Η έρευνα βασίστηκε στις απαντήσεις 400 θεατών οι οποίοι παρακολούθησαν είτε την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Τιμ Μπάρτον είτε την «Τιτανομαχία» είτε το «Πως να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας» κατ'επιλογή ή στη δισδιάσδατη ή στην τρισδιάστατη εκδοχή τους. Στη συνέχεια ζητήθηκε από αυτούς να καταγράψουν, χρησιμοποιώντας μια λίστα από 60 λέξεις, τα συναισθήματα τους ξεκινώντας από τα πιο ήρεμα μέχρι τα πιο έντονα.
Η έρευνα απέδειξε πως οι διαφορές ανάμεσα σε όσους παρακολούθησαν την ταινία σε δισδιάστατη εκδοχή και σε όσους την είδαν τρισδιάστατα ήταν ανεπαίσθητες και επιπροσθέτως πως η θέαση ταινιών 3D αυξάνει τον κίνδυνο πονοκεφάλου ή προβλημάτων στην όραση. Ο υπεύθυνος για την έρευνα Μαρκ Κάριερ δήλωσε πως «Απ' όσο μπορούμε να καταλάβουμε το 3D δεν προσφέρει κανένα όφελος σε ό,τι αφορά την καλύτερη κατανόηση μιας ταινίας. Αντίθετα αυξάνει τις πιθανότητες να νιώσεις ελαφρώς πιο άβολα»
Κι όλα αυτά σε μια εποχή που το Χόλιγουντ προσπαθεί να κατανοήσει την κακή εισπρακτική πορεία των ταινιών σε 3D (με μοναδική εξαίρεση το «Τransformers: Dark of the Moon») και οι κινηματογραφιστές επιτίθενται στα στούντιο για τις φτηνές μεθόδους μετατροπής ταινιών σε τρισδιάστατες προκειμένου να εξασφαλίσουν περισσότερα κέρδη με μικρότερο κόστος (διαβάστε το θέμα «S.O.S.: Xόλιγουντ καλεί 3D»).
Αναμένουμε με ανυπομονησία την αντίδραση του μεγαλύτερου υποστηρικτή του 3D αυτή τη στιγμή στην βιομηχανία, Τζέιμς Κάμερον...
