Με σταθερά ισχυρή παρουσία τα τελευταία χρόνια, το ελληνικό σινεμά εκπροσωπείται επάξια στη λίστα των ταινιών από τις οποίες προκύπτουν οι υποψηφιότητες για τα European Film Awars, τα βραβεία που δίνει η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου κάθε τέλος του χρόνου στις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Φέτος, στη λίστα των 46 ταινιών που ανακοινώθηκε βρίσκουμε το «Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου, την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου και την κυπριακοελληνική συμπαραγωγή «Οικόπεδο 12» του Κυριάκου Τοφαρίδη.
Αν και καμία ελληνική ταινία απ' όσες συμμετείχαν στην πρώτη επιλογή της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου δεν κατάφερε να φτάσει στις τελικές υποψηφιότητες, ωστόσο δεν είναι καθόλου αμελητέο το γεγονός πως μέσα στις 46 καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της χρονιάς βρίσκουμε τρεις ελληνικές και μάλιστα από νέους δημιουργούς που ο καθένας από αυτούς έχει κάνει ήδη τη δική του αίσθηση στο διεθνές φεστιβάλικό κύκλωμα.
Το «Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου ξεκίνησε την καριέρα του από το διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι και σε μια ιλιγγιώδη διαδρομή στα φεστιβάλ του κόσμου, βραβεύθηκε και διακρίθηκε, ανακηρύχθηκε καλύτερη ταινία της χρονιάς και από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Ελλάδας για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Η «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», ντεμπούτο της Ελίνας Ψύκου ξεκίνησε την καριέρα του από το Forum του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, αυτή την εποχή προβάλλεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο στο πρόγραμμα «City to City», ενώ έχει ήδη εξασφαλίσει διανομή σε Γερμανία και Αμερική.
Το «Οικόπεδο 12», πρώτη ταινία του Κύπριου Κυριάκου Τοφαρίδη έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ «Κινηματογραφικές Μέρες - Κύπρος 2013», όπου και διακρίθηκε με το ειδικό βραβείο της επιτροπής.
Ανάμεσα στις 46 ταινίες από 32 χώρες που ξεχώρισε η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου συναντάμε το «Blancanieves» του Πάμπλο Μπέργκερ (Ισπανία), το «Berberian Sound Studio» του Πίτερ Στρίκλαντ (Μ. Βρετανία), το «Child's Pose» του Κάλιν Πέτερ Νέτζερ - νικητή της Χρυσής Αρκτου στο Βερολίνο (Ρουμανία), το «The Congress» του Αρι Φόλμαν (Ισραήλ), το «Hannah Arendt» της Μαργκαρίτε Φον Τρότα (Γερμανία), το «Δεν Κρατιέμαι» του Πέδρο Αλμοδόβαρ (Ισπανία), το «The Impossible» του Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα (Ισπανία), το «Only God Forgives» του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν (Δανία) και άλλα.
