Η Διεθνής Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών ιδρύθηκε το 1927, ενώ τα πρώτα βραβεία Οσκαρ απονεμήθηκαν για πρώτη φορά το 1929. Εκείνη ήταν και η χρονιά που εισήχθη ο ήχος στον κινηματογράφο.
Στα 90 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η τελετή απονομής εξελίχθηκε σε ένα εξαιρετικά δημοφιλές γεγονός με τεράστιες διαστάσεις, ενώ το φιλοθεάμον κοινό ανανεώνει σύσσωμο το ετήσιο ραντεβού του με τα Οσκαρ. Πλέον, η υψηλή τηλεθέαση της λαμπρής αυτής βραδιάς το καθιστά ως το δημοφιλέστερο κινηματογραφικό σόου παγκοσμίως.
Από την πρώτη απονομή έως και σήμερα, οι νικητές ήταν πολλοί και οι υποψήφιοι ακόμα περισσότεροι.
Με βάση το αρχείο που υπάρχει αναφορικά με τις Τελετές Απονομής της Ακαδημίας από το 1929, τα στατιστικά στις τέσσερις πρώτες κατηγορίες (Α' και Β΄ Γυναικείου ρόλου, Α΄ και Β΄Ανδρικού), δείχνουν ότι συνολικά ο μέσος όρος ηλικίας των βραβευθέντων είναι τα 44 έτη, ενώ μόνο για τις νικήτριες Καλύτερης Ηθοποιίας είναι τα 36. Σε ποσοστιαία ανάλυση, το 70% των νικητών είναι κάτω των 40 ετών.
Ωστόσο, τα φετινά Oσκαρ ήρθαν για να ανατρέψουν αυτά τα στατιστικά, αφού αμφότεροι οι δύο μεγάλοι νικητές στην κατηγορία Καλύτερης Ηθοποιίας ανήκουν στο ηλικιακό γκρουπ άνω των 50.
Η 60χρονη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ βραβεύθηκε με το Oσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την εξαιρετική ερμηνεία της στην ταινία «Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι», στην οποία υποδύεται μια μητέρα που αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της προκειμένου να βρει τον ένοχο για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης της, θίγοντας την ανικανότητα των αρχών να επέμβουν αποφασιστικά στην άνομη παραβατικότητα μιας επαρχιακής κωμόπολης έξω από το Μιζούρι.
Το Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου κατέληξε δικαιολογημένα στα χέρια του 59χρονου Γκάρι Ολντμαν που έκλεψε την παράσταση «ζωντανεύοντας» με υποδειγματικό τρόπο τον μεγάλο Βρετανό πολιτικό Γουίνστον Τσέρτσιλ, στην ταινία «Η Πιο Σκοτεινή Ωρα». Ο Ολντμαν είναι ένας ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς που έχει ενσαρκώσει με απόλυτη επιτυχία όλους τους ρόλους που ανέλαβε να παίξει στη μακρόχρονη πορεία του στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Στην ενσάρκωση του Γουίνστον Τσέρτσιλ, που του έδωσε και το Οσκαρ, το βαρύ μέικ-απ τού προσέθεσε ένα ακόμα αβαντάζ ώστε να αποδώσει τα μέγιστα στον ρόλο του ευτραφούς, αποφασιστικού Βρετανού πολιτικού. Ετσι, ο ηθοποιός πήρε τους θεατές μαζί του στο «ταξίδι» τού Γουίνστον Τσέρτσιλ από την ανάληψη της πρωθυπουργίας έως τον αξέχαστο λόγο του στη Βουλή της Μ. Βρετανίας, έπειτα από τον οποίο η χώρα αποφάσισε να πάρει μέρος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της.
Επομένως, τα στατιστικά δεν είναι ο κανόνας. Είναι μια μια ποσοστιαία απεικόνιση των γεγονότων.
Και τελικά, η ηλικία δεν είναι εκείνη που ορίζει έναν καλό ηθοποιό που μαγνητίζει το κοινό με τις ερμηνείες του και το κάνει να βλέπει μέσα από τα μάτια του τον ήρωα που ενσαρκώνει. Για κάποιους από αυτούς τους ηθοποιούς το Οσκαρ ίσως άργησε να έρθει, αλλά εν τέλει εκτός από το βραβείο της αγάπης του κόσμου, ανταμείφθηκαν και με εκείνο της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Οπως είχε πει ο Φεντερίκο Φελίνι όταν κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1975, «Τα βραβεία Οσκαρ είναι η ανώτατη διάκριση στη μυθολογία του κινηματογράφου».
Tags: οσκαρ 2018, oscars 2018
