Η περιγραφή του θα μπορούσε να μοιάζει με ό,τι πιο κλισέ στον κόσμο του ντοκιμαντέρ: Βορειοευρωπαία σκηνοθέτης, η Σουηδέζα Λίντα Βέστρικ, εγκαθίσταται με τη μικρή ομάδα της στη ζούγκλα του Κονγκό και μελετά τα ήθη και τα έθιμα των ιθαγενών. Αλλά αυτή περιγραφή δε θα μπορούσε να βρίσκεται πιο μακριά από την αλήθεια του ντοκιμαντέρ «Forest of the Dancing Spirits», Σουηδο-Καναδική συμπαραγωγή, που απέσπασε το περίοπτο Βραβείο Πίτερ Γουιντόνικ στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Αμστερνταμ. Μιλώντας για την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, η Βέστρικ εξηγεί ότι, ως δημιουργός ντοκιμαντέρ, αναζητά το δράμα, την ανθρώπινη «προσθήκη» στην πραγματικότητα. Κι αυτή εδώ η ταινία, αν και όχι μυθοπλαστική, οπωσδήποτε παρουσιάζει τα πράγματα στη μυθική τους διάσταση!
«Στην αρχή, οι γυναίκες ζούσαν μόνες τους, αγνοούσαν την ύπαρξη ενός είδους που λεγόταν “άντρας”. Ωσπου μια μέρα, η πρώτη γυναίκα, η Τόλι, που ήταν αρκετά γενναία και περιπετειώδης, ταξίδεψε βαθιά μέσα στο δάσος. Η Τόλι ανακάλυψε μοναχικά πλάσματα με μεγάλους μύες που ήξεραν πώς να σκαρφαλώνουν στα δέντρα και να μαζεύουν άγριο μέλι. Οταν η Τόλι δοκίμασε το μέλι τους, σκέφτηκε ότι θα μπορούσαν να ζήσουν όλοι μαζί…»
Αυτή την υπέροχη ιστορία διδάσκει η Γένεση του λαού των Ακά, Πυγμαίων που ζουν στο τροπικό δάσος του Κονγκό. Η Ακάγια, ο Κένγκολε, οι φίλοι και οι οικογένειές τους είναι κυνηγοί και τρομεροί παραμυθάδες. Εξηγούν την προέλευσή τους (και των ανθρώπων γενικά, κατά τη δική τους κοσμοθεωρία), τους μύθους τους και το νόημα της ζωής με εξαιρετικά ιδιαίτερη πνευματικότητα. Η ταινία παρακολουθεί την κοινότητά τους στη διάρκεια χρόνων. Καταγράφει πώς αντιμετωπίζουν τις μεγάλες δυσκολίες με τη βοήθεια της πίστης και των πνευμάτων. Η θρησκεία τους είναι… δημιουργική και παιχνιδιάρικη, αλλά προσφέρει λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης σε ζητήματα ζωής και θανάτου. Είναι, άλλωστε, η μια από τις αρχαιότερες θρησκείες που υπάρχουν ακόμα.
Η απουσία του Δυτικού πολιτισμού είναι απόλυτη (μέχρι τη στιγμή που κάνει την επιθετική εμφάνισή του), η φυλή των Ακά συνεχίζει να ζει, απομονωμένη εκούσια, ακολουθώντας μόνο τις δικές της παραδόσεις, δοκιμασμένες στο χρόνο. Ο μοναδικός στόχος των ανθρώπων της, είναι ν’ αναπαράγονται, άρα στην κοινότητα των Ακά η γέννηση και ο θάνατος είναι τα σημαντικότερα γεγονότα που μπορούν να συμβούν. Ταυτόχρονα, οι Ακά είναι παραδομένοι στη μοίρα τους, ως «ιδιοκτησία» των πιο μεγαλόσωμων Κονγκολέζων. Αυτή η ταξική σχέση δεν τους απασχολεί – δεν έχουν γνωρίσει, άλλωστε, ποτέ και κάτι διαφορετικό. Παρακολουθώντας τις πιο ιδιωτικές αλλά και τις πιο ομαδικές στιγμές των ηρώων της, η Λίντα Βέστρικ αποδεικνύεται τόσο διαπεραστική με την κάμερά της, αλλά και τόσο διακριτική, που αφήνει με μαεστρία να ξεδιπλωθεί μια φέτα απρόσμενης ζωής, ενός κόσμου που μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι, αλλά υπάρχει ακέραιος, δίπλα μας, σήμερα.
Διαβάστε περισσότερα για το 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης:
- 16o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης; Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Η Αγορά
- 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τα 10 πράγματα του περιμένουμε: Tim's Vermer
- 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τα 10 πράγματα του περιμένουμε: Το αφιέρωμα στον Νικολά Φιλιμπέρ
- 16o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ελληνικά ντοκιμαντέρ στο επίκεντρο της κρίσης
- Βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2014: Αφιερώματα στον Πίτερ Ουιντόνικ και τον Νικολά Φιλιμπέρ
