1 Αυγούστου 1966, Πανεπιστήμιο του Ωστιν Τέξας. Η 8 μηνών έγκυος φοιτήτρια ανθρωπολογίας Κλερ Τζέιμς περπατάει στο γρασίδι της κεντρικής κολλεγιακής αυλής με το αγόρι της Τομ Εκμαν όταν ακούγεται ένας πυροβολισμός κι αδειάζει στο τσιμέντο «σαν να την είχε χτυπήσει ηλεκτροφόρο καλώδιο». Δεύτερος πυροβολισμός. Ο Τομ νεκρός δίπλα της. Εκείνη αιμορραγεί. Τρίτος πυροβολισμός, ένα μικρό αγόρι που μοιράζει εφημερίδες στη γειτονιά τραυματίζεται στην μέση του δρόμου. Ανθρωποι προσπερνούν σε σύγχηση. Δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Αλλοι σκύβουν να βοηθήσουν, άλλοι τρέχουν μακριά, όλοι πανικοβάλλονται. Τέταρτος, πέμπτος, έκτος πυροβολισμός.
Δείτε ακόμη: SXSW 2016: To Flix στο 90λεπτο stand-up του Τζαντ Απαταου
Επί 90 λεπτά ένας εκτελεστής, που έχει βρει καταφύγιο στο παρατηρητήριο του εμβληματικού Πανεπιστημιακού Πύργου («Tower»), πυροβολεί ό,τι κινείται. Το University of Texas Μassacre, το οποίο κατέληξε με 14 νεκρούς και 32 τραυματίες προτού η αστυνομία σκοτώσει τον 25χρονο πεζοναύτη Τσαρλς Γουίτμαν, ήταν ένα από τα πρώτα περιστατικά mass shootings που συγκλόνισε (ή μάλλον μούδιασε) την αμερικανική κοινή γνώμη. Πενήντα χρόνια μετά, η Κλερ Τζέιμς, οι περαστικοί που τη βοήθησαν, οι συμφοιτητές της που δείλιασαν, οι αστυνομικοί που δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν ακαριαία κι εκείνοι που τελικά ανέλαβαν δράση επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος για να αντιμετωπίσουν όλα όσα τα κοινωνικά ταμπού δεν επέτρεψαν ποτέ να συζητηθούν, και να γιατρέψουν το ισχυρό μετατραυματικό σοκ - όχι μόνο των θυμάτων, αλλά και μιας ολόκληρης χώρας. Ο,τι παρακολουθούμε είναι μία συγκλονοστική μαρτυρία και μία ανοιχτή επιστολή στην αμερικανική κυβέρνηση (και αντιπολίτευση). Εφαρμόστε Gun Control. Τώρα.
[Το κινηματογραφικό φεστιβάλ SXSW διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 20 Μαρτίου. Το Flix βρίσκεται στο Ωστιν, Τέξας για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα]
Ο Κιθ Μέιτλαντ κατασκευάζει ένα πραγματικό έργο τέχνης: και η φόρμα και η ουσία συμβαδίζουν για να παρακολουθήσεις κάτι υπέροχο και κάτι απολύτως αναγκαίο για την ιστορική μας εποχή. Συνδυάζοντας ασπρόμαυρο αρχειακό υλικό ειδήσεων (ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες της ιστορίας ήταν ο τοπικός δημοσιογράφος που κάλυπτε live τα γεγονότα από το παρκαρισμένο αυτοκίνητό του, δεχόμενος τις σφαίρες του Γουίτμαν κι ο ίδιος) και rotoscopic animation (ηθοποιοί ξαναγύρισαν τις σκηνές και μετά η ομάδα του animation έντυσε την εικόνα με ψηφιακή επεξεργασία) καταφέρνει κάτι περισσότερο από αναπαράσταση των γεγονότων. Μεταγγίζει τον πανικό χωρίς να σκανδαλίζει εύκολα με βία, αίμα και gore. Δίνει χρώμα και υφή στα συναισθήματα των θυμάτων. Μεταφέρει το βάρος στο ίδιο το πρόβλημα, το θέμα που 5 δεκαετίες μετά ακόμα διχάζει την Αμερική, και δεν αναλώνεται στη δράση. Κι όμως: η ένταση και η αφήγηση όσων διαδραματίστηκαν «στην πιο μελανή μέρα της ιστορίας του Ωστιν» βιώνονται ως ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό θρίλερ.
Ο Μέιτλαντ καταφέρνει κάτι στο οποίο ο πιο νάρκισσος Μάικλ Μουρ με το «Bowling for Columbine» είχε αποτύχει: προσεγγίζει με περισσότερη ανθρωπιά της προσωπικές ιστορίες και καταφέρνει ένα δυνατό συναισθηματικό σοκ στο θεατή, πριν περάσει στην πολιτική του ατζέντα. Φυσικά και θα περάσει στην πολιτική ατζέντα, αλλά πρώτα θα προκαλέσει την ενσυναίσθηση του θεατή, θα ρίξει τα τείχη, θα μας κάνει να κλαίμε με λυγμούς σαν μικρά παιδιά. Και τότε μόνο, στο τελευταίο μισάωρο βλέπουμε τους επιζήσαντες της μαζικής εκτέλεσης να μιλούν κοιτώντας την κάμερα. Στο τελευταίο μισάωρο η Κλερ καταθέτει στην Πολιτεία του Τέξας εναντίον του νόμου που θέλει τους φοιτητές για την προστασία τους να μπορούν να μπαίνουν οπλισμένοι στα πανεπιστήμια. Δυστυχώς ο νόμος ψηφίστηκε. Ειρωνικά και συμπτωματικά (;) θα αρχίσει να εφαρμόζεται την 1η Αυγούστου του 2016 - ακριβώς στην 50η επέτειο της τραγωδίας.
Μπορεί αυτό το τελευταίο μέρος του live action να είναι το πιο αδύναμο μέρος κινηματογραφικά (ακριβώς επειδή έχεις παρακολουθήσει ένα αριστουργηματικό συνδυασμό animation και αρχειακού υλικού στην αρχή) αλλά ίσως να είναι και το πιο αναγκαίο. Γιατί ενώνει το παρελθόν με το σήμερα, γιατί ξεκινά έναν ηχηρό διάλογο με τη σύνθετη πραγματικότητα μίας χώρας που κάθε χρόνο αιμορραγεί νέα αθώα θύματα κι ενός ανίκητου λόμπι υπέρ της οπλοχρησίας και της οπλοκατοχής που κρατά αιχμάλωτο κι ανίκανο να αντιδράσει ακόμα και τον Πρόεδρο της Αμερικής.
Η ταινία όμως έχει τη δική της δυνατή φωνή. Τους δικούς της πραγματικούς αντιήρωες. Μπορεί να είναι 70-80 ετών πλέον (όσοι ακόμα ζουν) αλλά ο τρόπος που μία ολόκληρη κοινωνία τους «σώπασε» ώστε «κάτι τέτοιο να μην ξανασυζητηθεί και να μην ξανασυμβεί», ο τρόπος που μια χώρα αντί να επουλώσει τα παρελθοντικά τραύματά της και να προλάβει τα μελλοντικά έβαλε το θέμα στο σιγαστήρα, είναι χαραγμένος στα πρόσωπά τους. Οπως αποτυπωμένη στην ωμή ειλικρίνεια του λόγου τους είναι και η ανθρωπιά τους, η αίσθηση της κοινότητας (η οποία είναι πραγματικά ζηλευτή), αλλά και οι ατέλειες - η δειλία, ο τρόμος, οι λάθος αποφάσεις. Η στιγμή της αυτοσυντήρησης που σε θέλει να έρθεις αντιμέτωπος με κομμάτια του εαυτού σου που δεν ήθελες να έχεις (όλοι έχουν τύψεις γιατί δεν αντέδρασαν νωρίτερα να σώσουν τους συμφοιτητές τους).
**Διαβάστε ακόμη**: **[SXSW 2016: Eίναι το «Don't Think Twice» το «Big Chill» της γενιάς μας;](https://flix.gr/news/sxsw-2016-dont-think-twice-review.html)** Η συζήτηση που ακολούθησε της πρεμιέρας της ταινίας (η οποία κέρδισε στο φεστιβάλ το Lone Star Award) ήταν εξίσου συγκλονιστική. Το βουρκωμένο standing ovation της αίθουσας όταν εμφανίστηκαν επί σκηνής σκηνοθέτης, animation team, καστ ηθοποιών και (το σπουδαιότερο) οι ντόπιοι επιζήσαντες ήταν κάτι το ανατριχιαστικό. Δείτε τα βίντεο που τραβήξαμε για να πάρετε μια γεύση. Κι ευχόμαστε να έχουμε την ευκαιρία να δούμε το «Tower» και στην Ελλάδα.
.
.
.
[Το κινηματογραφικό φεστιβάλ SXSW διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 20 Μαρτίου. Το Flix βρίσκεται στο Ωστιν, Τέξας για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα]
Περισσότερο SXSW Film Festival:
- SXSW 2016: To Flix στο 90λεπτο stand-up του Τζαντ Απαταου
- SXSW 2016: «Born to be Blue» - Ο Ιθαν Χοκ είναι... Almost Blue
- SXSW 2016: Eίναι το «Don't Think Twice» το «Big Chill» της γενιάς μας;
- SXSW 2016 «Sausage Party»: Ο Σεθ Ρόγκεν φέρνει στο Τέξας το animation... porn του!
- SXSW 2016: Το «Suntan» στέλνει χαιρετισμούς από το Τέξας
- SXSW 2016: Τα Πρόσωπα του Φεστιβάλ
- SXSW 2016: Το Flix στην πρεμιέρα της νέας ταινίας του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
- SXSW 2016: Everybody Wants Some / Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ παραμένει υπέροχα και dazed και confused
- Το Flix στο Τέξας: 10 πράγματα που περιμένουμε να ζήσουμε στο SXSW που ξεκινά απόψε!
Tags: SXSW2016
