Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ είδε για πρώτη φορά την Ανα Καρίνα μέσα σε μια μπανιέρα γεμάτη με αφρό, σε μια τηλεοπτική διαφήμιση για τα σαπούνια Palmolive. Βρισκόμαστε στο 1958 και η 18χρονη τότε Δανέζα είχε μόλις αποκτήσει μια μικρή φήμη ως μοντέλο στο Παρίσι και ο 10 χρόνια μεγαλύτερος της, Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ετοίμαζε την πρώτη του ταινία, το «Με Κομμένη την Ανάσα».
Κανείς τους δεν μπορούσε να υποψιαστεί τι θα ακολουθούσε στη ζωή και την καριέρα τους, τη Γαλλία και τον κόσμο.
Με ένα τηλεγράφημα ο Γκοντάρ κάλεσε τη νεαρή Καρίνα στο κάστινγκ για να παίξει ένα μικρό ρολό ως μια από τις πρώην του ήρωα του Ζαν-Πολ Μπελμοντό. Την υποδέχθηκε ο ίδιος, φορώντας τα σήμα κατατεθέν σκούρα του γυαλιά και της επεσήμανε πως ο ρόλος απαιτούσε ότι θα έπρεπε να βγάλει όλα της τα ρούχα. Η Ανα Καρίνα αρνήθηκε, λέγοντας πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ. «Μα σε είδα στη διαφήμιση για το σαπούνι», απάντησε έκπληκτος ο Γκοντάρ. «Είσαι τρελός; Σε αυτές τις διαφημίσεις ήμουν τελείως ντυμένη και οι αφροί έφταναν μέχρι το λαιμό μου. Στο μυαλό σου ήμουν γυμνή.»
Ενα χρόνο μετά την απώλεια της Ανα Καρίνα, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος συνδιοργανώνουν ένα διαδικτυακό αφιέρωμα στη μούσα της Nouvelle Vague, από τις 8 μέχρι και τις 14 Δεκεμβρίου 2020, με έξι αξεπέραστες στιγμές της φιλμογραφίας της. Από τις συνεργασίες της με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ προβάλλονται οι ταινίες «Une Femme Est Une Femme», «Ο Τρελός Πιερό» και «Αλφαβίλ». Διαβάστε εδώ λεπτομέρειες για τις ταινίες και την online προβολή τους.
To ζευγάρι το 1960
«Λίγο καιρό μετά με ξανακάλεσε», θυμάται η Ανα Καρίνα. «Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μου είπε ότι πήρα το ρόλο, αυτή φορά πρωταγωνιστικό. "Μπορείς να έρθεις και να υπογράψεις αύριο κιόλας" μου είπε και του απάντησα ότι αυτό ήταν αδύνατο. "Τι συνέβη πάλι;", ρώτησε ο Γκοντάρ. "Την πρώτη φορά μου είπες ότι δεν ήθελες να βγάλεις τα ρούχα σου". Και έτσι ρώτησα αν θα έπρεπε να βγάλω τα ρούχα μου και γι' αυτήν την ταινία. Μου απάντησε πως όχι. "Αυτή είναι μια πολιτική ταινία". Του εξήγησα πως ήμουν κάτω από 21 ετών και άρα δεν μπορούσα να υπογράψω το συμβόλαιο. Και μου είπε πως δεν είναι πρόβλημα και πως θα μπορούσα να έρθω με τη μητέρα μου ή τον πατέρα μου για να υπογράψουν αυτοί για μένα. Και του είπα ότι δεν γίνεται ούτε αυτό. Η μητέρα μου ζει στη Δανία στην Κοπεγχάγη. Και μου είπε να την καλέσουμε αμέσως και να έρθει όσο πιο σύντομα στο Παρίσι. Η μητέρα μου νόμιζε πως της έλεγα ψέματα. Ηρθε όμως την επόμενη μέρα, αν και δεν είχε πάρει ποτέ αεροπλάνο στη ζωή της. Ηρθε στο Παρίσι και υπέγραψε το συμβόλαιο».
Ηταν μόλις λίγες μέρες μετά, όταν η Ανα Καρίνα θα διάβαζε στην εφημερίδα France Soir, ότι ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ - ο πιο διάσημος σκηνοθέτης εκείνη την εποχή στο Παρίσι, είχει βρει τη «φιλενάδα» του για την επόμενη του ταινία. Εξοργισμένη με την υπόνοια ότι πήρε το ρόλο επειδή ήταν και κοπέλα του σκηνοθέτη, η Καρίνα είπε στον Γκοντάρ ότι παρατάει την ταινία. Λίγο αργότερα ο Γκοντάρ θα έφτανε στην πόρτα της με πενήντα κόκκινα τριαντάφυλλα. Της εξήγησε πως ό,τι είχε συμβεί ήταν ένα διαφημιστικό κόλπο, μια διαφήμιση που είχε βάλει στην εφημερίδα της Γαλλικής Ταινιοθήκης που έγραφε πως «Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ μόλις τέλειωσε το "Με Κομμένη την Ανάσα", είναι σε προπαραγωγή για τον "Μικρό Στρατιώτη", αναζητά μια νεαρή γυναίκα ανάμεσα στα 18 και τα 27 που να γίνει ταυτόχρονα η ηθοποιός της ταινίας και η φίλη του.»
Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ μου χάρισε όλους αυτούς τους ρόλους. Ηταν σαν τον Πυγμαλίωνα, ξέρετε; Ημουν η Ελάιζα Ντουλίτλ και αυτός ήταν ο δάσκαλος.»
Σκηνή από το «Le Petit Soldat»
Το ζευγάρι το 1961
Σκηνή από το «Le Petit Soldat»
Ενα αστείο, μια δέσμη έντασης, πάθους και τα πάντα όλα μέσα από το φίλτρο του σινεμά. Αυτή ήταν η σχέση του Ζαν-Λικ Γκοντάρ με την Ανα Καρίνα που ξεκίνησε με τον «Μικρό Στρατιώτη» και ουσιαστικά δεν τέλειωσε ποτέ, ακόμη και μετά τον ή καλύτερα τους επεισοδιακούς χωρισμούς τους.
«Σιγά σιγά νιώσαμε έλξη ο ένας για τον άλλον. Είχαμε κάτι πολύ ιδιαίτερο από το οποίο δεν μπορούσαμε να ξεφύγουμε. Ηταν μαγνητικό. Ολα ξεκίνησαν με αυτήν την ταινία, τον "Μικρό Στρατιώτη". Σε ένα δείπνο στη Λοζάνη μου έγραψε ένα σημείωμα: "Σε αγαπώ, έλα και συνάντησέ με τα μεσάνυχτα σε ένα καφέ που λέγεται Café de la Prez." Εκείνη την εποχή ήμουν σε σχέση με κάποιον αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Δεν μπορούσα να μείνω μακριά του. Ημουν συνεπαρμένη. Και μετά έχασα όλους μου τους φίλους γιατί προτιμούσαν τον προηγούμενο μου φίλο. Μετά το γύρισμα, φύγαμε μαζί με το αυτοκίνητο για το Παρίσι. Οταν φτάσαμε στο Παρίσι και ο Ζαν-Λικ με ρώτησε: "Που θα πας τώρα; Που να σε πάω;" του απάντησα "Δεν μπορείς να με πας πουθενά. Πρέπει να μείνω μαζί σου. Δεν έχω πια να πάω πουθενά."»
Ευτυχισμένες στιγμές στο Παρίσι
Ο πρώτος χρόνος της σχέσης της Ανα Καρίνα και του Ζαν-Λικ Γκοντάρ ήταν ο πιο ευτυχισμένος. Μετακόμισαν μαζί στη οδό Πασκιέ, πήγαιναν μαζί σινεμά, έβγαζαν βόλτα τα σκυλιά τους (με τα ονόματα Pousse Pousse Blanc και Pousse Pousse Noir). Ο Γκοντάρ της ζήτησε να εγκαταλείψει το σινεμά, αλλά η Ανα Καρίνα δεν ήταν μια γυναίκα που θα έκανε ότι της έλεγε ένας άντρας. Ο Μισέλ Ντεβίλ της πρότεινε ουσιαστικά τον πρώτο της ρόλο επί της οθόνης στο «Ce Soir ou Jamais» - αφου ο «Μικρός Στρατιώτης» θα δεν θα έβγαινε στις αίθουσες παρά δύο χρόνια μετά, το 1963.
Ο Γκοντάρ ζήλευε τόσο πολύ. «Μου έλεγε "Πως θα πεις αυτούς τους διαλόγους; Είναι τόσο απαίσιοι. Είναι μια κωμωδία και δεν θα μπορέσεις ποτέ να κάνεις κάτι τέτοιο". Οταν είδε την ταινία μου είπε πως ήμουν υπέροχη. Και της ζήτησε να γίνει technicolor πρωταγωνίστρια στο «Une Femme est Une Femme», την πρώτη του έγχρωμη ταινία και το πρώτο (και τελευταίο του) μιούζικαλ.
Στα γυρίσματα του «Une Femme Est Une Femme»
Το ζευγάρι το 1962
Οι εκδοχές της Ανα Καρίνα στο «Une Femme Est Une Femme»
Ο Ζαν-Κλοντ Μπριαλί θυμάται από τα γυρίσματα: «Αγαπούσαν παθιασμένα ο ένας τον άλλον, διαφωνούσαν ο ένας με τον άλλον, έκαναν κομμάτια ο ένας τον άλλον, μισούσαν ο ένας τον άλλον, ούρλιαζαν ο ένας στον άλλον».
Η ταινία για μια στρίπερ που θέλει να γίνει μητέρα και εκβιάζει το αγόρι της για να το καταφέρει ήταν αρχικά μια κωμωδία, που τελικά ο Γκοντάρ είδε να γίνεται ένα αυτοβιογραφικό ημερολόγιο της σχέσης του με την Ανα Καρίνα. Η κορύφωση της ζωής που αντιγράφει την τέχνη ήταν το σημείο όπου η Ανα Καρίνα έμεινε έγκυος και ο Γκοντάρ επέμεινε να παντρευτούν. Εγιναν δύο γάμοι. Ο πρώτος στο Μπενίνς στην Ελβετία το Μάρτιο του 1961 και ένας στο Παρίσι λίγες εβδομάδες μετά - αυτός για τους φίλους και τα media, με φωτογράφο την Ανιές Βαρντά που θα έκλεινε το ζευγάρι για το βωβό φιλμ μέσα στο «Η Κλεό από τις 5 σιτς 7».
Η Ανα Καρίνα και ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ στο βωβό φιλμ του «Η Κλεό από τις 5 στις 7» της Ανιές Βαρντά
Η ευτυχία θα τέλειωνε νωρίς για το πιο πολυσυζητημένο ζευγάρι της Nouvelle Vague. Ο Γκοντάρ περνούσε ώρες (και εβδομάδες...) στο γραφείο του Cahiers du Cinema, η Ανα Καρίνα έμενε μόνη της στο σπίτι. Μια νύχτα της άνοιξης του 1961, ο Γκοντάρ γύρισε σπίτι και την βρήκε μέσα στα αίματα. Είχε αποβάλει και κινδύνευε η υγεία της. Μετά από μερικές μέρες στο νοσοκομείο, ανάρρωσε στο σπίτι. Ο Γκοντάρ δεν ήταν ικανός να χειριστεί την κατάσταση, την άφηνε μόνη της με φίλους για εβδομάδες. Ακόμη και μια εκδρομή στη Νότια Γαλλία που της είχε υποσχεθεί για να ηρεμήσει και να ξαναζεστάνουν τη σχέση τους, τέλειωσε απότομα όταν στη διαδρομή σταμάτησε το αυτοκίνητο και γύρισε πίσω στο Παρίσι για να ξαναπιάσει τις «δουλειές» του.
Τον Ιούνιο του 1961, το ζευγάρι βρέθηκε στο Βερολίνο για την πρεμιέρα της ταινίας. Η ταινία κέρδισε την Αργυρή Αρκτο, η Ανα Καρίνα την Αρκτο Γυναικείου Ρόλου. Η γνωριμία της με το κοινό στη Γαλλία αλλά και ολόκληρο τον κόσμο ήταν κοσμική. Δεν υπήρχε καμιά άλλη σταρ εκείνη τη στιγμή που να προκαλεί μεγαλύτερα επιφωνήματα θαυμασμού από τη μούσα του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Η ταινία όμως απέτυχε εμπορικά και η Ανα Καρίνα δεν μπορούσε να περιμένει άλλο τον Γκοντάρ... Το Σεπτέμβριο του 1961 ξεκίνησε να δουλεύει για το ρόλο της στο «Soleil Dans l’Oeil» του Ζακ Μπουρντόν, στα γυρίσματα ξεκίνησε μια σχέση με τον συμπρωταγωνιστή της Ζακ Περέν και ανακοίνωσε στον Γκοντάρ ότι ήθελε να χωρίσουν για να παντρευτεί τη νέα της αγάπη.
Η ιστορία θέλει τον Γκοντάρ να σπάει τα πάντα μέσα στο διαμέρισμά τους, την ίδια να παίρνει υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και να μπαίνει στο νοσοκομείο για λίγες μέρες, τυχερή γιατί την βρήκε ο Ζακ Περέν και κάλεσε ασθενοφόρο. Δύο νοσοκομεία μετά από την αρχή της σχέσης τους, ο Γκοντάρ και η Καρίνα συμφιλιώθηκαν και τον Ιανουάριο του 1962 δήλωσαν πως είναι και πάλι μαζί, έτοιμοι για την επόμενη «πράξη» της κινηματογραφικής σχέσης τους.
Από το «Ζούσε τη Ζωή της»
To «Vivre sa Vie» έμελλε να γίνει η εμβληματική ταινία των Ζαν-Λικ Γκοντάρ - Ανα Καρίνα, αυτό που η Σούζαν Σόνταγκ αποθέωσε ως «μια τέλεια ταινία» και «ένα από τα πιο εξωπραγματικά, όμορφα και αυθεντικά έργα τέχνης που έγιναν ποτέ».
Πριν από αυτό ήταν όμως ο μοναδικός τρόπος για να σωθεί ο γάμος τους μετά την αποτυχία του «Une Femme Est Une Femme» - και πριν ακόμη κι από αυτό η ταινία που θα έκανε την Ανα Καρίνα το σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής και μαζί διαχρονικό αποτύπωμα σε ένα κόσμο (και αυτό του κινηματογράφου) που δεν αγάπησε παρά επιφανειακά τις γυναίκες που «ζούσαν τη ζωή τους». Παρά την επιτυχία, την αναγνώριση και το δέος που προκάλεσε η ταινία, η ίδια η Ανα Καρίνα μίσησε όσο τίποτε άλλο την παρουσία της σε αυτήν: «Ηταν έξαλλη», θυμάται χρόνια μετά ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, «γιατί νόμιζε ότι την έκανα να φαίνεται άσχημη, ότι είχα κάνει ένα ανεπανόρθωτο λάθος προχωρώντας σε αυτήν την ταινία, ότι αυτό ήταν η αρχή του τέλους για τη σχέση μας.»
Οταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, προέκυψε η πρώτη ευκαιρία της Ανα Καρίνα να παίξει στο θέατρο. Ο ρόλος ήταν αυτός στη διασκευή που είχε κάνει ο Ζακ Ριβέτ στο μυθιστόρημα του Ντενί Ντιτερό «La Religieuse». Δεν είχε αποφασίσει για το ρόλο, μέχρι που έφαγε μαζί με τον Γκοντάρ και την Καρίνα και αποφάσισε πως θα ήταν τέλεια για το ρόλο - έφερε τη χάρη των ηρωίδων του βωβού σινεμά του Ντ. Γ. Γκρίφιθ. Ο παραγωγός Ζορζ ντε Μπορεγκάρντ δεν ήταν όμως σίγουρος για τη δανέζικη προφορά της Καρίνα και αν θα μπορούσε τελικά να πείσει ως μια Γαλλίδα καλόγρια. Η Ανα Καρίνα είχε πεισμώσει, έκανε μαθήματα για να βελτιώσει την προφορά της, δέχτηκε την προσφορά του Ζαν-Λικ Γκοντάρ να πληρώσει το ανέβασμα του έργου στο Théatre des Champs-Elysées και να θριαμβεύσει. Λίγα χρόνια μετά θα έπαιζε και στην κινηματογραφική μεταφορά του «La Religieuse» από τον Ζακ Ριβέτ, έναν από τους σημαντικότερους ρόλους της καριέρας της.
Στις Κάννες το 1963
Το 1963, ο Γκοντάρ γύριζε την «Περιφρόνηση» με την Μπριζίτ Μπαρντό να μαθαίνει απέξω ατάκες που κανονικά ανήκαν στην Ανα Καρίνα, να φοράει σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας μια μαύρη περούκα με το διάσημο bob της από το «Ζούσε τη Ζωή της» και να βλέπει τον Γκοντάρ σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων στη Ρώμη να επιστρέφει στο Παρίσι για να τη συναντήσει και την Ανα Καρίνα να πηγαινοέρχεται στη Ρώμη για να τον συναντήσει. Ενα βράδυ, σε ένα κλαμπ, η Καρίνα χόρεψε με έναν ξένο και όταν επέστρεψε στον Γκοντάρ αυτός τη χαστούκισε μπροστά σε όλο τον κόσμο. «Δεν ήταν ζήλεια. Ηταν τρελή αγάπη. Ερωτας, ζήλια, εκδίκηση», θα έλεγε χρόνια αργότερα η Ανα Καρίνα. «Λατρεύαμε ο ένας τον αλλον. Ημασταν παθιασμένοι αλλά είχαμε κρίσεις ζηλοτυπίας.»
Θα χώριζαν ξανά τον ίδιο χρόνο και θα χρειάζονταν ακόμη μια ταινία για να τους κρατήσει για λίγο ακόμη κοντά. Και ακόμη ένα νοσοκομείο. Στην προπαραγωγή του «Bande à Part», η Καρίνα θα έκανε ακόμη μια απόπειρα για αυτοκτονία. Μόνη ξανά ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, τη βρήκε ένας Ιταλός ζωγράφος που δούλευε ως ντεκόρ στο σπίτι. Θα έμπαινε σε μια ψυχιατρική κλινική και για πρώτη φορά θα εξομολγούνταν το τραύμα από το παίδι που είχε χάσει. Οταν βγήκε από την κλινική είχε μόνο τρεις μέρες πριν ξεκινήσει το γύρισμα. «Είχα βγει από την κλινική. Ηταν μια επώδυνη διαδικασία. Είχα χάσει την όρεξη μου για το σινεμά σε εκείνη τη φάση. Είχα χάσει και βάρος. Δεν ήμουν καλά, ούτε νοητικά ούτε σωματικά. Είναι αλήθεια, αυτή η ταινία μου έσωσε τη ζωή.»
Το ζευγάρι συμφιλιώθηκε, μετακόμισαν στο Καρτιέ Λατάν. Η Καρίνα συνέχισε να δουλεύει σε ταινίες άλλων, με κυριότερο τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Le Voleur de Tibidabo» στο πλευρό του Μόρις Ρονέ, ο οποίος σκηνοθετούσε κιόλας, με τον οποίο και η Καρίνα συνδέθηκε ερωτικά, ζητώντας οριστικά διαζύγιο από τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ.
Αυτός θα αντάλλασε την «πρότασή» της με μια ακόμη ταινία, το κλασικό φουτουριστικό «Alphaville» με τον Εντι Κονσταντίν στο ρόλο του Λέμι Κόσιον να προσπαθεί να της μάθει να λέει «Σε αγαπώ». Το διαζύγιο θα έβγαινε το Δεκέμβριο του 1964, όλοι όμως όσοι βρέθηκαν στα γυρίσματα του «Alphaville» θα επιβεβαίωναν πως η αγάπη του Ζαν-Λικ Γκοντάρ και της Ανα Καρίνα δεν είχε τελείωσει.
Στα γυρίσματα του «Alphaville»
Με τον Εντι Κονσταντίν στα γυρίσματα του «Alphaville»_
Ο «Τρελός Πιερό» θα ήταν η επίσημη ταινία του χωρισμού τους. Μια από τις πιο δυνατές στιγμές της Ανα Καρίνα, ένα (ακόμη) αριστούργημα για τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ, μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στο γύρισμα. Αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαιώνουν πως σκηνοθέτης και πρωταγωνίστρια σχεδόν δεν αντάλλασσαν λέξη, επικοινωνώντας μόνο με μουγκρητά. Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό τους περιγράφει ως «μια κόμπρα και μια μαγκούστα που δεν μπορούσα να ξεκολλήσουν το βλέμμα τους ο ένας από τον άλλον». Σε μια ταινία για ένα ζευγάρι που το σκάει από όλους και όλα, σε μια διαρκή διαπραγμάτευση του «εμείς», σε ένα κόσμο που που προτιμά το «εγώ».
Κι όμως ο Γκοντάρ θα πρωτοστατήσει στο να επιτραπεί η προβολή του «La Religieuse» του Ζακ Ριβέτ που είχε απαγορευτεί από τη γαλλική κυβέρνηση και θα συνεργαζόταν ακόμη μια φορά με την Ανα Καρίνα στο «Made in U.S.A.» το καλοκαίρι του 1966. Ακόμη μια ταινία που συνοψίζει τη σχέση τους και που απέδειξε πως η συνύπαρξή τους στο σετ ήταν μόνο για κακό. Ο διευθυντής φωτογραφίας Ραούλ Κουτάρ είχε σοκαριστεί από τον τρόπο που ο Γκοντάρ φερόταν στην Καρίνα. Θα γύριζαν μαζί και ένα κομμάτι από το σπονδυλωτό «Le Plus Vieux Métier du monde» toy 1967 και δεν θα έβλεπε ξανά ποτε ο ένας τον άλλον.
Ο Γκοντάρ ήταν ένα δώρο για μένα. Μου έδωσε τα πάντα. Ημουν τόσο χαρούμενη που μπορούσα να γίνω ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος σε κάθε ταίνια. Είμαι ευγνώμων και θα είμαι για πάντα ευγνώμων. Φυσικά ήταν δύσκολο να ζήσεις με έναν τύπο σαν αυτόν, γιατί είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άντρας, καταλαβαίνετε;»
Σκηνή από το «Ο Τρελός Πιερό»
Στα γυρίσματα του «Ο Τρελός Πιερό»
Το 1973, η Ανα Καρίνα θα γύριζε την πρώτη της ταινία ως σκηνοθέτης, την ιστορία μιας ελεύθερης γυναίκας που ερωτεύεται έναν συντηρητικό καθηγητή. Η είσοδός του στον κόσμο της θα τον κάνει να χάσει τη δουλειά του, την οικογένειά του και να βυθιστεί μαζί της σε έναν κόσμο ουσιών και παθιασμένου έρωτα. Σαν αντιστραμμένη αυτοβιογραφία για τη σχέση της με τον δικό της «Πυγμαλίωνα» η ταινία είχε για τίτλο «Vivre Ensemble» και ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές της ήταν ο Φρανσουά Τριφό στον οποίο ανήκει και η φράση που συνοψίζει τη θυελλώδη ιστορία της με τον Ζαν - Λικ Γκοντάρ από τη «Γυναίκα της Διπλανής Πόρτας»: «Και μαζί σου και χωρίς εσένα».
Το 2016 στη Vogue, η Ανα Καρίνα απαντάει στην ερώτηση «Ποια ήταν η τελευταία φορά που μιλήσατε;»
«Ω, πολλά πολλά χρόνια πριν. Είπε ότι δεν θέλει να βλέπει κανέναν. Ολα είναι μια παλιά ιστορία, λέει.»
1963, από αφιέρωμα στο Paris Match
Ενα χρόνο μετά την απώλεια της Ανα Καρίνα, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος συνδιοργανώνουν ένα διαδικτυακό αφιέρωμα στη μούσα της Nouvelle Vague, από τις 8 μέχρι και τις 14 Δεκεμβρίου 2020, με έξι αξεπέραστες στιγμές της φιλμογραφίας της. Από τις συνεργασίες της με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ προβάλλονται οι ταινίες «Une Femme Est Une Femme», «Ο Τρελός Πιερό» και «Αλφαβίλ». Διαβάστε εδώ λεπτομέρειες για τις ταινίες και την online προβολή τους.
