Υπάρχει μια σεκάνς, στο δεύτερο επεισόδιο του τέταρτου κύκλου του «The Crown», που δύσκολα την ξεπερνάς, ευκολότερα γυρίζεις πίσω και την ξαναβλέπεις δυο-τρεις φορές. Είναι ένα παράλληλο μοντάζ όπου τρεις καθοριστικές γυναίκες της Βρετανίας (και του κόσμου) του '80 αποδέχονται ή και αγκαλιάζουν την αληθινή τους ταυτότητα. Για τη Βασίλισσα Ελισάβετ αυτό έχει γίνει εδώ και δεκαετίες, όμως νιώθει τη γαλήνη αυτού που αγαπά περισσότερο: στο Μπαλμόραλ, στο «εξοχικό» κάστρο της οικογένειας στη Σκωτία, μετά από σύντομες διακοπές με βόλτες στην καταπράσινη, λασπωμένη φύση και «blood sports», τελετουργικό κυνήγι, ένα περήφανο αρσενικό ελάφι είναι νεκρό, το κεφάλι του με τα μεγαλοπρεπή κέρατα είναι ταριχευμένο και κρεμιέται στο σαλόνι, η δική της, καθοριστική προσθήκη στην Ιστορία.
Διαβάστε ακόμη: Ενα ποντίκι στο παλάτι του «The Crown». Ενα κυριολεκτικό ποντίκι!
Την ίδια ώρα, η νεοεκλεχθείσα Πρωθυπουργός, Μάργκαρετ Θάτσερ, αφότου έχει αποκεφαλίσει τα μισά στελέχη της παράταξής της των Συντηρητικών ως προνομιούχα ή/και αργόσχολα, κάθεται, με την τσαντούλα της, το ακίνητο κρεπαρισμένο μαλλί και το σιδερένιο βλέμμα, μπροστά στο νέο, δικό της Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι η γυναίκα που ισχυρίζεται ότι δεν φοβάται να κάνει εχθρούς και η Ιστορία θα το επικυρώσει.
Λίγο πιο πέρα, λίγα μέτρα μακριά από το Γουέστμινστερ, στο μπουρζουά-μποέμ Ερλς Κορτ, η 19χρονη Νταϊάνα Σπένσερ με τα (ακόμα) λαμπερά ζαφειρένια μάτια και το ασορτί δαχτυλίδι αρραβώνων, περπατά προς το νηπιαγωγείο όπου δουλεύει εθελοντικά με μια ορδή δημοσιογράφων και φωτογράφων να την κυκλώνει. Κανένας διάλογος, μόνο η υπόκρουση από τα Βρανδεμβούργια κοντσέρτα του Μπαχ, εκείνα που έμειναν διάσημα για τη συνένωση τριών εγχόρδων, της βιόλας, του βιολιού και του τσέλο, σε απόλυτη αρμονία.
Δείτε εδώ ένα τρίλεπτο making of της τέταρτης σεζόν του «The Crown»
Στον τέταρτο κύκλο του «The Crown», ακόμα περισσότερο από τους προηγούμενους, τον καθοριστικό ρόλο έχουν οι γυναίκες - εξαιρετικά αταίριαστες αλλά και όχι, καθοριστικές η μια για την πορεία, καριέρα και ζωή της άλλης. Οι άνδρες, ο πάντα αουτσάιντερ Φίλιππος, κυρίως ο πάντα υποτιμημένος Κάρολος, είναι εκείνοι που «γονατίζουν» - κι ειδικά ο Πρίγκιπας, με την εθιστική, ασχημο-ακαταμάχητη μορφή του Τζος Ο' Κόνορ που επαναλαμβανόμενα συντρίβεται. Κι αν η Ολίβια Κόλμαν είναι, ξανά, ο πολύπλοκος, αφοπλιστικός εαυτός της, η Τζίλιαν Αντερσον κάνει την έκπληξη ως Μάργκαρετ Θάτσερ. Φυσικά με το τέλειο στιλιζάρισμα και στάση, δουλεύει την προφορά και τη φωνή της σ' ένα βάθος αρκετές οκτάβες πιο χαμηλό από την πραγματικής Θάτσερ, δημιουργώντας ένα ολόδικό της «τέρας», μια γυναίκα απόλυτης αυτοκυριαρχίας, μοναδικής αποφασιστικότητας, την οποία (ερμηνεία, όχι γυναίκα απαραίτητα), απολαμβάνεις μετά το πρώτο στιγμιαίο σοκ, με δέος.
Οσο για την Εμα Κόριν και την Νταϊάνα της, πέρα από το χαρακτηριστικό hairdo και το ψιλόλιγνο, γεμάτο χάρη και συστολή αθλητικό σώμα, η ηθοποιός πετυχαίνει κάτι εξαιρετικό: να ξεκινήσει τη σεζόν με την απόλυτη εκρηκτική ενέργεια της νιότης, με τα μάτια ν' αστράφτουν και τα πάντα ν' αποτελούν ένα παιχνίδι, μια διασκεδαστική παράσταση, για να δώσει, στην πορεία, το περιθώριο να εισχωρήσει η θλίψη, η αποτυχία, η βουλιμία, η περιφρόνηση, η ερωτική, αυτοκαταστροφική σχέση με τα media, όλο αυτό που, τελικά, ήταν η σφραγίδα της Νταϊάνα στα 16 - 17 χρόνια που έζησε δημόσια.
Το καταπληκτικό, ωστόσο (και τόσο φρέσκο, σε μια κατά τα άλλα στιβαρή σειρά), είναι το γεγονός ότι το «The Crown» παύει πια να αποτυπώνει την Ιστορία και μπαίνει στα ρεύματα της δικής μας ποπ κουλτούρας, (τουλάχιστον μας, όσων, έστω μικροί, έζησαν τα '80ς), παίζοντας με περιστατικά και εμβληματικές εικόνες που γνωρίσαμε και είδαμε όταν συνέβαιναν - ακόμα κι αν δεν ήθελαν να έχουν συμβεί, ή να υποψιαστούν ότι θα είχαν συμβεί, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας και κυρίως ο μέλλων Βασιλιάς Γουίλιαμ. Κι αυτά, τα τόσο κλασικά, πια, περιστατικά, τα παρουσιάζει από... την ανάποδη, από την κρυφή τους πλευρά, όχι οφθαλμολαγνικά, αλλά μάλλον εξομολογητικά, προσωπικά. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις σπουδαιότερες στιγμές της σεζόν είναι οι κεκλεισμένων των θυρών, διερευνητικές, μ' ένα ηλεκτρισμένο μείγμα διερεύνησης κι ανταγωνιστικότητας, συζητήσεις της Ελισάβετ με τη Θάτσερ, των «δυο γυναικών σε κλιμακτήριο που διαμορφώνουν τον κόσμο», όπως θα σχολιάσει ο κύριος της Πρωθυπουργού. Οτι οι τοίχοι στο εσωτερικό του παλατιού «ξεφλουδίζουν», ότι από το σαλόνι θα περάσει ανενόχλητο ένα ποντίκι, ότι αντί για τον «παραμυθένιο» γάμο θα δούμε την Νταϊάνα μόνη, μέσα στο τεράστιο νυφικό της, μέσα σ' ένα τεράστιο κι όμως ασφυκτικό δωμάτιο. Οτι με προτροπή του Καρόλου η Νταϊάνα πήγε για φαγητό με την Καμίλα, το «τρίτο άτομο αυτού του γάμου», πριν την τελετή, ότι την ώρα που ο IRA ξεκινά, ξανά, τον ένοπλο αγώνα και γνωρίζοντας τι θ' ακολουθήσει με τις απεργίες των ανθρακωρύχων, βλέπουμε τη Μάργκαρετ Θάτσερ να καθαρίζει και να τακτοποιεί το σπίτι της.
Διαβάστε και δείτε τα πάντα για την (καλή) τηλεόραση στην ειδική ενότητα του Flix
Αυτά μοιάζει να είναι τα αληθινά '80ς, με την αυθεντική αισθητική τους, αλλά και την αυθεντικά σκοτεινή πλευρά τους, εκείνη που δεν φαινόταν όσο συνέβαινε, αλλά πόσο σίγουροι είμαστε ότι υπήρξε, όπως ξεδιπλώνεται πάνω στις μπροκάρ ταπετσαρίες του «The Crown». Συναρπαστικό.
