Το MoMA παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα τη σκηνοθετική δουλειά της Σοφίας Κόπολα (έργα της οποίας έτσι κι αλλιώς είναι μέρος της κινηματογραφικής συλλογής του μουσείου) η οποία δεν είναι άλλη από το μουσικό βίντεο του νέου single των Phoenix, «Chloroform». Φυσικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο: τόσο ο τραγουδιστής της γαλλικής μπάντας είναι ο σύζυγος και πατέρας των παιδιών της Κόπολα, αλλά και γενικότερα οι Phoenix έχουν συνεργαστεί πολλές φορές με την οικογένεια, καθώς και παλιότερα βίντεό τους έχει σκηνοθετήσει ο Ρόμαν Κόπολα, αδελφός της Σοφίας.
Η Αν Μόρα, η curator του Κινηματογραφικού Τμήματος του MoMA (και μεγάλη φαν της Κόπολα) συνόδευσε την πρεμιέρα του βίντεο κλιπ με μία μίνι συνέντευξη.
Ο αδελφός σου έχει σκηνοθετήσει μία σειρά από μουσικά βίντεο των Phoenix. Γιατί θέλησες να γυρίσεις κι εσύ ένα;
Πάντα αγαπούσα την μπάντα και τη δουλειά που είχε κάνει ο Ρόμαν για αυτούς. Το «Chloroform» τυχαίνει να είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από τα καινούργια τους και μία φωτογραφία του Τζόζεφ Στέρλινγκ από το βιβλίο «Η Εποχή της Αθωότητας» («The Age of Adolescence») μου έδωσε την ιδέα.
Ποια ήταν η διαδικασία που ακολούθησες στα γυρίσματα;
Είχαμε μόνο μία μέρα στη διάθεσή μας για γύρισμα. Ο σκοπός μου ήταν το αποτέλεσμα να δείχνει όμορφο και κλασικό, παρόλο που φυσικά γυρίζαμε ψηφιακά λόγω μπάτζετ. Ηταν η πρώτη φορά που συνεργάστηκα με τον διευθυντή φωτογραφίας Ντάρεν Λιου, και μαζί βρήκαμε ένα τρόπο να πετύχουμε αυτό τον τόνο που ήθελα.
Αισθητικά, το αποτέλεσμα θυμίζει περισσότερο μικρού μήκους παρά μουσικό βίντεο. Υπάρχει το concept να δείξεις την μπάντα ως σιλουέτες, ως σκιές στην αρχή και μετά να αποτυπώσεις τα πρόσωπα και τις αντιδράσεις των κοριτσιών από το ακροατήριο. Τι ήθελες να πεις, αφηγηματικά;
Με ενδιέφερε να δείξω ότι βρισκόμαστε σ' ένα live των Phoenix, αλλά μετά να στρέψω την προσοχή στα κορίτσια. Ηθελα να δείξω την επίδραση που μπορεί να έχει ένα τραγούδι στις νεαρές κοπέλες. Πώς βιώνεις την αγάπη σου για μια μπάντα όταν αισθάνεσαι ένα ρομαντικό δέσιμο μαζί της.
Εκτός από το ενδιαφέρον σου για το πώς κοιτάμε εμείς τους διάσημους, το οποίο αποτύπωσες και στο «The Bling Ring», εδώ κάπως αναφέρεσαι και στο ανάποδο. Πώς μας βλέπουν εκείνοι: το πλάνο του Τομάς να κοιτάει κάτω, από ψηλά στη σκηνή, τα κορίτσια. Τι ήθελες να πεις;
Δεν το σκέφτηκα έτσι. Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά δεν είχα στο μυαλό μου μία τέτοια σύνδεση. Πάντα με ενδιέφερε πώς αντιδρούν οι άνθρωποι απέναντι σε διασημότητα, καθώς το έζησα από πολύ μικρή. Αυτό που μου άρεσε εδώ ήταν να έχω τον Τομάς σε απόσταση, σε βάθρο, να αντιπροσωπεύει την ρομαντική φαντασίωση των κοριτσιών. Μου άρεσε η ιδέα του ρομαντικού πόθου.
Σε όλες τις ταινίες σου νεαρές γυναίκες ζουν σε κόσμους που πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν. Ακόμα κι εδώ, μόνο γυναίκες κατοικούν σ' αυτό το ακροατήριο. Οι άντρες απουσιάζουν...
Είναι γιατί βασίζομαι στις δικές μου μνήμες. Θυμάμαι να βλέπω κι εγώ τα live των γκρουπ που αγαπούσα σ' αυτή την ηλικία και να το χάνω εντελώς. Αυτή την επικοινωνία που νομίζεις ότι κάποιος τραγουδά μόνο για σένα, ενώ είναι απρόσιτος και μακριά σου. Είναι ένα φανταστικό ακροατήριο, ένα ονειρικό βίντεο, όχι ρεαλιστικό.
Συνήθως αγαπάς το χρώμα - πράσινες αποχρώσεις στο «Somewhere», νίον φώτα στο «Χαμένοι στην Μετάφραση», ποπ καμμένοι τόνοι στην «Μαρία Αντουανέτα». Γιατί αυτό το γύρισες ασπρόμαυρο;
Ηθελα καθαρά να ακολουθήσω το ύφος και τον τόνο και το στιλ της φωτογραφίας του Ντάρεν Λιου. Η φωτογραφία ήταν ασπρόμαυρη, γύρισα ασπρόμαυρα.
Η μουσική των Phoenix υπάρχει και στην «Μαρία Αντουανέτα» και στο «The Bling Ring». Υπάρχει μία καλλιτεχνική σύνδεση ανάμεσα στην μουσική τους και το σινεμά σου;
Οχι, όχι - η μουσική τους υπάρχει σε όλες μου τις ταινίες. Είχα γνωρίσει τον Τομάς όταν συνεργάστηκε με τους Air για το «Playground Love» που ακούγεται στους τίτλους της πρώτης μου ταινίας. Μετά ήθελα το κομμάτι τους «Too Young» για το «Χαμένοι στην Μετάφραση» (στη σκηνή που ο Μπιλ και η Σκάρλετ χορεύουν στο πάρτι). Τώρα πια θέλω οπωσδήποτε ένα κομμάτι των Phoenix σε ό,τι κάνω. Ισως σα γούρι. Για καλή τύχη...
Δείτε το βίντεο του «Chloroform»
Περισσότερα για τη Σοφία Κόπολα:
