Φεστιβάλ / Βραβεία

Βενετία 2024: Το «April» της Ντέα Κουλουμπεγασβίλι είναι σκληρό, αφιλόξενο κι ερμητικά μυστηριώδες

of 10

H δεύτερη μεγάλου μήκους της γεωργιανής σκηνοθέτη, μετρά στις αισθητικές αναφορές του, φιλμ όπως το «Under the Skin», τη «Δασκάλα του Πιάνου» ή το «Post Tenebras Lux», αλλά κάνει αυτές τις ταινίες να μοιάζουν με ευχάριστες ρομαντικές κομεντί.

Βενετία 2024: Το «April» της Ντέα Κουλουμπεγασβίλι είναι σκληρό, αφιλόξενο κι ερμητικά μυστηριώδες

Μετά το πολυβραβευμένο «Beginning», η Κουλουμπεγασβίλι επιστρέφει με μια ταινία με ακόμη πιο ερμητική και απροσπέλαστη κινηματογραφική γλώσσα, συνυφαίνοντας έναν επώδυνο ρεαλισμό με φανταστικά στοιχεία και δημιουργώντας έναν κόσμο γεμάτο επώδυνα τραύματα και αποπροσανατολιστικές αβεβαιότητες.

Ξεκινώντας με ένα μυστηριώδες πλάσμα, ένα σχεδόν άμορφο, σχεδόν ανθρώπινο σώμα που κινείται σε ένα σκοτεινό τοπίο όσο στην ηχητική μπάντα ακούγονται ομιλίες παιδιών, για να συνεχίσει με το στατικό πλάνο μιας δυνατής βροχής που πέφτει στην επιφάνεια μιας λίμνης για αρκετά λεπτά, το «April» κάνει από την αρχή σαφές ότι δεν ενδιαφέρεται να κάνει τίποτα εύκολο για τον υποψήφιο θεατή του. Και η συνέχεια αποδεικνύεται ακόμη πιο δύσκολη, αφού στη συνέχεια μια γέννα σε ένα επαρχιακό νοσοκομείο θα κινηματογραφηθεί σε όλη της την επώδυνη αλήθεια. Το μωρό θα γεννηθεί νεκρό και ο πατέρας του θα ρίξει στην γυναικολόγο της βάρδιας την υπαιτιότητα, κατηγορώντας την ότι εκτός των άλλων κάνει εκτρώσεις σε γυναίκες στα γειτονικά χωριά.

Μπορεί το φιλμ να διαδραματίζεται χρονικά στην περίοδο που η γίνεται έρευνα του νοσοκομείου στην υπόθεση, αλλά το «April» δεν έχει τίποτα κοινό με ένα τυπικό δράμα. Στο κέντρο αυτού του ερμητικού κινηματογραφικού σύμπαντος στέκεται η Νίνα, η γυναικολόγος που διασχίζει με ψυχρότητα και αυστηρότητα το τοπίο της επαγγελματικής και προσωπικής της ζωής. Σαν μια φιγούρα που περιπλανιέται σε έναν εφιάλτη που θα μπορουσες να ονομάσεις και πραγματικότητα, η Νίνα μοιάζει να κουβαλάει στους ώμους της το βάρος αιώνων καταπίεσης και αμφισβήτησης, καθώς προσφέρει μυστικά αμβλώσεων και χάπια αντισύλληψης σε γυναίκες που βρίσκονται στο περιθώριο, εγκλωβισμένες σε έναν κόσμο όπου το σώμα τους θεωρείται εργαλείο αναπαραγωγής και υποταγής.

Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ

april

Σε μια αφήγηση γεμάτη από σιωπές και πλάνα που αψηφούν τους χρονικούς περιορισμούς, είναι η αίσθηση της αβεβαιότητας και του αποπροσανατολισμού που δεσπόζει. Η Νίνα δεν είναι ούτε θύμα ούτε ήρωας· είναι μια γυναίκα που ακροβατεί σε μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην επιβίωση και την αυτοκαταστροφή. Οι πράξεις της δείχνουν να πηγάζουν από μια προσωπική ηθική, αλλά και να καθοδηγούνται από μια βαθιά εσωτερική απόγνωση. Η μορφή του απόκοσμου πλασματος που επιστρέφει ξανά και ξανά στην αφήγηση -δίνοντας πιθανότατα σχήμα στην εσωτερική της πραγματικότητα, στους ηθικούς της κλυδωνισμούς, στην δική της εικόνα για την ίδια;- εναλλάσσεται με πλάνα της φύσης γεμάτα από την ομορφιά της άνοιξης, αλλά και σκηνές ρεαλιστικής σκληρότητας όπως αυτής μιας σπιτικής έκτρωσης που διαδραματίζεται σχεδόν σε αληθινό χρόνο.

Οπως και η εικόνα, έτσι και η ηχητική μπάντα ταινίας, είναι έντονη και παράξενα αλλοιωμένη, λειτουργει ως μουσική υπόκρουση στην πτώση της Νίνας συνθέτουν έναν ηχητικό καμβά που εντείνει την αίσθηση του ανοίκειου. Η μουσική του Μάθιου Χέρμπερτ, πρωτόγονη και μυστικιστική σαν ατονική και παράδοξη, δίνει έναν επιπλέον τόνο υπαρξιακής αγωνίας, σαν να αντηχεί από τα βάθη ενός αρχέγονου σκοταδιού.

Επώδυνα αργό, ανελέητα παράδοξο, ακροβατώντας στα όρια ενός σινεμά που είναι σχεδόν τιμωρητικό απέναντι στον θεατή του το «April» θέλει να είναι βαθιά υπαρξιακό και φιλοσοφικό μιλώντας για την θέση της γυναίκας σε ένα σύστημα που καταπνίγει κάθε μορφή αυτονομίας. Φτιαγμένο για να θεωρηθεί ως αριστούργημα από κάποιους κι από άλλους ως μια πομπώδης, επιτηδευμένη άσκηση ύφους, πιθανότατα εμπεριέχει στοιχεία κι από τους δύο χαρακτηρισμούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια ακραία φορμαλιστική, εξαιρετικά μελετημένη ταινία, αλλά την ίδια στιγμή είναι ένα φιλμ που απαιτεί από τον θεατή του περισσότερα απ΄όσα τελικά του προσφέρει.

Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ