Στη Γαλλία, ο ατζέντης ενός σταρ, ηθοποιού, σκηνοθέτη, σεναριογράφου, παίρνει το 10% (γαλλιστί dix pour cent), της αμοιβής του πελάτη του. Σ' ολόκληρο τον κόσμο, ο ατζέντης ενός σταρ είναι ο - πάντα αφανής - εγγύτερος συνεργάτης του, εκείνος που φροντίζει για τα συμβόλαιά του, αλλά και για όλα τα υπόλοιπα, από το αν στρώνουν καλά τα μαλλιά του σε μια φωτογράφιση, μέχρι το αν η σχέση του περνά ζόρικη φάση, ή αν ξέρει κολύμπι, ιππασία, χιπ χοπ.
Διαβάστε ακόμη: Μια, άντε δύο (άντε, τρεις) μπίρες δρόμο για το φινάλε του «Game of Thrones»
Σ' αυτή την εκπληκτική σχέση βασίζεται το «Dix Pour Cent», στα αγγλικά «Call My Agent!» (έτσι θα το βρείτε στο Netflix, με ελληνικούς υπότιτλους) και την ντύνει με ειλικρινή αγάπη για τον κινηματογράφο και τους ανθρώπους του και, μαζί, ένα χαρακτηριστικά γαλλικό μείγμα μπλαζέ αντιμετώπισης της ζωής, προβοκατόρικου χιούμορ και σαρωτικού ρομαντισμού. Αλλωστε, παραγωγός του «Dix Pour Cent» είναι ο διάσημος παραγωγός και σεναριογράφος (και ατζέντης ο ίδιος), Ντομινίκ Μπεσνεάρ, εμπνεύστρια η σεναριογράφος Φανί Ερερό και συμπαραγωγός ο Σεντρίκ Κλαπίς, που σκηνοθετεί και κάποια επεισόδια.
Η σειρά ξετυλίγεται σε τρεις σεζόν των έξι επεισοδίων, ενώ η τέταρτη και τελευταία αναμένεται την άνοιξη του 2020. Κάθε επεισόδιο κυλά σε δυο επίπεδα. Από τη μια πλευρά εκτυλίσσονται οι ιστορίες των βασικών ηρώων, των στελεχών του agency ASK, σ' ένα μοναδικά φωτογενές Παρίσι. Εκεί συναντάμε τον υπερφιλόδοξο Ματιάς, που πάντα εποφθαλμιά τη θέση του διευθυντή του γραφείου, τη γηραιότερη ατζέντη του γραφείου και, ίσως, της Γαλλίας, την Αρλέτ Αζεμάρ, εκπρόσωπο της «παλαιάς φρουράς» του γαλλικού σινεμά, που καπνίζει αδιάκοπα (γενικώς στη σειρά μάλλον κανείς δεν έχει ακούσει για τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου) και κυκλοφορεί παντού με το σκυλάκι της, τον Ζαν Γκαμπέν, τη Νοεμί, πιστή βοηθό του Ματιάς και παθιασμένα ερωτευμένη μαζί του, τον παρορμητικό Γκαμπριέλ, την κυνική, σέξι λεσβία Αντρέα, την πανέμορφη τηλεφωνήτρια και φέρελπι ηθοποιό, Σοφία, τον, για όλα ικανό βοηθό, περήφανα γκέι Ερβέ και τη νέα προσθήκη στο γραφείο, τη μαθητευόμενη Καμίγ με το μεγάλο οικογενειακό μυστικό.
Οι ιστορίες των κεντρικών ηρώων είναι από χαριτωμένες ως συγκινητικές - σίγουρα όχι το σημαντικότερο θέμα στη σειρά. Σχέσεις ερωτικές, απρόσμενες εγκυμοσύνες, επαγγελματικός ανταγωνισμός, μικρές δολοπλοκίες, διατυπώνονται χαριτωμένα και κρατούν τον ειρμό μεταξύ επεισοδίων και σεζόν. Εδώ μαθαίνουμε τι σημαίνει "Μπαρντο-ισμός", το να κάνεις την ντίβα για ν' αποφύγεις κάτι ή κάποιον ανεπιθύμητο, εδώ και χαμογελάμε μεταξύ δακρύων όταν η Αρλέτ κι η Αντρέα, μοναχικές, πηγαίνουν ένα βράδυ μαζί να δουν ταινία: «ό,τι κι αν συμβεί, θα έχουμε πάντα το σινεμά, έτσι δεν είναι;»
Περισσότερο κι από τις περιπέτειες των στελεχών του ASK, την ενέργεια στα επεισόδια δίνουν οι εκάστοτε «guests», οι... πελάτες, κάποιοι από τους, όντως, διασημότερους, σούπερ-σταρ της γαλλικής κινηματογραφικής (και τηλεοπτικής και... youtube-ικής) βιομηχανίας της Γαλλίας, οι οποίοι υποδύονται τον εαυτό τους. Δεν είναι μόνο εντυπωσιακή η παρουσία τους, αλλά και συναρπαστικό το γεγονός ότι ο καθένας σατιρίζει, ή εκθέτει, ή ερμηνεύει, μια αληθινή πλευρά του, με εκπληκτικά θαρραλέο αυτοσαρκασμό. Μια σειρά από a-listers διαλύονται κι ανασυντίθενται στη μικρή οθόνη, με μεγάλη τόλμη.
Ανάμεσά τους, η Σεσίλ ντε Φρανς αναρωτιέται αν αξίζει να κάνει πλαστική για να παίξει στον καινούριο Ταραντίνο, η Ναταλί Μπάιγ και η κόρη της, Λόρα Σμετ, προσπαθούν πάσει θυσία ν' αποφύγουν να παίξουν μαζί σε ταινία γιατί δεν αντέχουν η μια την άλλη, η Ιζαμπέλ Ατζαντί συνειδητοποιεί ότι οι «άλλοι» τη θεωρούν απρόσιτη, η Ζιλιέτ Μπινός κάνει ένα one-woman-show ως οικοδέσποινα της τελετής έναρξης του Φεστιβάλ Καννών (όπως και πράγματι ήταν, την ίδια χρονιά, με το ίδιο φόρεμα), με συγκλονιστικό, ευρωπαϊκότατο, φεμινιστικό αντίκτυπο, ο Ζαν Ντιζαρντέν «κολλάει» σ' έναν αλά «The Revenant» ρόλο και δεν μπορεί να επιστρέψει στην καθημερινότητά του, παρά ζει σε μια ινδιάνικη σκηνή στον κήπο του, η Μόνικα Μπελούτσι αναζητά έναν σύντροφο που να είναι, επιτέλους, «κανονικός» άνθρωπος και να ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ και η εργασιομανής Ιζαμπέλ Ιπέρ αποδεικνύει πώς μπορεί να παίζει ταυτόχρονα σε τρεις ταινίες και μία θεατρική παράσταση που γίνονται ακριβώς τις ίδιες ώρες - αξέχαστος διάλογος: -Χρειαζόμαστε μια πολυθρόνα Λουί ΧV. -Πείτε στην Ιζαμπέλ Ιπέρ να την παίξει.
Δεν είναι περίεργο που όλοι αυτοί οι διάσημοι άνθρωποι συμμετέχουν στο «Dix pour cent»: Η προθυμία τους δεν οφείλεται μόνο στο κύρος των συντελεστών της σειράς. Οφείλεται, σίγουρα, επίσης, στο γεγονός ότι τα σενάρια των επεισοδίων κρύβουν αλήθειες, κατανόηση και μια στοργική έκθεση των παρασκηνίων του σινεμά, με τρόπο που εξηγεί και δικαιολογεί πολλά. Κι αν μέρος του fun είναι τα καπρίτσια τους, μέρος της συγκίνησης είναι η ειλικρίνειά τους. Ενα από τα καλύτερα επεισόδια είναι αυτό με την Μπεατρίς Νταλ - και, σίγουρα, μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της - όπου, ξαφνικά, στα 54 χρόνια της, αποφασίζει να πει για πρώτη φορά όχι σε μια σκηνή γυμνού.
Την καρδιά της σειράς συνοψίζει η νεαρή, ενθουσιώδης, γεμάτη τραύματα που υπερνικά, Καμίγ, μιλώντας στη μητέρα της για τους σταρ: «Είναι κι αυτοί αληθινοί άνθρωποι, με αληθινές ζωές, απλώς δεν μοιάζουν με τις δικές μας». Αυτά τα δυο είδη ζωών και το πώς η δημιουργία του σινεμά τις φέρνει κοντά, είναι το αντικείμενο του «Dix pour cent» και το αποδίδει με γενναιόδωρο γέλιο και χειρουργική κοινωνική ακρίβεια, με επιτυχία... εκατό τοις εκατό.
Διαβάστε ακόμη: Η Τζίλιαν Αντερσον μασάει τη Σιδηρά Κυρία και τη φτύνει
