Η ταινία
Μια γυναίκα που δε σταματάει να τρέχει. Ενας μυστηριώδης άνδρας που ξέρει τα πάντα για τη ζωή της. Μια καρφίτσα χελώνα. Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο ασανσέρ που ανεβαίνει προς τον 54ο όροφο - αλλά μας βγάζει όλους αλλού.
Η σκηνοθέτης
Η Ισαβέλλα Μαργάρα είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός, εκπαιδευμένη στο Filmmaking στο London Film Academy. Εχει κάνει επίσης σπουδές μουσικής επί 11 χρόνια, ενώ το πρώτο της πτυχίο είναι στην Ιατρική του Α.Π.Θ. Εχει εργαστεί ως σκηνοθέτης και συνεργαζόμενη σκηνοθέτης σε θεατρικές παραγωγές που έχουν παρουσιαστεί στο Εθνικό Θέατρο, στο Bob Theatre Festival, στο Θέατρο Τέχνης, στο Bios Athens, στο Μπάγκειον, κ.ά. Το «54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα» είναι η πρώτη της ταινία μικρού μήκους.
4 ερωτήσεις για το «54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Σκέφτηκα ότι κάποια στιγμή θα πεθάνω και καλό θα ήταν να προλάβω να κάνω ορισμένες ταινίες! Θέλω να συναντηθώ με κάποιες ιδέες και με κάποιους ανθρώπους. Είδα έναν πίνακα ζωγραφικής με μια γυναίκα κι έναν άντρα σε ένα γυάλινο ασανσέρ κι από πίσω τους ουρανοξύστες μιας πόλης. Η γυναίκα ήταν καλοντυμένη αλλά τρομοκρατημένη, ενώ ο άντρας ήταν με στολή εργασίας, ήρεμος και σαν να είχε ένα χαμόγελο. Ο πίνακας λεγόταν «Civilization». Αναρωτήθηκα πού τους πάει αυτό το ασανσέρ. Εκείνες τις μέρες έτυχε να πάω και σε μια κηδεία, τυπικός ελληνικός σουρρεαλισμός. Δεν υπήρχε αρκετός χώρος για όλους, δεν υπήρχε χρόνος, μια τρομερή πίεση να τελειώσουμε, έρχονταν οι επόμενοι, πού θα μπει όλος αυτός ο κόσμος, πού να πάμε, άντε πάμε, λίγα λουλουδάκια, λίγο χωματάκι, πάμε, θα κλάψετε σπίτι σας μετά μόνοι σας. Ακριβώς όσο γρήγορα ζήσαμε. Συνδυάστηκε λοιπόν το ασανσέρ από τη μία, με την ανάγκη για έναν Αργό Χρόνο από την άλλη - τον χρόνο που χρειαζόμαστε όχι για να παράξουμε ή να πετύχουμε κάτι, αλλά για να αναλογιστούμε. Μετά γνώρισα και τον Αχιλλέα ΙΙΙ και η ιστορία πήρε τον δρόμο της προς τον 54ο όροφο. Επειδή υποθέτω πως η φράση «ποιητικός υπερρεαλισμός, μυστήριο και μια σκούρα αίσθηση του χιούμορ» θα άφηνε δικαίως παγερά αδιάφορο τον υποψήφιο θεατή, θα του έλεγα μόνο «καλή είναι, δες τη».
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Είναι τόσο εξωφρενικά παράλογη εμπειρία που σκέφτομαι να την ξανακάνω. Ελπίζω να συνέλθω, για να γλιτώσω από βέβαιη οικονομική καταστροφή. Το μόνο πράγμα που μπορούν οι άνθρωποι να σε διδάξουν είναι το προσωπικό τους παράδειγμα. Αυτό με δίδαξαν ανεξαιρέτως όλοι όσοι εργάστηκαν στο «54» με μεγάλη αυταπάρνηση. Κρατάω επίσης λάφυρο και μια μικρή «φλεβίτιδα της εργατικής τάξης» στα πόδια μου από τις δεκάδες εφημερίες που έκανα ως γιατρός μεσοπέλαγα στη Μάγχη για να χρηματοδοτήσω την ταινία.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά και πώς θα μπορούσε κανείς να διαβάσει την ταινία σας υπό το πρίσμα της υγειονομικής κρίσης;
Η ιατρική με τη σκηνοθεσία συναντιούνται μέσα μου στη θεραπευτική διάσταση της τέχνης. Το «54» δίνει μια μάχη για τον αργό χρόνο - ο οποίος μες στην καραντίνα φάνηκε να γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου. Με απασχολεί η επιβράδυνση ως προϋπόθεση πνευματικότητας αλλά και φυσικής επιβίωσης. Ή θα συντονιστούμε με τον ρυθμό της υπόλοιπης φύσης ή θα αφανιστούμε από την πολλή ανάπτυξη. Επίσης, το «54» ξεκινά με μια παραβολή για το πολύτιμο δώρο της ανθρώπινης ύπαρξης - που, όπως φάνηκε, δε θεωρούμε πια ιερή, γιατί πρώτη φορά στην ιστορία δεχτήκαμε να πεθαίνει μόνη στα νοσοκομεία του Μπέργκαμο. Ελπίζω ποτέ ξανά. Το μέλλον του σινεμά πάει χέρι-χέρι με το μέλλον του κόσμου και των αντιθέσεών του: από τη μια απίστευτες τεχνολογικές δυνατότητες, απ' την άλλη μεγάλα ταξικά εμπόδια και κριτήρια της αγοράς. Μπορεί ο δημιουργός να έχει στοχαστικότητα και πίστη αν λειτουργεί κι ως μάνατζερ του εαυτού του; Διακυβεύεται το αν θα επιβιώσουν οι μεγάλες οθόνες, αλλά πιο πολύ με απασχολεί το αν θα καταφέρουν οι μεγάλες ιδέες να επιβιώσουν στις μικρές οθόνες. Ονειρεύομαι να υπάρξει ένα σινεμά ακόμα πιο ανοιχτό, που δε θα απαιτεί να πουλήσεις ένα νεφρό κι ένα οικόπεδο για να γυρίσεις μια ταινία, απαλλαγμένο από μεταμοντερνισμό και από πολιτική ορθότητα, που θα δώσει ώθηση στις μεγάλες αφηγήσεις, στις βαθιές αισθήσεις και στον φιλοσοφικό στοχασμό, ενώ θα παραμένει ψυχαγωγικό και προσβάσιμο. Τέλος, και ως γιατρός και ως σκηνοθέτης, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου (το οποίο θα πλένω ΠΟΛΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΑ) ώστε να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην υγεία για όλους - ωστόσο δεν πρέπει να γενικευθεί, με άλλοθι την υγεία, ένα σύστημα ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το ντελίριο της φύσης, του ανθρώπινου μυαλού και του σώματος είναι το ωραιότερο πράγμα σε αυτή τη ζωή.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι περιμένετε από τη νέα διεύθυνσή του και τι έχετε να προτείνετε για τη βελτίωσή του;
Εχω διεσταλμένες κόρες από τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς. Στη νέα διεύθυνση του Φεστιβάλ θα ευχηθώ καλή αντοχή. Η μόνη προσδοκία που έχω προς το παρόν είναι να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, πράγμα καθόλου αυτονόητο αφού όλα κρέμονται από μία κλωστή (ή από ένα σκοινί ασανσέρ).
54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα | Ηθοποιοί: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνα Τάκαλου | Σκηνοθέτης, Παραγωγός: Ισαβέλλα Μαργάρα | Σενάριο: Ισαβέλλα Μαργάρα | Story: Αχιλλέας ΙΙΙ | Συμπαραγωγοί: Χρήστος Γιαννακόπουλος, Cosmote TV | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κλαούντιο Μπολιβάρ GSC | Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος | Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου | Production Design: Δήμητρα Σουρλαντζη | Ηχοληψία: Στέφανος Ευθυμίου | Σχεδιασμός ήχου, Μίξη: Λέανδρος Ντούνης, Νίκος Λιναρδόπουλος | Μακιγιάζ: Πολυξένη ΓΙανναράκη | Κομμώσεις: Γιώργος Καρύδης | Διεύθυνση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη | Βοηθός διεύθυνσης παραγωγής: Σπύρος Χριστοφοράτος | Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Ελενα Μητροδημα | Α' βοηθός κάμερας: Θοδωρής Πασπαλιάρης | Β' βοηθός κάμερας: Αλέξης Ιωσηφίδης | Βοηθός σκηνογράφου: Λία Αντωνέλλη | Ηλεκτρολόγος: Δαμιανός Τιμνιος | Φωτογράφος Πλατώ: Αγγελος Καλτσης | Key grip: Κωνσταντίνος Χαρατζόγλου | Script: Αννα Πατρικίου | Visual Effects: Ιων Κατρακάζος | Σχεδιασμός αφίσας: Chrisacos, Obscura Lab | Συμμετείχαν: Χρήστος Γλυκός, Νίκος Ελευθεριάδης, Κατερίνα Ζυγοπούλου, Γιώργος Κασαπάκης, Νταίζη Κτενίδου, Παύλος Λαουτάρης, Κατερίνα Λιάγκου, Αλέξανδρος Μαράκης, Χριστίνα Ντέμου, Μαριέττα Παπαδάκη, Στέλιος Παυλόπουλος, Βασίλης Πελαντάκης, Γιώργος Σαμαράς, Χαρίλαος Τρουβας, Σοφία Τσανη, Ιωάννα Φασούλα, Χιονιά Χιωτέλλη | Με την υποστήριξη της Mavridis Lift
Δείτε παρακάτω την αφίσα και το τρέιλερ του «54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα».
54 / The Blind Turtle and the Endless Sea (short film trailer) from Isabella Margara on Vimeo.
