Η ταινία
Ο Χρήστος και η Νίκη είναι μαζί αλλά η Νίκη πρέπει να φύγει. Ο Γιάννης και ο Στάυρος, φίλοι απο παιδιά, θα ξαναβρεθούν μετά από καιρό, όταν ο Γιάννης επιστρέψει από το εξωτερικό. Η Αζίζα προσέχει την Μερόπη, αλλά θα ήθελε να είναι κάπου αλλού...
Ο σκηνοθέτης
Ο Συνοδινός Μοσχίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ ,στο τμήμα Κινηματογράφου. Παράλληλα με τις σπουδές ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία μουσικών video clip, για καλλιτέχνες της πόλης και τη δημιουργία video για θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες κλπ. Ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και σαν τραγουδιστής έχει εμφανιστεί με διάφορα μουσικά σχήματα σε μουσικές σκηνές και συναυλιακούς χώρους στη Ελλάδα.
5 ερωτήσεις για το «Ταξί»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Αρχικά έχοντας πολλούς φίλους και γνωστούς που έφυγαν στο εξωτερικό ήθελα να μιλήσω για τους ανθρώπους που αποφασίζουν να μεταναστεύσουν, όσο όμως άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με το θέμα έβλεπα ότι έχει πολλές διαστάσεις: οι άνθρωποι που μένουν πίσω, οι άνθρωποι που είναι εγκλωβισμένοι σε μια χώρα και προσπάθησα να μιλήσω και για αυτούς. Μετά το τέλος των γυρισμάτων άρχισε να φουντώνει και το προσφυγικό θέμα.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ’ έναν υποψήφιο θεατή;
Το «Ταξί» είναι μια μικρή ταινία, με μικρές ιστορίες για ανθρώπους που φεύγουν, για ανθρώπους που έρχονται και για ανθρώπους που θα ήθελαν να είναι κάπου αλλού.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Δεν θα ήθελα να ξέρω ή να περιμένω μια ερώτηση, γιατί μ αρέσει η αίσθηση της έκπληξης που δημιουργείτε από την ξεχωριστή μάτια του κάθε θεατή. Θα ήθελα πάντως να συζητήσω για τα συναισθήματα που τον έκανε να νιώσει αυτή η ταινία - όποια και αν είναι αυτά.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Είναι δύσκολο και πολύ δημιουργικό ταυτόχρονα. Εμείς ήμασταν μια μικρή ομάδα χωρίς σχεδόν καθόλου χρήματα αλλά εν τέλει φτιάξαμε κάτι που μας εκφράζει. Αν έμαθα κάτι είναι ότι πρέπει αν θέλεις να κάνεις σινεμά πρέπει να προσπαθείς ακατάπαυστα, να σκέφτεσαι λύσεις, τρόπους για τα πάντα και να μπορείς να αφαιρείς ό,τι δεν χρειάζεται. Και όλα αυτά στα πλαίσια μιας ομάδας με αμοιβαίο σεβασμό για τη δουλειά του καθενός και τη καλλιτεχνική του ματιά.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ της Δράμας είναι μια ιδανική ευκαιρία για διάλογο. Διάλογο και μεταξύ των κινηματογραφιστών και φυσικά με τους θεατές. Ο διάλογος αυτός πιστεύω είναι τροφή για σκέψη ζωτικής σημασίας.
info
Η ταινία «Ταξί» έγινε στα πλαίσια της διπλωματικής μου εργασίας πάνω στη σκηνοθεσία, με επιβλέπων καθηγητή τον Περικλή Χούρσογλου, για το τμήμα Κινηματογράφου της σχολής Κάλων Τεχνών του Α.Π.Θ. Είναι επίσης διπλωματική εργασία του Θανάση Παντζαλη που έκανε το μοντάζ και τη Δ. Φωτογραφίας της ταινίας. Την υπόλοιπη ομάδα συμπληρώνουν η Δανάη Γιαννακουδη στη παραγωγή, ο Νίκος Βαφειδης στην ηχοληψία, τον ηχητικό σχεδιασμό και το μιξάζ και η Μαρία Δουμπα στο μακιγιάζ. Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλέξανδρος Βοζινίδης, Νίκος Γιωργάκης, Σταύρος Αποστολίδης, Μαργαρίτα Κούτοβα, Αννα Εμπεγιάν.
