[προσοχή: ακολουθούν ελαφρά spoilers για την υπόθεση της ταινίας]
Η φάση της προ-παραγωγής (pre-production) ίσως και να είναι η πιο δημιουργική φάση μιας ταινίας, όπου αν γίνει σωστά μπορείς να επωφεληθείς από όλες τις απόψεις. Ειδικά όταν το budget είναι πολύ περιορισμένο.
Μέρος 1ο (Ελευθερία)
Αρχικά είπαμε ότι θα είμαστε ελεύθεροι. χωρίς τους χρηματικούς ή χρονικούς περιορισμούς της παραγωγής, προκειμένου να αποδώσουμε δημιουργικά τις σκέψεις μας στο μέγιστο.
Ο χώρος θα ήταν πολύ σημαντικός και καθοριστικός. Από την αρχή αποφασίσαμε ότι η κάμερα και η κίνηση της στον χώρο θα είναι «ζωντανή». Σαν κάποιου αόρατου παρατηρητή, που πολλές φορές αψηφά εμπόδια, όπως παράθυρα, τοίχοι, πόρτες κλπ . Αυτό ήταν το πρώτο συστατικό το οποίο μας οδήγησε στη δημιουργία των κατόψεων των χώρων, που θα εξυπηρετούσε το mise-en-scène της ταινίας.
Eνα δεύτερο εξίσου σημαντικό συστατικό, ήταν η επιλογή του aspect ratio (η διάσταση της εικόνας μας δηλαδή). Η ταινία βασίζεται στην πληροφορία και την παραπληροφόρηση, ό,τι και αν σημαίνει αυτό"... ;-) Η ιδέα μας ήταν να περάσουμε υποσυνείδητα το συναίσθημα του εγκλωβισμού και την κατάκτηση της «πληροφορίας», Με άλλα λόγια όσα περισσότερα μαθαίνει ο Αλκης για τον χώρο και για το «τι παίζεται», τόσο «ανοίγει» και το οπτικό μας πεδίο ξεκινώντας από ένα aspect ratio 1.33 (τετράγωνο) και καταλήγοντας κλιμακωτά, χωρίς να είναι άμεσα αντιληπτό, στο 2.35 (παραλληλόγραμμο - cinemascope).
Aspect ratio 1.33
Aspect ratio 1.33
Aspect ratio 1.66
Aspect ratio 2.39
Aspect ratio 2.39
Αλλο ένα οπτικό εργαλείο «κρυμμένης πληροφορίας» που θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε και απαιτούσε το ανάλογο set, ήταν αυτό που ακούει στην custom ορολογία μας, "ForMidBack" το οποίο έχει σχέση με τη σύνδεση και το ρόλο της δράσης που λαμβάνουν μέρος στο foreground - middleground - background. Εμπνευσμένο από τον ζωγράφο Eric White
Eχοντας αυτά τα 3 συστατικά ξεκινήσαμε να δομούμε σκηνή σκηνή, πλάνο πλάνο, στις κατόψεις μας όλη την ταινία χωρίς περιορισμούς.
Μέρος 2ο (Ο χώρος)
Εχοντας δουλέψει υπέρ-αναλυτικά και «γυρίσει ήδη μια φορά την ταινία στο μυαλό μας και το χαρτί», ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τους χώρους που ήταν όσο πιο κοντά γινόταν σε εκείνο που είχαμε φανταστεί και καταγράψει στα σχέδια μας. Εκεί ξεκινά η σπαζοκεφαλιά.. Πως θα προσαρμόσουμε το ιδανικό στην πραγματικότητα και το ανάλογο budget.
Είδαμε πάρα πολλούς χώρους, εγκαταλελειμμένους και μη. Σκεφτήκαμε σαν εκδοχή το στούντιο που θα εξυπηρετούσε ένα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων. Κάθε τι που βρίσκαμε δεν ήταν ικανοποιητικό. Αλλες φορές λόγω διαρρύθμισης, λόγω απόστασης, λόγω αισθητικής, λόγω κόστους ή λόγω του ότι μπορεί να ήταν ένα μέρος για παράνομα ζευγάρια και εμείς θέλαμε να γυρίσουμε ταινία εκεί...
Ναι! κάναμε ρεπεράζ σε ξενοδοχεία ημιδιαμονής μιας και η ταινία διαδραματίζεται σε porn studios. Φυσικά φάγαμε πόρτα και καλά κάναμε, γιατί σταθήκαμε τυχεροί και βρήκαμε ίσως τον καταλληλότερο χώρο: την παλιά σχολή του Δοξιάδη.
Eνα αρχιτεκτονικά πανέμορφο κτίριο με ιστορία. Είχε αίσθηση κορεάτικου κινηματογράφου, κάτι που εκτός από γενική επιρροή ήταν και ενδεχομένως ζητούμενο για το στιλ αυτής της ταινίας.
Το κτίριο ήταν άδειο ώστε να το κάνουμε το πλατό μας, και κατασκευαστικά ημιτελές κάτι που βόλευε από άποψη γυρίσματος αλλά και κόλλαγε γάντι στο προφίλ του Δανιήλ Μπεζεριάνου κεντρικού αρχιμαφιόζου - αντίπαλου του Αλκη.
Ο χώρος ήταν αρκετά κοντά στην πρώτη μας ιδέα, μόνο που ήταν ανάποδα διαμορφωμένος. Κάτι που ακούγεται ίσως απλό, αλλά ήταν μια μεγάλη σπαζοκεφαλιά που θα έπρεπε να λυθεί, προκειμένου να έχουμε όμορφες γωνίες λήψης, να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν τα πολύπλοκα μονοπλάνα μας, να είναι κατάλληλοι οι χώροι για τα stunt scenes και να παραμείνει προσανατολισμένος ο θεατής σε σχέση με τον χώρο.
Μέρος 3ο (Storyboard)
Σε αυτή τη φάση ερχόμαστε να «γυρίσουμε» την ταινία μας για δεύτερη φορά και να έρθουμε αντιμέτωποι με τις δυσκολίες που θα βρίσκαμε σε ένα γύρισμα και να τις λύσουμε. Αφού έχουμε λύσει την σπαζοκεφαλία, έχουμε επιλέξει τους τελικούς χώρους και την σύνδεση, αναπροσαρμόσαμε τις κατόψεις μας και η διαδικασία ξεκίνησε.
Storyboard πριν
Storyboard μετά
Τελικό πλάνο / Aspect Ratio 1.33
Η τεχνική που επιλέξαμε να ακολουθήσουμε για το storyboard ήταν μια μείξη φωτογραφίας και σκίτσου.
O χώρος ήταν κενός. Εχοντας στο μυαλό μας το πως θα διαμορφωνόταν το σετ, σε συνεργασία με την Μαρία Παπαδημήτρίου την σκηνογράφο, στήσαμε κάποια σημάδια στον χώρο με φελιζόλ και τριπόδια, τα οποία θα αντιπροσώπευαν μία πολύ πρόχειρη πρώτη διαμόρφωση και τα οποία θα βοηθούσαν την επεξεργασία της κάθε φωτογραφίας. Τρεις φίλοι μας βοήθησαν ως ζωντανά μανεκέν, ποζάροντας με μάσκες στο κεφάλι τους, όπου ή κάθε μάσκα αντιπροσώπευε τον κάθε χαρακτήρα της ταινίας.
Φωτογραφίσαμε κάθε πλάνο με οδηγό τις κατόψεις μας, όπου στη συνέχεια οι φωτογραφίες επιζωγραφίστηκαν, ενω προστέθηκαν στα σημάδια που είχαμε βάλει ζωγραφικά το σκηνικό και τα υπόλοιπα props, καθώς και δόθηκε ένας πρώτος οδηγός για τη χρωματική της ταινίας. Η διαδικασία αυτή κράτησε ένα μήνα με εντατική και καθημερινή δουλειά. Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης επικυρώναμε και τα τεχνικά θέματα.
Το τι φακούς θα χρησιμοποιήσουμε σε κάθε πλάνο, το μέσο (steady cam, dolly, crane, handheld), το είδους του πλάνου, αν θα είναι μονοπλάνο ή όχι και την κίνηση της κάμερας (track in - out, Pan, Tilt). Ωστε να υπάρξει το αντίστοιχο τεχνικό index παράλληλα με το storyboard και το script. Είχαμε όλο το περιθώριο σε αυτή τη φάση να είμαστε πάλι ελεύθεροι, να παίξουμε, να διαφωνήσουμε δημιουργικά και να συμφωνήσουμε.
Το storyboard ήταν έτοιμο περίπου ένα μήνα πριν τα γυρίσματα της ταινίας. Διαφορές υπάρχουν μεταξύ τους γιατί στην πορεία αλλάξαν κάποια πράγματα στο σενάριο, για να εξυπηρετήσουν το χαμηλό budget, τις λίγες «νύχτες» γυρίσματος που είχαμε (20 στο σύνολο) και τα διάφορα άλλα θέματα που μπορούν να προκύψουν σε κάθε παραγωγή.
Πλέον όμως με την προετοιμασία που είχαμε κάνει αυτό ήταν ευκολότερο.
Μέρος 4ο (Η εκτέλεση)
Στις 8 Μαρτίου ξεκινήσαμε για τρίτη φορά να γυρίζουμε την ταινία αυτή τη φορά με ηθοποιούς και συνεργείο.
