Ο Αντώνης φτάνει σ’ ένα ξενοδοχείο κοντά στη θάλασσα. Είναι χειμώνας, το ξενοδοχείο είναι κλειστό και ο Αντώνης τριγυρνάει μόνος του. Μοιάζει να έχει όλο το χρόνο με το μέρος του. Ωσπου στην τηλεόραση ανακοινώνεται η εξαφάνιση του γνωστού δημοσιογράφου Αντώνη Παρασκευά.
Αυτή είναι η επίσημη σύνοψη της «Αιώνιας Επιστροφής του Αντώνη Παρασκευά», της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της Ελίνας Ψύκου που μετά από το πρώτο βραβείο στο τμήμα Work in Progress του Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, ετοιμάζεται για την παγκόσμια πρώτη του στο Forum του 63ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Το τρέιλερ που μόλις κυκλοφόρησε δίνει περισσότερα στοιχεία για την εξαφάνιση του Αντώνη Παρασκευά, ανοίγει το φάκελο μιας μυστηριώδους απαγωγής, δίνει το στίγμα του one man show που φέρει εις πέρας ο Χρήστος Στέργιογλου και κυρίως προδίδει το ιδιοσυγκρασιακό φιλμικό σύμπαν της Ψύκου που, όπως και ο ήρωας της, κατοικεί κάπου ανάμεσα στη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα.
Ή, όπως δηλώνει και η ίδια η Ελίνα Ψύκου στο παρακάτω σημείωμα, ενός σύμπαντος όπου οι ήρωες και οι χώρες κινούνται παράληλλα σε μια αέναη αναζήτηση:
«Ο Αντώνης Παρασκευάς είναι ο ήρωας της εποχής μας. Ενας ήρωας που δεν του αντιστοιχεί καμία ηρωική πράξη. Δεν σκότωσε δράκους, δεν πολέμησε εθνικούς εχθρούς και δεν μπορεί να πετάξει. Είναι απλά ένας άντρας που τον λάτρεψαν και θέλησαν να του μοιάσουν. Μια κατασκευή της σύγχρονης βιομηχανίας ηρώων.
Η χώρα μου είναι γεμάτη ηρώα. Κάθε πλατεία κάθε μικρού χωριού έχει το δικό της ηρώο. Όσο πιο παρηκμασμένη είναι μία κοινωνία, τόσο περισσότερη ανάγκη έχει από ήρωες. Και όσο πιο πολύ ανάγκη έχει από ήρωες, τόσο πιο εύκολα τους εφευρίσκει.
Ο Αντώνης Παρασκευάς είναι ένας τραγικός ήρωας. Η μοίρα του είναι προκαθορισμένη, το τέλος του αναπόφευκτο. Δεν μπορεί να τα αλλάξει.
Η χώρα μου έχει τη στόφα των τραγικών ηρώων.
Ο Αντώνης Παρασκευάς σήμερα καταρρέει. Σαν ήρωας που είναι πρέπει να επιβιώσει και να διεκδικήσει μια θέση στην αθανασία. Η «αιώνια επιστροφή» έχει ακριβώς αυτή την έννοια, της αθανασίας. Ο Αντώνης μπορεί σαν ύλη να μην επιστρέψει ποτέ, σαν ιδέα όμως οφείλει να επιστρέφει για πάντα, δηλαδή αιώνια. Το οφείλει στον εαυτό του και σ’ αυτούς που τον ανέδειξαν ως ήρωα.
Η χώρα μου σήμερα καταρρέει. Σαν μια χώρα που - προκειμένου να υπάρξει - γέννησε και συνεχίζει να γεννάει ήρωες διεκδικεί κι αυτή το μερίδιο της στην αθανασία. Με όποιο τίμημα. Το οφείλει στους ήρωες της.
Ο Αντώνης Παρασκευάς είναι μόνος του. Οι φωνές της τηλεόρασης είναι η μόνη του συντροφιά, τα ιντερμέδια του. Σαν ο χορός μιας αρχαίας τραγωδίας σχολιάζουν, τραγουδούν και χορεύουν.
Η χώρα μου είναι μόνη της. Οι φωνές της τηλεόρασης είναι η μόνη της συντροφιά, τα ιντερμέδια της. Σαν ο χορός μιας αρχαίας τραγωδίας σχολιάζουν, τραγουδούν και χορεύουν.
Ο Αντώνης Παρασκευάς δεν έχει ταυτότητα. Είναι αυτό που του αποδίδουν οι άλλοι. Κάθε φορά κάτι άλλο. Τη μια αειφανής αστέρας, ρυθμιστής των εξελίξεων, ίνδαλμα και άντρας της χρονιάς. Την άλλη χρεοκοπημένος, ξεπερασμένος από την εποχή του, ένας άντρας σε κρίση, ένας εξαφανισμένος. Ο ίδιος δεν ξέρει τι είναι.
Η χώρα μου δεν έχει ταυτότητα. Είναι αυτό που της αποδίδουν οι άλλοι. Τη μία γενέτειρα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας. Την άλλη το βασίλειο της διαφθοράς και της τεμπελιάς. Η ίδια η χώρα μου δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να είναι, ψάχνει ακόμη να το βρει.
Ο Αντώνης Παρασκευάς έχει για όνομα το όνομα του υπηρέτη ενός ναυαγού.
Η χώρα μου είναι ο υπηρέτης ενός ναυαγού.»
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας και διαβάστε περισσότερα για την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά»:
