Η ταινία
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, λαμβάνει χώρα ακόμα μια συνέντευξη για δουλειά, τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, ή μήπως είναι;
Ο σκηνοθέτης
Ο Αντώνης Γλαρός ζει και εργάζεται στη Αθήνα. Εισηγητής σεμιναρίου τα τελευταία 11 χρόνια στις βασικές τεχνικές του φιλμ 8mm και 16mm, στη χρήση της κινηματογραφικής κάμερας, στην εμφάνιση και το μοντάζ στα εργαστήρια του Κινηματογραφικού Τομέα (ΠΟΦΠΑ) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολουθεί το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών «Παράγωγη βίντεο, Οπτικοακουστικά μέσα και Κινούμενα Γραφικά» στο ΤΕΙ Αθήνας.
Φιλμογραφία
- Ακρατος Νήσος / 2014
- Αντανακλάσεις του Σεβαχ / 2011
- Puppets in Lahore / 2008
- Sonyc / 2006
- Playground / 2005
5+1 ερωτήσεις για το «A Job Interview»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα;
H ταινία αυτή, όπως και η προηγούμενη ταινία μου μυθοπλασίας, βασίζεται σε μια ιδέα που πήρε σάρκα και οστά, με αφορμή ένα όνειρο. Την περίοδο εκείνη, είχα περάσει μια σειρα συνεντεύξεων για δουλειά, μια διαδικασία αρκετά ψυχοφθόρα κι αγχωτική, αφού φέρνει τον συνεντευξιαζόμενο αντιμέτωπο με πολλά υπαρξιακά ερωτήματα και καθημερινά διλήμματα που καλείται να λύσει. Εγώ, για παράδειγμα, είχα να αντιμετωπίσω το δίλημμα, εαν τελικά έπαιρνα τη θέση, κατά πόσο ήμουν έτοιμος να τ' αφήσω όλα και να φύγω στο εξωτερικό. Το γεγονός αυτό, με έβαλε σε σκέψεις: «Πόσες και ποιές θυσίες, είναι διατεθειμένος να κάνει κάποιος για να πάρει μια δουλεια;». Σκέψεις και διλήμματα που πιστεύω βασανίζουν πολλούς, αυτή την περίοδο στη χώρα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
O Καρλ Γιουνγκ έχει πει οτι: «Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων». Αυτή η ρήση συνοψίζει έναν από τους κυριότερους θεματικούς άξονες της ταινίας, με το «A Job Interview» να πραγματεύεται ενα καθημερινό, ρεαλιστικό πλην παράλογο θέμα, εκείνο του δικαιώματος στην εργασία στην Ελλάδα του 2016. Σε όλη την ταινία, υπάρχουν γερές δοσεις «παράλογου ρεαλισμού», μια κινηματογραφική προσέγγιση με την οποία θα ήθελα να «συνομιλήσω» μορφικά και σε επόμενες δουλειές. Παράλληλα, θέλησα να πειραματιστώ και με τα ειδικά εφέ, εγχείρημα που υπήρξε πραγματικά απολαυστικό μεν, σε επίπεδο σύλληψης, πολύ κουραστικό δε, σε επίπεδο υλοποίησης. Θεωρώ, εντούτοις, οτι το τελικό αποτέλεσμα μας δικαίωσε και η χρήση των ειδικών εφέ, βρίσκεται στο πνεύμα της ιδέας που δουλέψαμε, υπηρετώντας την, και όχι επισκιάζοντάς την, χωρίς δηλαδή η χρήση των ειδικών εφέ, να γίνεται το σημείο αναφοράς της ταινίας.
Πως θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Δεν θα την περιέγραφα καθόλου. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Μπείτε στην σκοτεινή αίθουσα και καλή σας θέαση!
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
«Είμαστε ζώα μοναχικά. Ολη μας τη ζωή παλεύουμε για λίγο λιγότερη μοναξιά. Και μια από τις πανάρχαιες μεθόδους μας να το πετύχουμε, είναι να λέμε μια ιστορία, παρακαλώντας να βρεθεί έστω και ένας ακροατής που θα πει (και θα το πιστεύει): Ά, ναι, έτσι ακριβώς είναι, ή τουλάχιστον έτσι το αισθάνομαι κι εγώ». Σ΄αυτή την φράση του μεγάλου συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ, συνοψίζεται πιστεύω η απάντηση στην ερώτηση: «Γιατί κάποιος κάνει τέχνη;». Δεν θα ήθελα κάποιος να με ρωτήσει η να συζητήσουμε κάτι, παρά να νιώσει αυτό που περιγράφει ο Στάινμπεκ.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα;
Θεωρώ οτι όποιος κάνει σινεμά στην Ελλάδα του 2016, μπορεί να κάνει σινεμά σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη. Είναι ένα σινεμά αντάρτικο και γι' αυτό αποτελεί μια κίνηση αντίστασης, δράσης και αντίδρασης σε αυτά που μας πνίγουν. Θυμίζει λίγο τους καμικάζι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σαν μικρές σαίτες οι ταινίες μας σχίζουν τους αιθέρες της καθημερινότητας και της ισοπέδωσης και πασχίζουν να χτυπήσουν τον Γολιάθ στο δόξα πατρί...
Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Η ταινία που γυρίσαμε, είναι υπόθεση όλων των παιδιών που συμμετείχαμε σ' αυτή, και αυτό δεν αποτελεί κενό λόγο. Ηταν εκπληκτικός ο τρόπος που αγκαλιάστηκε αυτή η προσπάθεια απο τα παιδιά που ήρθαν και βοήθησαν και τρομακτικός ο βαθμός αλληλεπιδρασης που είχαμε. Στο τέλος γίναμε ένα, όλοι οι συντελεστές. Συνηθίζαμε να καθόμαστε γύρω από το τραπέζι στις προπαρασκευαστικές συζητήσεις για την ταινία και μιλούσαμε για φιλοσοφία και τέχνη. Σιγά σιγά, μπαίναμε σε μια σπείρα συζητήσεων κι από το γενικό πλησιάζαμε στο συγκεκριμένο, στην ταινία δηλαδή και στον τρόπο δημιουργίας της. Κάπως έτσι οικοδομήθηκε η βάση πάνω στην οποία χτίσαμε αυτό το μικρό αυθαίρετο που λέγεται «A Job Interview», με υλικά την αγάπη, την αφοσίωση και τη δημιουργική διάθεση απ' όλους τους συνεργάτες. Είναι μια ταινία που γεννήθηκε μέσα απ΄την συνεργασία. Κρατάω πάντα την αγάπη και την εμπιστοσύνη των συντρόφων μου κι επιφυλάσσομαι για το μέλλον.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας, αποτελεί μια κινηματογραφική οαση για όλους εμάς που επιμένουμε να δημιουργούμε στην έβδομη τέχνη. Μια εβδομάδα συνάντησης με φίλους και παλιούς συνεργάτες, μια ιδανική αφορμή να γνωρίσουμε νέους κινηματογραφιστές και ένας τόπος γόνιμης ανταλλαγής ιδεών και προβληματισμών, που μπορεί να οδηγήσουν σε νέες ταινίες. Οι μέρες πάντα περνούν απνευστί, ενώ διασκεδάζουμε, παρακολουθούμε κινηματογράφο και συζητάμε για το αντικείμενο του πόθου μας. Μετά το τέλος του φεστιβάλ, έχουμε την ευκαιρία να κρατήσουμε επαφή για τρέχοντα και μελλοντικά projects.
info
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Αντώνης Γλαρός / ΣΕΝΑΡΙΟ Αντώνης Γλαρός / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Παύλος Μαυρικίδης / ΒΟΗΘΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Μαρία Σιτά / A’ ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ Νικόλαος Τσαναής / ΟΠΕΡΑΤΕΡ Διγενής-Γεώργιος Πορφύρης / ΜΟΝΤΑΖ Μίμης Δημόπουλος / ΜΟΥΣΙΚΗ - ΗΧΟΣ - ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΗΧΟΥ Βασίλης Λαγός / ANIMATION Μιχάλης Βαζίκας / AFTER EFFECTS Μαρία Σιτά, Δημήτρης Σιτάς / ΣΚΗΝΙΚΑ - ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ Ζωή Μολυβδά Φαμέλη / ΒΟΗΘΟΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ Αντρια Μπάντης / ΜΑΚΙΓΙΑΖ Χριστίνα Καούνη / SCRIPT Ρούλα Κουτρούλη / SΤORYBOARD Γιώργος Κονδύλης / ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Κωνσταντίνος Πρέπης / ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ Αργύρης Θανάσουλας Πραξιτέλης Μάστορας Μιχάλης Τσουκαλάς / ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΕΙ Αθηνων Αντώνης Γλαρός Μαρια Σιτά
