Η πανδημία εξακολουθεί, τα γυρίσματα των ταινιών ξαναρχίζουν, σιγά-σιγά και με μέτρα κι ο κόσμος του κινηματογράφου, μαζί κι οι σχετιζόμενοι κρατικοί φορείς, προσπαθούν να βρουν τη σωστή φόρμουλα ώστε και να γίνεται πάλι σινεμά και ο κόσμος του να παραμένει ασφαλής.
Διαβάστε ακόμη: «Δεν είστε απαραίτητοι και το ρίσκο είναι μεγάλο.» Ο Αντριου Κουόμο κρατά επ' αόριστον κλειστά τα σινεμά της Νέας Υόρκης
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οδηγία είναι να... κοιτάξουμε προς το παρελθόν. Η οργάνωση Directors UK, που αριθμεί 7.500 σκηνοθέτες μέλη, κυκλοφόρησε μια νέα σειρά οδηγιών που δίνει, επιπλέον, έμφαση στο γύρισμα ερωτικών σκηνών, εκείνων που τώρα έχουν καταστεί εξαιρετικά δύσκολες μια και δεν προβλέπουν... απόσταση. «Ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος κι ο παραγωγός θα πρέπει να μελετούν το σενάριο μαζί,» λένε οι οδηγίες «και να συμφωνούν στο ποιες σκηνές σωματικές εγγύτητας χρειάζεται να γυριστούν και ν' αποφασίσουν εάν μπορούν, για προστασία των ηθοποιών, να χρησιμοποιηθούν αντικαταστάσεις. Είναι απαραίτητο να παρουσιάζεται η πράξη; Εάν πρόκειται για τηλεοπτική σειρά, μπορεί η ερωτική σκηνή ν' αναβληθεί για αργότερα;»
Στο «It Happened One Night» επιτρεπόταν ο Κλαρκ Γκέιμπλ να δαγκώνει το καρότο του
Και το κείμενο της οργάνωσης συνεχίζει, «Μπορεί να βρείτε έμπνευση ανατρέχοντας σε κλασικές ταινίες, σαν το "It Happened One Night" του 1934, ή την "Kαζαμπλάνκα" του 1943. Κάποια από τα σπουδαιότερα ρομάντζα που γυρίστηκαν ποτέ, έγιναν υπό τους περιορισμούς του Κώδικα Χέιζ, που απαγόρευε την απεικόνιση σεξ στην οθόνη. Αναλογιστείτε τι εργαλεία προσφέρουν οι κλασικές ταινίες στη σύγχρονη αφήγηση.»
Βέβαια, ο Κώδικας Χέιζ, ο αυστηρότατος κώδικας λογοκρισίας που εφαρμόστηκε στο αμερικανικό σινεμά από το 1934 ως το 1968 - όταν αντικαταστάθηκε από το σύστημα καταλληλότητας - είναι κάτι που κανείς θα ευχόταν να μην επιστρέψει στον κινηματογράφο. Αλλά τι να κάνουμε που οι καιροί απαιτούν συμβιβασμούς - και λιγότερο σεξ στην οθόνη.
