5 Ιουνίου 2014, Μπράιτον. Ο 89χρονος Μπέρναντ Τζόρνταν φιλάει την επί επτά δεκαετίες σύζυγό του Ρενέ όσο εκείνη ακόμα κοιμάται, και το σκάει για ένα 2ημερο από τον οίκο ευγηρίας «Τα Πεύκα», προκειμένου να επιβιβαστεί στο φέρι και να διασχίσει τη Μάγχη, για να βρεθεί στη Νορμανδία. Βετεράνος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, είχε πάρει μέρος στην ιστορική απόβαση του 1944 και ήθελε να βρεθεί εκεί, μαζί με τους υπόλοιπους συμπολεμιστές του, για τον εορτασμό της 70ής επετείου.
Οταν το προσωπικό του οίκου ευγηρίας ανησύχησε, φώναξαν την αστυνομία και ξεσήκωσαν τις αρχές σε silver alert, η Ρενέ αναγκάστηκε να τους πει την αλήθεια. H έιδηση ότι ένας υπερήλικας το 'σκασε για έναν τέτοιο λόγο ενθουσίασε τον κόσμο. Ο Μπέρνι έγινε πρωτοσέλιδο στις τοπικές εφημερίδες, αγγλικές και γαλλικές, πρώτη είδηση στις ειδήσεις, ήρωας για μία ακόμα φορά. Εκείνος όμως αδιαφορούσε για όλα αυτά. Εκανε το καθήκον του, επισκέφτηκε τον τόπο που τον στιγμάτισε για πάντα και τους τάφους όσων δεν κατάφεραν να φύγουν ποτέ - κάτι που ακόμα τον στοίχειωνε με ενοχές- κι επέστρεψε «στο μόνο σπίτι που γνώριζε»: την αγκαλιά της Ρενέ.
Ο Όλιβερ Πάρκερ («Swimming With Men», «Η Σημασία του να Είναι Κανείς Σοβαρός», «Eνας Ιδανικός Σύζυγος») πατάει πάνω σε μία λαοφιλή αληθινή ιστορία, που έχει μείνει θρυλική στη Μ. Βρετανία, για να δημιουργήσει μία feel-good μελαγχολική δραμεντί. Ομως όχι πολλά παραπάνω. Η πορεία του γέροντα Βετεράνου, συνδυασμένη με ακαδημαϊκά flash backs της απόβασης (η φρίκη των νεαρών στρατιωτών μπροστά στη σφαγή της απόβασης), συντελούν σε μία προβλέψιμη αφήγηση.
Στιγμές συγκίνησης συνδυάζονται με αυτοσαρκαστικό χιούμορ αλλά και μελοδραματικές εξομολογήσεις για τα γηρατειά. Αν όμως μία σκηνή ξεχωρίζει, είναι η πιο αναπάντεχη κι ανθρώπινη: μία συνάντηση με Γερμανούς βετεράνους στην τοπική παμπ, μία συζήτηση-κάθαρση που δεν χρειαζόταν καν υπότιτλους.
Τα πιο πολύτιμα πρώτα υλικά του Πάρκερ είναι οι πρωταγωνιστές του. Η στωική, αξιοπρεπής, θλιμμένη φιγούρα του Μάικλ Κέιν έχει τέτοια δύναμη που κουβαλά το ειδικό βάρος της ταινίας. Δίπλα του, η Γκλέντα Τζάκσον (στον τελευταίο της ρόλο πριν πεθάνει), δυναμική και τσαχπίνα, προσφέρει το αντίβαρο και δίνει νόημα στα σημαντικά της ζωής.