Το μουσείο της Αμερικάνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του για το κοινό στις 30 Σεπτεμβρίου στο Λος Αντζελες, αλλά για την ώρα θα μπορέσουμε να το επισκεφτούμε, έστω και ψηφιακά από τον Απρίλιο και πιο συγκεκριμένα λίγες μέρες πριν την 93η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ, στις 22 Απριλίου με διάφορες προβολές, συζητήσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια και άλλες online δραστηριότητες.
«Το Μουσείο της Αμερικάνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου ήταν πάντα ένα όνειρο της Ακαδημίας, της πόλης του Λος Αντζελες και της κινηματογραφικής βιομηχανίας», είπε την Τετάρτη που μας πέρασε στην πρώτη διαδικτυακή παρουσίασή του ο διευθυντής του Μπιλ Κρέιμερ. Το μουσείο, το οποίο έχει έκταση 27.870 τετραγωνικών μέτρων και θα περιέχει μια τεράστια συλλογή αναμνηστικών από ταινίες ταινίες, όπως σκηνικά, κοστούμια, σκηνικά αλλά και διαδραστικές εγκαταστάσεις, ήταν αρχικά προγραμματισμένο να ανοίξει στις 14 Δεκεμβρίου 2020, αλλά λόγω της πανδημίας αυτό μεταφέρθηκε στις 30 Απρίλιου 2021 και αργότερα στις 30 Σεπτεμβρίου. «Είμαστε προετοιμασμένοι και έτοιμοι να ανοίξουμε. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε όλες τα υγειονομικά στοιχεία πριν το κάνουμε αλλά είμαστε αρκετά σίγουροι πως θα μπορέσουμε να ανοίξουμε τότε», δήλωσε ο Κρέιμερ.
Το μεγαλύτερο τμήμα του μουσείου καταλαμβάνει το May Company Building του 1930, το οποίο ανακαινίστηκε και αναβαθμίστηκε για να διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος των εκθεσιακών χώρων και θα μετονομαστεί σε κτίριο Saban, λόγω της δωρεάς ύψους 388 εκατομμυρίων δολαρίων των Σέριλ και Χάιμ Σαμπάν, η οποία κάλυψε το 75% του κόστους κατασκευής. Επίσης μια νέα σφαιρική αίθουσα φιλοξενεί ένα θέατρο 1.000 θέσεων και μια βεράντα με θόλο με θέα το Χόλιγουντ Χιλς.
Η πρώτη εικονική εκδήλωση τον Απρίλιο θα είναι μια συνομιλία με πρωτοποριακές γυναίκες της βιομηχανίας, που διοργανώθηκε από την επίτροπο μουσείου Νταϊάν βον Φούρστενμπεργκ και θα την συντονίζει η επικεφαλής του καλλιτεχνικού τμήματος του μουσείου, η Ζακλίν Στιούαρτ. Η εκδήλωση με τίτλο «Breaking the Oscar Ceiling» θα περιλαμβάνει την Γούπι Γκόλντμεργκ, την τραγουδίστρια Μπάφι Σεντ-Μαρί καθώς και την Σοφία Λόρεν η οποία θα λάβει και το Visionary Award του μουσείου σε έναν φιλανθρωπικό γκαλά στις 25 Σεπτεμβρίου. Το site θα παρουσιάσει επίσης κι ένα διαδραστικό χρονοδιάγραμμα της ιστορίας των Οσκαρ, παρόμοιο με εκείνο που θα υπάρχει στο μουσείο όταν ανοίξει.
Λίγες μέρες πριν τα Οσκαρ, το μουσείο θα παρουσιάσει online την ταινία «Pariah» της Ντι Ρις, ενώ θα υπάρχει και συζήτηση με το καστ και τους συντελεστές της ταινίας μετά το τέλος της προβολής. Επίσης θα υπάρχει και προβολή της ταινίας «Y Tu Mama Tambien» του Αλφόνσο Κουαρόν, με τον ίδιο να συζητά για την ταινία του στα Ισπανικά με αγγλικούς υπότιτλους μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας Εμανουέλ Λουμπέσκι.
Οσο αφορά τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα περιλαμβάνουν μια συνομιλία με έξι μαύρους καλλιτέχνες ψηφιακών εφέ και μια μέρα με εργαστήρια δημιουργίας τέχνης εμπνευσμένα από τις ταινίες του Χαγιάο Μιγιαζάκι. Η ρετροσπεκτίβα «Χαγιάο Μιγιαζάκι» θα είναι η εναρκτήρια ειδική έκθεση του μουσείου και παρουσιάζεται ως η πρώτη μεγάλη έκθεση των έργων του σπουδαίου Ιάπωνα δημιουργού στην Αμερική. Ο τέταρτος όροφος, μετά την ρετροσπεκτίβα Μιγιαζάκι, θα παρουσιάσει την «Γενιά του Μαύρου Σινεμά 1898-1971» το 2022.
Διαβάστε ακόμα: Τα Οσκαρ αλλάζουν την εικόνα τους για την τελετή του 2021
Επίσης η έκθεση «Ιστορίες του Σινεμά» θα παρουσιάζει την εξέλιξη του κινηματογράφου και θα εκτείνεται σε τρεις ορόφους του μουσείου. Θα επικεντρώνεται σε αρκετές πτυχές του σινεμά συμπεριλαμβανομένων της σκηνοθεσίας, του σεναρίου, της φωτογραφίας, του ήχου, των κοστουμιών, του μακιγιάζ αλλά και των ειδικών εφέ. Τα διάφορα εκθέματα θα επικεντρωθούν σε θέματα όπως χαρακτήρες sci-fi / fantasy και κόσμοι. Το μουσείο θα ανανεώνει το περιεχόμενο της γκαλερί κάθε οκτώ με δώδεκα μήνες, όπως δήλωσε ο Κρέιμερ, και θα εναλλάσσει τους επιμελητές του από τη βιομηχανία. Οι τρεις πρώτοι θα είναι οι Σπάικ Λι και Πέδρο Αλμοδόβαρ και η Ισλανδή συνθέτρια μουσικής Χίλντουρ Γκουνταντότιρ.
Τέλος, σύμφωνα με τον Κρέιμερ, το μουσείο δεν θα προσπαθήσει να κρύψει την προβληματική ιστορία της βιομηχανίας, μιλώντας προφανώς για τα θέματα ρατσισμού και διαφορετικότητας. Μια γκαλερί για την ιστορία των Οσκαρ θα δείχνει, ανάμεσα σε άλλα, και την αντιμετώπιση της Χάτι ΜακΝτάνιελ, της πρώτης μαύρης γυναίκας ηθοποιού που κέρδισε Οσκαρ για την ερμηνείας της «Οσα Παίρνει ο Ανεμος» το 1940. Επίσης άλλη μια γκαλερί θα παρουσιάσει τον τρόπο με τον οποίο οι ταινίες αντικατοπτρίζουν και επηρεάζουν τον κόσμο μας, αγγίζοντας τα κινήματα #BlackLivesMatter και #MeToo, καθώς και τα θέματα των εργασιακών σχέσεων και της κλιματικής αλλαγής. Μια έκθεση κινουμένων σχεδίων θα ασχοληθεί με τον ρατσισμό και το σεξισμό στην βιομηχανία, ενώ μια έκθεση μακιγιάζ θα ασχοληθεί με την ιστορία του blackface και του yellowface.
«Ειμαστε ένα μουσείο για το σινεμά, την τέχνη των ταινιών, την ιστορία και το μέλλον μας. Και δεδομένου όλων αυτών – η αποστολή η οποία έχουμε για να γιορτάσουμε και να δημιουργήσουμε στιγμές ανακάλυψης γύρω από την δημιουργία ταινιών – δεν μπορούμε να σβήσουμε το παρελθόν μας», δήλωσε ο Κρέιμερ.
Οι υπεύθυνοι του μουσείου πιστεύουν πως θα καταφέρουν να προσελκύσουν κόσμο μετά την πανδημία; «Νομίζω ότι πρέπει να παρακολουθούμε τι είναι δυνατό όταν θα ανοίξουμε, δεδομένης της πανδημίας. Εχουμε, όμως, προσωπικές και εικονικές επιλογές. Η ελπίδα μας είναι ότι οι άνθρωποι θα είναι πολύ πρόθυμοι να επιστρέψουν στις αίθουσες. Εχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε εισιτήρια με όριο χρόνου και κλιμακωτά καθίσματα, οπότε αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις επιλογές υπηρεσιών για τους επισκέπτες, θα το κάνουμε για να κρατήσουμε τους χώρους ασφαλείς», δήλωσε ο Κρέιμερ.
Ο σχεδιαστής και αρχιτέκτονας του μουσείου Ρέντζο Πιάνο δήλωσε πως «το Μουσείο της Αμερικάνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου μας δίνει την δυνατότητα να τιμήσουμε το παρελθόν μας καθώς δημιουργούμε ένα κτήριο για το μέλλον. Το ιστορικό κτήριο Σαμπάν είναι ένα υπέροχο παράδειγμα του στυλ Streamline Modern, το οποίο διατηρεί τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος σκεφτόταν το μέλλον το 1939. Το νέο Σφαιρικό Κτήριο κάνει ένα φανταστικό ταξίδι στον χρόνο και χώρο, όπως κάνουν και οι ταινίες. Με το να συνδέουμε αυτές τις δυο εμπειρίες μαζί δημιουργούμε κάτι το οποίο μοιάζει σαν ταινία. Πας από σκηνή σε σκηνή, από τη μια έκθεση στην κινηματογραφική αίθουσα και μετά στην ταράτσα, με όλα να συνδυάζονται σε μια εμπειρία».
