Οπως σ' ολόκληρο τον κόσμο, έτσι και στη Γαλλία, τα γυρίσματα των κινηματογραφικών ταινιών σταμάτησαν απότομα τον Μάρτιο, με την επιβολή των μέτρων καταπολέμησης της πανδημίας. Κι ήταν μια πολύφερνη σεζόν: μόνο στο Παρίσι γυρίζονταν παράλληλα 40 ταινίες, κάποιες από τις οποίες είχαν ακόμα μόνο λίγες μέρες δουλειάς. Η επανέναρξη των γυρισμάτων στη Γαλλία έχει οριστεί για την 1η Ιουνίου, ωστόσο οι Γάλλοι παραγωγοί (όπως και οι Ελληνες, φυσικά), πασχίζουν να βρουν τα επιπλέον χρήματα που έχουν ανάγκη για να καλύψουν απώλειες αλλά και τις νέες απαιτήσεις ασφαλείας των γυρισμάτων.
Διαβάστε ακόμη: Η επόμενη μέρα στο ελληνικό σινεμά – A Work in Progress…
Σε βοήθειά τους ήρθε, όπως δημοσίευσε η Libération, το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου (Centre National de la cinématographie), μ' ένα έκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ. Καθώς οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν έχουν τον τρόπο να καλύψουν τα αυξημένα budgets των... κορονο-ταινιών (ή επιλέγουν να μην), το CNC ανοίγει, την 1η Ιουνίου, την πρόσβαση στο ποσό, το οποίο θα διατίθεται στην κάθε ταινία ως ποσοστό του συνολικού budget της και με πλαφόν το ένα εκατομμύριο ανά παραγωγή.
Δείτε ακόμη: Δυο δρόμοι του Παρισιού μένουν κολλημένοι στο παρελθόν, καθώς η καραντίνα σταματά τα γυρίσματα μιας ταινίας
Η οδός Μπερτ και η οδός Αντρουέ στην Μονμάρτη παραμένουν άδειες και ξεχασμένες στην δεκαετία του 40, σκηνικό της νέας ταινίας «Adieu Monsieur Haffmann», με τον Ντανιέλ Οτέιγ, που διακόπηκε λόγω καραντίνας.
Τα χρήματα αυτά, θα καλύψουν απώλειες της κάθε ταινίες (όπως ενοίκια χώρων για όλη τη διάρκεια της καραντίνας), επιπλέον προσωπικό που επιβάλλουν οι κανόνες ασφαλείας (νοσοκόμοι, συνεργεία απολύμανσης κτλ), αναλώσιμα (διαφορετικό σετ μακιγιάζ για κάθε ηθοποιό), αλλά και ουσιαστικές αλλαγές στο σενάριο και επαναληπτικά γυρίσματα που κάποια φιλμ θα χρειαστούν, προκειμένου ν' αποφύγουν σκηνές που, πλέον, δεν μπορούν να γυριστούν λόγω εγγύτητας. Φυσικά το γαλλικό κράτος επενδύει στην επιβίωση του σινεμά του γιατί είναι γι' αυτό προσοδοφόρο και συμβάλλει στην ακτινοβολία του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και γιατί συνειδητοποιεί ότι η επαναλειτουργία της βιομηχανίας δεν χρειάζεται μόνο οδηγίες, αλλά και οικονομική στρατηγική και ενιαία, δυναμική πολιτική διαχείριση.