Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας «Το Διπλανό Δωμάτιο» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, όπου συμπρωταγωνιστεί με την Τζούλιαν Μουρ, η Τίλντα Σουίντον παραχώρησε μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο Elle. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε εκτενώς στο ποιοι ήταν οι στόχοι της κατά την έναρξη της καριέρας της, τη δεκαετία του '80, καθώς και στο πόσο αυτοί έχουν μεταβληθεί ή μείνει αναλλοίωτοι στο πέρασμα των χρόνων.
Ωστόσο, μία δήλωσή της φαίνεται να προκάλεσε τη μεγαλύτερη αίσθηση σε σύγκριση με τα όσα μοιράστηκε: αυτή της εν δυνάμει αποχώρησής της από τον κόσμο της υποκριτικής. Συγκεκριμένα, η (υπερ)ταλαντούχα ηθοποιός, δήλωσε στο περιοδικό: «Πάντα αντιμετώπιζα την κάθε ταινία σαν να είναι η τελευταία μου. Ηταν ένας τρόπος να μην "γρουσουζέψω" τίποτα, γιατί πάντα διασκέδαζα πολύ. Πάντα σκεφτόμουν, Αυτή είναι μια καλή ταινία για να κλείσω. Ας σταματήσω όσο έχω ακόμη την ευχέρεια της επιλογής. Και το νιώθω αυτό και σήμερα. Νιώθω ότι το "Διπλανό Δωμάτιο" είναι η τελευταία ταινία που κάνω. Ο χρόνος θα δείξει αν θα συμβεί κάτι άλλο.»
Διαβάστε εδώ την αναλυτική γνώμη του Flix για την ταινία
Ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν η Σουίντον είχε δηλώσει πως δεν σκόπευε να ακολουθήσει μία καριέρα δεκαετιών στην υποκριτική. Σε συνέντευξή της στη Guardian το 2022, αποκάλυψε ότι αρχικά σκόπευε να κάνει μόνο μία ταινία. «Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους για μία και μοναδική φορά σε μία ταινία,» είχε δηλώσει τότε. «Είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ το ντοκιμαντέρ. Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να βλέπω ηθοποιούς. Και ο καλύτερος τρόπος για έναν ηθοποιό να αποφύγει να είναι "ενοχλητικός" για το κοινό είναι να κάνει μόνο μία ταινία. Τότε σε έχουν δει, σε έχουν γνωρίσει και δεν χρειάζεται να σε ξαναδούν ποτέ».
Κλείνοντας τη συνέντευξή της, η Σουίντον τόνισε ότι το θέμα της τελευταίας ταινίας του Αλμοδόβαρ είναι η δύναμη και συγχρόνως η ευαλωτότητα απέναντι στη θνητότητα και τη γήρανση. «Το αίσθημα αδυναμίας που σχετίζεται με τη θνητότητα, ή, παρεμπιπτόντως και τη γήρανση, με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι μας θυμίζει ότι πρέπει να αποδεχτούμε το πρόγραμμα: Είμαστε αδύναμοι. Και αυτό από μόνο του είναι ένα είδος ταμπού. Αλλά το να είσαι αδύναμος απέναντι στη θνητότητα ή τη γήρανση είναι χάρη. Είναι η ζωή.», διευκρίνισε.
Διαβάστε ακόμα: Ο Λούκα Γκουαντανίνο δεν ενοχλήθηκε με την ακύρωση της προβολής του «Queer»
