Κοσμεί το εξώφυλλο και την κεντρική συνέντευξη του τεύχους Σεπτεμβρίου του Αυστραλέζικου GQ, αλλά ο Τζέιμς Φράνκο δεν θέλει απλά να ποζάρει. Ούτε μόνο να διαφημίσει την πολυαναμενόμενη νέα σειρά του ΗΒΟ, The Deuce, ή την συνεργασία του με τους αδελφούς Κοέν. Εχει 2-3 πράγματα να πει για τη ζωή του την τελευταία δεκαετία και τον τρόπο που προσέγγισε την καριέρα και την τέχνη του - ένα ξόδεμα που τον οδήγησε τον Νοέμβριο του 2016 σε ένα σοβαρό νευρικό κλονισμό.
Περιμένουμε με ανυπομονησία: Τζέιμς Φράνκο και Μάγκι Τζίλενχαλ στα άδυτα της βιομηχανίας πορνό των '70s: Νέο τρέιλερ για το «The Deuce» του ΗΒΟ
Διαβάστε τα highlights όσων δηλώνει:
Η κρίση του Νοεμβρίου: «Επιασα πάτο. Συνέβαινε όμως εδώ και καιρό, δεν ήταν κάτι απότομο. Για χρόνια δεν είχα μία σταθερή σχέση, αλλά δεν είχα καταλάβει πόσο απέφευγα τους ανθρώπους, τα συναισθήματα. Πόσο είχα επιτρέψει στη δουλειά μου να δηλώνει την ταυτότητά μου. Ηξερα ποιος είμαι, μόνο όταν βρισκόμουν σε γύρισμα. Αν με έπαιρνες όμως από τα πλατό, πωπω σκατά, τώρα θα έπρεπε να επικοινωνήσω με τον κόσμο; Αυτή η συνειδητοποίηση με τρόμαξε. Με το που αποφάσισα να σταματήσω να δουλεύω και να κοιτάξω τον εαυτό μου, τρόμαξα ακόμα περισσότερο. Ολα τα συναισθήματα επέστρεψαν για να με πνίξουν, όλα όσα απέφευγα δουλεύοντας. Αυτός ήταν ο λόγος: κρυβόμουν από αυτά. Με το να δουλεύω 24 ώρες τη μέρα, το έσκαγα από τους ανθρώπους, από τις σχέσεις, από όσα με τρόμαζαν. Από μένα...»
Διαβάστε ακόμη: O straight Τζέιμς Φράνκο παίρνει συνέντευξη από τον gay Τζέιμς Φράνκο
Εργασιομανία, η σύγχρονη μάστιγα: «Δεν έχω κάνει ποτέ ηρωίνη στη ζωή μου, αλλά ακούω μαρτυρίες που μπορώ να ταυτιστώ: κόβεις τα ναρκωτικά και η ζωή σου ξαφνικά επιστρέφει να σε πνίξει. Ολα όσα απέφευγες να αντιμετωπίσεις επιστρέφουν με φόρα. Αυτό συμβαίνει και με την εργασιομανία. Οταν είσαι workaholic είσαι εθισμένος στα ωράρια και στην πίεση που δεν σου επιτρέπει να σκεφτείς. Κρύβεσαι από τον φόβο, τον πόνο. Το κάνεις για να νιώσεις καλύτερα. Επρεπε να ξαναβρώ την ισορροπία δουλειάς και ζωής και ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Οπως και κάθε εθισμός, το πρώτο βήμα ήταν να το αναγνωρίσεις, να το δεις. Νόμιζα ότι ζούσα τη ζωή που πάντα ονειρευόμουν. Οταν όμως ξύπνησα, ήμουν εντελώς απομονωμένος, συναισθηματικά ξεκομμένος, από όλους - κι από μένα. Το θέμα με την εργασιομανία είναι ότι η ίδια η κοινωνία την ευλογεί, την υποστηρίζει. Ανταμοίβουμε τη σκληρή δουλειά και κανείς δεν μας προειδοποιεί ότι πρόκειτα για εθιστική, νευρωτική συμπεριφορά...»
Θυμηθείτε κι αυτό: Ο Τζέιμς Φράνκο είναι ο Τόμι Γουισό στο «The Disaster Artist»
Και η επιτυχία; «Δεν μπορούσα να τη χαρώ. Ημουν υποψήφιος για Οσκαρ, έκανα ωραίες επιλογές, συνεργαζόμουν με τους ήρωές μου. Ολα μου τα όνειρα από τότε που ήμουν νεαρό παιδί στη δουλειά είχαν γίνει πραγματικότητα. Κι εγώ δεν μπορούσα να χαρώ. Αυτό το κενό που σε αφήνει το να είσαι πτώμα και χαμένος στα σκοτάδια σου: αυτό το "τίποτα δεν είναι ποτέ αρκετό"....»
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Τζέιμς Φράνκο στην επίσημη σελίδα του αυστραλέζικου GQ εδώ.
Διαβάστε περισσότερα:
