«Mindhunter (Σεζόν 2)»
Οχι απλά ανώτερη της (έτσι κι αλλιώς εξαιρετικής) πρώτης, αλλά και μια από τις καλύτερες μεμονωμένες σεζόν της δεκαετίας που μόλις έκλεισε, αυτή η 2η χρονιά του «Mindhunter» στέκεται περήφανα και -κυρίως- ανατριχιαστικά ως μεγαλειώδες δείγμα γραφής ενός auteur και της σπουδαίας ομάδας συνεργατών του καθώς δημιουργούν μια εντυπωσιακή άσκηση ύφους στην υπηρεσία μιας ιστορίας βαθύτατα κοινωνικής, σίγουρα περισσότερο εκείνης που προηγήθηκε.
Και φέτος, η σειρά εξακολουθεί να εστιάζει στις υποθέσεις μιας ομάδας πρακτόρων του FBI που χάρη στη συνεισφορά της ψυχολόγου Γουέντι Καρ εξελίσσουν ιδέες και μεθόδους γύρω από τη μελέτη και έρευνα συμπεριφορών κατά συρροή δολοφόνων. Οι σεναριογράφοι έχουν αλλάξει, με τον Τζο Πένχολ να αντικαθίσταται από τους Τζόσουα Ντόνεν και Κόρτνεϊ Μάιλς, αλλά η σειρά εξακολουθεί να αντλεί υλικό από πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα, αυτή τη φορά εστιάζοντας σε ένα φονικό ξέσπασμα στην Ατλάντα το 1980, όταν στη διάρκεια 2 χρόνων δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 28 παιδιά.
Ο Φίντσερ μοιάζει φρέσκος και γεμάτος ιδέες, αναζητώντας διαρκώς νέους τρόπους για να χτίσει ψυχολογική ένταση σε στατικές σκηνές 2-3 ανθρώπων, όπου η δράση μπορεί να αποτυπώνεται σε ανεπαίσθητες εναλλαγές ψυχολογικής ισχύος.»
Δημιουργικά όμως, η σειρά μοιάζει να καθοδηγείται και πάλι από τον Φίντσερ, ο οποίος χρησιμοποιεί το κείμενο (που δεν γράφει, όπως και στο σινεμά του) για να το ερμηνεύσει, εμπλουτίσει, καθοδηγήσει μέσω της εικόνας, σε σκοτεινές γωνίες προσωπικής αλήθειας και κοινωνικής παρατήρησης. Ο Φίντσερ μοιάζει φρέσκος και γεμάτος ιδέες, αναζητώντας διαρκώς νέους τρόπους για να χτίσει ψυχολογική ένταση σε στατικές σκηνές 2-3 ανθρώπων, όπου η δράση μπορεί να αποτυπώνεται σε ανεπαίσθητες εναλλαγές ψυχολογικής ισχύος. Οι λεπτομερείς, μεθοδικές σκηνές ανάκρισης που κατασκευάζει μέσα σε κλειστούς, ασφυκτικούς χώρους (από το πίσω μέρος ενός αμαξιού μέχρι μια απρόσωπη φυλακή) δεν είναι απλή επίδειξη βιρτουοζιτέ, αλλά το ακριβώς αντίθετο: είναι συγκρατημένος μέχρι τελευταίου πίξελ, γνωρίζοντας πως μέσα από αυτές τις ανταλλαγές δυναμικής δεν χτίζει απλά τα προφίλ των ηρώων του, αλλά και τις κοσμοθεωρίες των εχθρών τους, των ανθρώπων που αποτελούν την απόλυτη αμερικάνικη παθογένεια- από τον Μάνσον μέχρι τον τελευταίο απρόσωπο φονιά.
Η σεζόν είναι μαεστρικά μοιρασμένη αφηγηματικά στους τρεις σκηνοθέτες της (Καρλ Φράνκλιν, Άντριου Ντόμινικ και ο Φίντσερ), με την κάθε -ας πούμε- πράξη να εκμεταλλεύεται τις δυνάμεις και τα χαρακτηριστικά του καθενός. Το σύνολο καταφέρνει τελικά να μην είναι ένα μόνο πράγμα, αλλά ένα πλέγμα προσώπων και ηθικών αξιών σε μια Αμερική βαθιά άρρωστη πίσω από προσωπείο που έχει καταφέρει να υφάνει. Ο Χόλντεν Φορντ (με τον Τζόναθαν Γκροφ εκθετικά πιο ανατριχιαστικό καθώς αντανακλά την ψυχολογία των δολοφόνων πίσω προς εκείνους, το ήρεμο πρόσωπο μιας κοινωνίας που χορεύει με τον διάβολο) ο Μπιλ Τεντς (του κρυφού MVP της σεζόν, Χολτ ΜακΚαλάνι, ένας άνθρωπος που διαρκώς βελτιώνεται μπροστά σου με τους πιο διακριτικούς τρόπους) κι η Καρ (Άννα Τορβ, το σιωπηλό συναισθηματικό κέντρο βάρους της σεζόν) ερευνούν μια σειρά φόνων που συμβαίνουν ενώ το σύστημα κοιτά αλλού, επειδή αφορά φτωχά παιδιά μακριά από τα κέντρα αποφάσεων. Την ίδια ώρα ο Μπιλ έχει να αντιμετωπίσει ένα ανησυχητικό ψυχολογικό δείγμα γραφής από μέσα την ίδια του την οικογένεια.
Ο Τζόναθαν Γκροφ είναι εκθετικά πιο ανατριχιαστικός καθώς αντανακλά την ψυχολογία των δολοφόνων πίσω προς εκείνους, το ήρεμο πρόσωπο μιας κοινωνίας που χορεύει με τον διάβολο.»
Η ιστορία που ξετυλίγεται έχει απολύτως να κάνει με διαφυλετικές αλλά και ταξικές εντάσεις, διακριτικά γραμμένες σε κάθε στροφή του ανίγματος, σε κάθε φόνο, σε κάθε ανάκριση καθώς όρια προστασίας καταρρέουν για τους κεντρικούς ήρωες και καθώς το κακό απλώνεται έχοντας μάθει πώς να κρύβεται, πώς να καμουφλάρεται. Η ματιά της σειράς επεκτείνεται κοινωνικά αλλά και προσωπικά (ειδικά όσο αφορά στην Γουέντι) και η ψυχρή λεπτομέρεια του ψηφιακού κάδρου του Φίντσερ δεν αφήνει το παραμικρό πράγμα να πέσει κάτω. Τα πάντα είναι υπό ανάκριση.
Διαβάστε ακόμη:
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 10, «Euphoria»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 9, «Primal»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 8, «I Think You Should Leave»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 7, «Chernobyl»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 6, «The Righteous Gemstones»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 5, «Deadwood: The Movie»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 4, «Fleabag»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 3, «Watchmen»
- Flix Top-10 TV 2019: To νούμερο 2, «Russian Doll»
Ολα τα τηλεοπτικά Νούμερο 1 της δεκαετίας:
- To νούμερο 1 του 2018: «The Assassination of Gianni Versace: American Crime Story»
- To νούμερο 1 του 2017: «Twin Peaks: The Return»
- To νούμερο 1 του 2016: «The Girlfriend Experience»
- Το νούμερο 1 του 2015: «UnREAL»
- Το νούμερο 1 του 2014: «The Knick»
- Το νούμερο 1 του 2013: «The Good Wife»
- Το νούμερο 1 του 2012: «Louie»
