Αν θα έπρεπε να ορίσεις το «Hay Road» ως μια ταινία είδους, τότε θα έπρεπε να εφεύρεις ένα είδος από την αρχή, αφού αυτή η ράθυμη, σκεπτόμενη ιστορία ενός άντρα που ζητά εκδίκηση για τη δολοφονία του αδελφού του (και τα πρόβατά του πίσω), μπορεί να έχει την μορφολογία και την εικονογραφία ενός γουέστερν αλλά τίποτα από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του.
Ξεκινώντας σε μια ερημική καλύβα στη Λαπωνία όπου o ήρωας παίρνει ένα γράμμα που τον κάνει να εγκαταλείψει τα πάντα, η ταινία θα ακολουθήσει το αληθινά μακρινό ταξίδι του στην πατρίδα του. Εκεί θα κάνει τις προθέσεις του σαφές, τόσο στην σύζυγο του νεκρού αδελφού, όσο και στον γαιοκτήμονα της περιοχής. Η φιγούρα του ήρωα, σιωπηλή, αποφασισμένη, εμβληματική, θυμίζει ήρωα από ταινία του κλασσικού Χόλιγουντ ή τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στο «Θα Χυθεί Αίμα», μόνο που οι προθέσεις, το modus opernadi, οι απόψεις του για το καθήκον και το δίκαιο, μοιάζουν να ηχούν πιο λογικές σε έναν άνθρωπο του σήμερα παρά σε κάποιον της εποχής του.
Η ταινία παρ΄ ότι είναι τοποθετημένη στο τέλος του 19ο αιώνα, μπορεί (ή ίσως επιβάλλεται) να ιδωθεί σαν παραβολή για τους δικούς μας καιρούς, αφού το μήνυμα του Θορώ για το καθήκον μας στην κοινωνική ανυπακοή μοιάζει να ακούγεται ακόμη πιο αναγκαίο και επίκαιρο σήμερα.
Η αντίστιξη του Αρέιας, ανάμεσα σε μια ταινία εποχής και στο σήμερα και σε ένα φιλμ είδους και κάτι πολύ πιο ιδιοσυνκρασιακό είναι απόλυτα πετυχημένη. Το φιλμ εφευρίσκει το δικό του φαρ ουέστ σε εντυπωσιακά, ιδιαίτερα τοπία της Πορτογαλίας και ορίζει ένα δικό του τρόπο αφήγησης που μοιάζει τόσο ιδιαίτερο όσο το εξαιρετικό score των «The Legendary Tigerman & Rita Redshoes» που υπογράφουν τη μουσική.
Γοητευτικό, σχεδόν υπνωτικό, φιλοσοφημένο αλλά όχι δίχως χώρο για χιούμορ, το «Hay Road» αποτελεί μια ακόμη ενδιαφέρουσα έκπληξη από την Πορτογαλία φέτος, μετά το εξαιρετικό «Tabu» του Μιγκέλ Γκoμές που ανακαλύψαμε στη Belrinale και που προβάλλεται επίσης στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Δείτε το τρέιλερ
