Η ταινία
Πανομοιότυπα κορίτσια ντυμένα με στρατιωτικά ρούχα εργάζονται κοπιωδώς. Μια μητριαρχική οικογένεια. Μια ολιγαρχική κοινωνία. Τι θα γινόταν αν αντικαθιστούσαμε τις μέλισσες με ανθρώπους;Η Άννα, μια εργάτρια μέλισσα που ακόμα βρίσκεται στο στάδιο της εκπαίδευσης, παρακολουθεί το σύμπαν της κυψέλης μέσα στο οποίο ζει. Προσπαθεί να κατανοήσει τους κανόνες μιας κοινωνίας σκληρής και ανταγωνιστικής, να ενταχθεί στο σύνολο και να υπηρετήσει το "κοινό καλό". Αδυνατώντας, ωστόσο, να συναινέσει στη βιαιότητα που την περιβάλλει, καταδικάζεται στην απόλυτη μοναξιά και οδηγείται σε μία ριζική απόφαση.
Ο σκηνοθέτης
Ο Μανώλης Μαυρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Σπούδασε γραφιστική και κινούμενο σχέδιο στην Αθήνα και οπτική επικοινωνία στο Λονδίνο (MA).Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν προβληθεί σε σημαντικά φεστιβάλ ταινιών παγκοσμίως όπως το φεστιβάλ των Καννών, το BFI του Λονδίνου, το φεστιβάλ κινηματογράφου του Σαράγεβο και το PÖFF (Tallinn Black Nights).Το 2017, η δεύτερη μικρού μήκους ταινία του, “Maneki Neko”, προβλήθηκε σε 40 φεστιβάλ κινηματογράφου παγκοσμίως και απέσπασε συνολικά 17 βραβεία.Το 2021, ο Μανώλης ολοκλήρωσε τη νέα του ταινία μικρού μήκους «BRUTALIA, Εργάσιμες Μέρες», μια Ελληνο-Βελγική συμπαραγωγή, χρηματοδοτούμενη από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Κέντρο κινηματογράφου και οπτικοακουστικών μέσων των Βρυξελλών. Η ταινία επιλέχθηκε στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 60ου Semaine de la Critique στο Φεστιβάλ των Καννών και κέρδισε το βραβείο Canal+.Σήμερα ο Μανώλης προετοιμάζει την επόμενή του ταινία μικρού μήκους "FANNY A.M.", ενώ παράλληλα αναπτύσσει το σενάριο για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Liar Man".
4 ερωτήσειις για το «Brutalia, Εργάσιμες Μέρες»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Η επιθυμία να ασχοληθώ με το θέμα προέκυψε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας στην παραμεθόριο των ελληνικών συνόρων. Εκτίοντας, υποχρεωτικά, την εννιάμηνη υπηρεσία μου, βρέθηκα να παρατηρώ ένα καινούριο “σύμπαν”, τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε είχα συναντήσει μέχρι τότε. Αυτό το “σύμπαν” αποτέλεσε αφορμή για να εστιάσω πάνω σε έννοιες όπως η πειθαρχία, η εργασία, η τάξη, η ρουτίνα, ο εγκλεισμός, ο φόβος. Το θέμα όμως που με απασχόλησε περισσότερο ήταν η σχέση του ατόμου με το κοινωνικό σύνολο. Πώς οι προσωπικές επιθυμίες - και κατ’ επέκταση η ταυτότητα του ατόμου - ισοπεδώνονται “με στόχο να υπηρετηθεί το κοινό καλό”. Πώς ένα σύστημα που καταργεί την ατομική κρίση και ομογενοποιεί τα άτομα, τα μετατρέπει σε εκτελεστικά όργανα διαταγών και κανόνων.Η ταινία είναι ένα αλληγορικό ψευδο-ντοκιμαντέρ με θέμα την φύση, που εσωκλείει στοιχεία θρίλερ, μαύρης κωμωδίας και μιούζικαλ.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Αυτό που κρατάω είναι ότι το σινεμά είναι μια συλλογική διαδικασία που κατακτιέται με ομαδική προσπάθεια και μόνο. Είχα την τύχη και τιμή να συνεργαστώ με εξαιρετικούς παραγωγούς και έμπειρους συντελεστές που πίστεψαν στην ταινία όσο και εγώ. Που αφιέρωσαν ατελείωτο χρόνο και κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια για την υλοποίηση της ταινίας. Μια πολύχρονη διαδικασία που μας έφερε κοντά, δημιουργώντας σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού. Εν τέλει καταλήγω ότι το σινεμά στην Ελλάδα είναι μια οικογενειακή υπόθεση.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
Η πανδημία επέφερε μεγάλο πλήγμα στον κλάδο των τεχνών και σίγουρα έχει αφήσει τραύματα στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Το άνοιγμα των κινηματογραφικών αιθουσών σηματοδοτεί για μένα το τέλος μιας περιόδου που ελπίζω να αφήσουμε σύντομα πίσω.Όσο για το σινεμά, οι σκέψεις μου είναι αντιφατικές. Από τη μία, έχω την αίσθηση ότι είναι ένα μέσο όπου τα πάντα έχουν ειπωθεί, όλες οι θεματικές έχουν αναλυθεί και όλες οι τεχνικές διερευνηθεί. Ένας κλάδος κορεσμένος, που έχει πει την τελευταία του λέξη.Από την άλλη όμως πάντα στο τέλος με εκπλήσσει, ανατρέποντας και πυροδοτώντας εκ νέου το ενδιαφέρον μου για αυτό. Το σινεμά, θεωρώ ότι καλείται ξανά να αυτοπροσδιοριστεί, σε συνάρτηση με τα σύγχρονα ζητήματα που προκύπτουν. Και σίγουρα θα το κάνει.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Ίσως ακουστεί κλισέ αλλά το Φεστιβάλ Δράμας θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Η αναγνώριση που εισέπραξα - όταν το 2015 πρόβαλε την πρώτη μου ταινία μικρού μήκους "Blue Train" - λειτούργησε ως ενθάρρυνση, συμβάλλοντας τελικά στην απόφαση μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη σκηνοθεσία.Με μεγάλη χαρά παρατηρώ ότι κάθε χρόνο το επίπεδο του φεστιβάλ βελτιώνεται, ανεβάζοντας τον πήχη των ταινιών μικρού μήκους. Η βελτίωση αυτή αντανακλά σε μεγάλο βαθμό το διαρκώς αυξανόμενο επίπεδο του ελληνικού σινεμά, κάτι που έχει ήδη γίνει γνωστό και έξω από τη χώρα μας.Την τελευταία δεκαετία αναγνωρίζεται διεθνώς η αυθεντικότητα της νέας ελληνικής κινηματογραφικής γραφής. Κάτι που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον για διεθνείς συμπαραγωγές, διευκολύνοντας έτσι την υλοποίηση όλο και περισσότερων ταινιών.
Δείτε εδώ το «Maneki Neko» του Μανώλη Μαυρή:
Brutalia, Εργάσιμες Μέρες | Ηθοποιοί: Έλσα Λεκάκου, Κόρα Καρβούνη, Χαρά Μάτα Γιαννάτου | Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Μανώλης Μαυρής | Παραγωγοί: Annabelle Aronis, Γιώργος Τσοκόπουλος, Μαντώ και Μυρτώ Στάθη| Συμπαραγωγοί: Valerie Bournonville, Joseph Rouschop, Katerina Helioti | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Manu Tilinski | Σκηνικά: Δάφνη Καλογιάννη | Κοστούμια: Εύα Γουλάκου | Μοντάζ: Θοδωρής Αρμάος | Μουσική: Larry Gus | Χορογραφία: Αλέξανδρος Βαρδάξογλου | 1η Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζαμπέλα Χαβιάρα | Διεύθυνση Παραγωγής: Βαγγέλης Φακίνος | Location Managers: Παναγιώτης Λαζαράκος, Αλέξης Αναστασιάδης | Sound Design: Jean-Louis Viroux | Μίξη ήχου: François Aubinet | Μακιγιάζ: Κυριακή Μελίδου | Hairstyling: Daniel Bababekova | Ηχοληψία: Αλέξης Κουκιάς | Casting: Alexandros Vardaxoglou, Athens Casting | Script: Καρίνα Λογοθέτη | Color grading: Michaël Cinquin | Sales Agent: Ben Vandendaele
