στο κοινωνικό περιθώριο. Αυτή την περίοδο, βρίσκεται στο στάδιο προ παραγωγής της μικρού μήκους ταινίας “Φοίβη” και γράφει το σενάριο της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της.

Δεν Θέλω να Ξεχάσω

4 ερωτήσεις για το «Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα»

Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;

Είναι μια πολύ προσωπική στιγμή. Περισσότερο συναίσθημα και λιγότερο ιστορία. Είναι Μάρτιος στο πρώτο lockdown. Γενέθλιος μήνας. Ένας θάνατος, μια κηδεία, δώδεκα από εμάς. Οι έξι μέσα, οι τέσσερις έξω, οι δύο από μακριά. Η ιδέα ήταν νομίζω του μπαμπά μου. Έψαχνε να βρει τρόπο να αποχαιρετήσει η μαμά μου την αγαπημένη της αδερφή. Όταν επέστρεψα σπίτι άρχισα να γράφω. Άναρχα. Συνειρμικά. Κάτι σαν ημερολόγιο. Πάντα γράφω. Λέξεις μνήμες. Οταν θυμάσαι έχεις μια δεύτερη ευκαιρία. Ετσι θα περιέγραφα την ταινία. Μια δεύτερη ευκαιρία να πω αντίο.

Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;

Η συγκεκριμένη ταινία έγινε γρήγορα, αυθόρμητα, λιτά. Eμείς και εμείς, ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Κύπρο, χωρίς χρήματα αλλά με πολλή αγάπη, ενσυναίσθημα και σεβασμό.

Στην Ελλάδα ωστόσο, όπως και στην Κύπρο, πρέπει να πάρουν το σινεμά στα σοβαρά. Να υπάρχει στήριξη και αξιοκρατία. Να υπάρχουν ευκαιρίες και γρήγορες διαδικασίες. Δεν φτάνει η φαντασία και η ευρηματικότητα των δημιουργών. Ούτε οι καλοί φίλοι και συνεργάτες. Για να εξελιχθείς πρέπει να κάνεις ταινίες, να πειραματιστείς και όχι να περιμένεις χρόνια για μια χρηματοδότηση.

Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;

Θα έλεγα ότι υπήρξα εξαιρετικά τυχερή. Η ταινία μας έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2020 μεταξύ πρώτου και δεύτερου lockdown. Την είδα στην μεγάλη οθόνη. Είχα να πάω σινεμά τουλάχιστον οκτώ μήνες. Παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα του φεστιβάλ. Ήταν υπέροχα. Από τότε πολλά φεστιβάλ άνοιξαν τις πόρτες τους. Η πρωτόγνωρη όμως συνθήκη είναι ακόμα εδώ και έχει δημιουργήσει μια μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση ενώ ακόμα βιώνουμε τις συνέπειες της κρίσης που ξεκίνησε το 2010. Το σινεμά δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο. Ούτε οι δημιουργοί. Ούτε και οι ιστορίες τους.

Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;

Η ταινία μικρού μήκους παίρνει ζωή μέσα από τα φεστιβάλ. Είναι ο μόνος τρόπος να την μοιραστείς. Να την δει ο κόσμος αλλά και οι δημιουργοί στη μεγάλη οθόνη. Το Φεστιβάλ Δράμας νιώθω ότι εξελίσσεται σε κάτι πολύ ελπιδοφόρο για το ελληνικό σινεμά, το ίδιο και οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους εκτός συνόρων. Παίρνεις μόνο χαρά. Θα πρέπει ωστόσο να υπάρξει και το ανάλογο ενδιαφέρον από το Κράτος, ώστε να μπορέσουν οι δημιουργοί να συνεχίσουν την ορμητική πορεία τους. Είναι όπως και με τον αθλητισμό. Φέρτε μας μετάλλια αλλά δεν μας νοιάζει πως θα πληρώσετε τους λογαριασμούς σας.

Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα | Πρωταγωνιστούν: Ρομάννα Λόμπατς, Μαρίνα Αργυρίδου | Παραγωγή: Βαγγελιώ Σουμέλη, Γιώργος Ραχματούλιν, Ηλίας Κτιστάκης/ White Balance | Διανομέας: RADIATOR IP Sales Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Βαγγελιώ Σουμέλη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Ραχματούλιν | Μοντάζ: Θοδωρής Αρμάος | Πρωτότυπη μουσική: Olga Ogomanic | Ήχος/ Σχεδιασμός Ήχου: Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος | Μίξη Ήχου: Ηλίας Φλάμμος | Digital Artist: Αιμίλιος Αβραάμ | Colour Grading: Άγγελος Μάντζιος | Βοηθός Κάμερας/ DIT: Μιχάλης Καλιδώνης | Τίτλοι/ Αφίσα: Αλέξανδρος Δροσόπουλος | Υποτιτλισμός: Eric Karoullas

Δεν Θέλω να Ξεχάσω

Δείτε εδώ την προηγούμενη μικρού μήκους της Βαγγελιώς Σουμέλη με τίτλο «Tropical Dreams»:

Μάθετε πληροφορίες και δείτε υλικό των ταινιών όλων των φετινών υποψηφίων του Φεστιβάλ Δράμας εδώ. Κάθε μέρα το Flix θα παρουσιάζει κι από μία ταινία.