Τα στατιστικά είναι κυνικά, αμείλικτα, ξεκάθαρα.
Αν το «West Side Story» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που ήδη θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονίας, κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας τότε θα είναι η πρώτη φορά που η ίδια ταινία (είτε θεωρείται ριμέικ, είτε εκ νέου κινηματογραφική διασκευή του ομότιτλου μιούζικαλ) κερδίζει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Το «West Side Story» των Ρόμπερτ Γουάιζ και Τζερόμ Ρόμπινς κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1961, μαζί με άλλα 9 Οσκαρ από συνολικά 11 υποψηφιότητες. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και φέτος καθώς - αναπάντεχα; - ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μεταφέρει ξανά την πειραγμένη εκδοχή του Ρωμαιου και τη Ιουλιέτας και κερδίζει ήδη πεντάστερες κριτικές που μιλούν για μερικές από τις ωραιότερες στιγμές της φιλμογραφίας του συν μια δυνατή κλασική αλλά και ταυτόχρονα ανανεωτική ένεση στο κινηματογραφικό μιούζικαλ.
Ρέιτσελ Ζέγκλερ
Σε οσκαρικές ιστορικές στιγμές αναφέρονται και όσοι προβλέπουν πως η νοτιοαμερικανικής καταγωγής Ρέιτσελ Ζέγκλερ θα είναι υποψήφια για το Οσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου στο ρόλο της Μαρίας (κάτι που δεν είχε καταφέρει η Νάταλι Γουντ το 1961) αλλά και στα πολλαπλά ρεκόρ που θα σπάσει η Ρίτα Μορένο αν είναι υποψήφια για Οσκαρ.
Ρίτα Μορένο
Η Ρίτα Μορένο, που είχε κερδίσει Οσκαρ το 1961 στο ρόλο της Ανίτα (που τώρα υποδύεται η Αριάνα ΝτεΜπόουζ), πρωταγωνιστεί στην ταινία σε ένα νεό ρόλο που γράφτηκε μόνο γι' αυτήν, την Βαλεντίνα. Αν προταθεί για Οσκαρ θα είναι η γηραιότερη όλων, στα 90 της χρόνια, και αν κερδίσει θα είναι η πρώτη ηθοποιός που κερδίζει Οσκαρ σε ριμέικ ταινίας που είχε κερδίσει Οσκαρ για άλλο ρόλο. Η Μορένο, καταγεγραμμένη στην ιστορία ως μια από τις ελάχιστες γυναίκες που έχει κερδίσει Οσκαρ, Γκράμι, Τόνι και Εμμυ, αν κερδίσει θα καταρρίψει και το ρεκόρ της Κάθριν Χέπμπορν για τα περισσότερα (48) χρόνια ανάμεσα σε δύο υποψηφιότητες, με 60 χρόνια ανάμεσα.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ στα γυρίσματα του «West Side Story»
Το γεγονός ότι το νέο «West Side Story» κυκλοφορεί λίγες μόνο εβδομάδες μετά το θάνατο του Στίβεν Σοντχάιμ που υπογράφει τους στίχους του μιούζικαλ δίνει συναισθηματική βαρύτητα στο όλο εγχείρημα, αλλά είναι κυρίως η αίσθηση του κάτι τόσο κλασικού που φτάνει στο πανδημικό 2021 για να υπενθυμίσει τι σημαίνει σινεμά για όλες τις γενιές.
