H ταινία
Μια διαχρονική ανάγνωση της καταπιεσμένης θέσης της γυναίκας και της έκφρασης της σεξουαλικότητάς της, τοποθετημένη σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης με το όνομα Ερφοι. Προς διερεύνηση αποτελεί το σημείο εκείνο στο οποίο το τραυματικό παρελθόν και το υποτακτικό παρόν έρχονται σε ρήξη προκειμένου να επέλθει η αρχέγονα πολυπόθητη φυγή από το οικείο: τη γνώριμη, τετριμμένη, τυραννική πατριαρχία.
Η σκηνοθέτης
Με το πέρας της αποφοίτησής της από την Οικονομική Σχολή Πατρών σπούδασε και αποφοίτησε από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν το 2014. Από το δεύτερο έτος της σχολής της συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε παραστάσεις που σκηνοθέτησε ο Διαγόρας Χρονόπουλος και η Λίλλυ Μελεμέ. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία των θεατρικών έργων «Βασιλικώ Καρπώ» (Καλοκαίρι 2015, περιοδεία στην Κρήτη) και «Social Lies 2078» (Χειμώνας 2016, νικητήριο θεατρικό έργο στο 2o Scratch Festival του θεάτρου Cartel). Το καλοκαίρι του 2016 η αγάπη της για τον κινηματογράφο και κυρίως η ανάγκη της για εξεύρεση διαφορετικών τρόπων έκφρασης την οδηγούν στη συγγραφή και τη σκηνοθεσία της πρώτης της ταινίας μικρού μήκους, με τον τίτλο «Ερφοι».
5 ερωτήσεις για την ταινία «Ερφοι»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Κάποια φάση στη ζωή κάθε ανθρώπου, συνήθως έπειτα από μια κρίσιμη και κομβική καμπή, έρχεται εκείνη η στιγμή που μπορεί να επονομαστεί και ως επιφώτιση ή αναλαμπή. Είναι μια στιγμή που ξαφνικά βλέπεις τόσο τις τωρινές καταστάσεις, όσο και τα περασμένα, είτε γεγονότα, είτε συμπεριφορές τόσο ευδιάκριτα και γυάλινα που πια έχεις τις απαντήσεις που τόσα χρόνια επιζητούσες μπροστά στα μάτια σου και μέσα στα χέρια σου και το μόνο που μένει είναι το πώς θα δράσεις από το τώρα στο μετά, καθώς το παρελθόν είναι μια κατάσταση που δεν μπορείς να επηρεάσεις. Είναι μια συνειδητότητα προερχόμενη από το πλήρωμα του χρόνου, της ωρίμανσης, των σωστά αξιολογούμενων άσχημων εμπειριών, αν και τελικά καταλήγω στο ότι δεν υπάρχουν καλές και κακές εμπειρίες εάν αυτές είναι απαραίτητες στο να οδηγήσουν στον ερχομό της εν λόγω στιγμής. Χάρις σε μια δική μου αντίστοιχα τέτοια στιγμή λοιπόν και έπειτα από μια επαναξιολόγηση του δικού μου παρελθόντος και των ανθρώπων που πήραν μέρος και πολλές φορές πρωταγωνίστησαν στη δική μου ζωή, δημιουργήθηκε αυτή η ταινία, η πρώτη μου μικρού μήκους ταινία, διερευνώντας το πότε και πώς τελικά σπάει ο κύκλος της θυματοποίησης σε μια ιστορία που σίγουρα ως παιδί δεν επιλέγεις να είσαι μέρος, αλλά που πια, ως κύριος του εαυτού σου, εσύ και μόνον εσύ μπορείς να επιλέξεις τη συνέχειά της, ειδικά όταν αυτή η ιστορία, αφορά στην ιστορία της ζωής σου.
Πως θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Η ταινία «Ερφοι» θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα βουκολικό δράμα, αφού αφορά στην εικονοποίηση της σκληρής καθημερινότητας μιας κοπέλας που μοναχικά ζει και εργάζεται στους Ερφους, ένα μικρό χωριό στον Μυλοπόταμο της Κρήτης όπου πρωταγωνιστές επί το πλείστον, εκτός από τους ηθοποιούς Ελένη Κερολλάρι και Παύλο Ιορδανόπουλο, είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού και το σκηνικό αποτελούν τα ίδια τα κτίσματα και ο πραγματικός βιότοπος της ευρύτερης περιοχής.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Θα ήθελα να συζητήσουμε την αναγωγή της συγκεκριμένης ιστορίας σε καταστάσεις καταπίεσης και υποταγής στο σήμερα.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Στην Ελλάδα του σήμερα, όπου οι χρηματικοί πόροι για τέχνη, ιδίως για τον κινηματογράφο, είχαν λιγοστέψει πολύ πριν έρθει το σήμερα, το να κάνεις σινεμά είναι άξιο θαυμασμού, καθώς λόγω - πέραν της οικονομικής, της κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε - καλείσαι, καθώς η ανάγκη για έκφραση και μοίρασμα μεγαλώνει, να εφεύρεις διαφορετικούς και πρωτότυπους τρόπους αξιοποίησης των μέσων και των πόρων που διαθέτεις, προκειμένου να φέρεις εις πέρας το αποτέλεσμα που οραματίζεσαι. Για τους λόγους αυτούς ευχαριστώ θερμά ηθοποιούς και συνεργείο που πραγματοποίησαν το εν λόγω εγχείρημα αμισθί, με μοναδικό γνώμονα την εμπιστοσύνη τους σε εμένα και την αγάπη τους για τον κινηματογράφο και για τη συλλογική δημιουργία.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας αποτελεί μια πολύ καλή αφορμή για νέους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν και να εκφραστούν μέσα από τον κινηματογράφο, ειδικά ανθρώπους σαν εμένα που αυτό το επιχειρούν για πρώτη τους φορά. Μέσω των βραβείων και της γενικότερης ανάδειξης των ταινιών μέσω του φεστιβάλ δίνεται ένα πολύ σημαντικό κίνητρο για τη συνέχιση της παραγωγής ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα, μιας χώρας που πολιτιστικά έχει να αναδείξει πολλά περισσότερα από ό,τι πολιτικά και οικονομικά στην παρούσα περίοδο που διανύουμε.
info
Σενάριο, Σκηνοθεσία: Ελβίνα Μποτονάκη / Φωτογραφία, Μοντάζ: Σταμάτης Λιόντος / Μουσική: Hior Chronik / Ηχος: Κρισάκος, Σταμάτης Λιόντος / Σχεδιασμός Ηχου: Σταμάτης Λιόντος / Σκηνικά: Ελβίνα Μποτονάκη / Ερμηνευτές: Ελένη Κερολλάρι, Στέλλα Κουτούβαλη, Παύλος Ιορδανόπουλος, Δημήτρης Σαρτζετάκης, Νίκος Μπουρμπάκης, Μποτόνης Μποτονάκης, Μανώλης Καραβάνος, Αντώνης Μαθιουδάκης, Γιάννης Μποτονάκης, Σήφης Φραγκιαδάκης, Γιώργος Καραβάνος, Κώστας Λίτινας, Ιάσονας Μαθιουδάκης, Νίκος Μπουρμπάκης, Κώστας Ουρανός, Στράτος Σαρτζετάκης, Γιώργος Τσιριγωτάκης
Παρακάτω μπορείτε να δείτε το τρέιλερ και την αφίσα του «Ερφοι».
