Οι Pixies μιλούν στην Guardian και τον Ντάνιελ Ντίλαν Ρέι για όσα ενέπνευσαν τη μουσική τους - μιλούν τώρα που, με τρόπο υπέροχο, έχουν κερδίσει πια το δικαίωμα να λένε ό,τι θέλουν, όχι ότι δεν το είχαν ανέκαθεν. Μοιράζεται, λοιπόν, ο Μπλακ Φράνσις την πηγή της έμπνευσής του για το εμβληματικό «Where Is My Mind» που δόξασε το «Fight Club» του Ντέιβιντ Φίντσερ και, πραγματικά, κανείς δεν θα μπορούσε να τη μαντέψει! Διαβάστε παρακάτω το απόσπασμα, ή διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στην Guardian.
Διαβάστε ακόμη: Ξαναβλέποντας το «Fight Club», 20 χρόνια μετά
Το τραγούδι έχει να κάνει μ' ένα σχολικό ταξίδι στις Μπαχάμες. Κολυμπούσα σε καθαρά νερά κι ήταν ένα ψαράκι, γύρω στα δέκα εκατοστά, καθόλου επικίνδυνο, που επιθετικά με ακολουθούσε και με σκούνταγε. Συνέχιζε να το κάνει και με φρίκαρε. Λέω, πρέπει να φύγω μακριά απ' αυτό το γαμημένο τρελόψαρο.
Συνήθιζα να γράφω τραγούδια στο μπάνιο του διαμερίσματός μου - για να είμαι μόνος μου. Μια μέρα, η πρώην γυναίκα μου ήταν στο μπάνιο για να βαφτεί. Ντυνόταν γκοθ, οπότε έπαιρνε ώρα. Εγώ ήμουν στην κρεβατοκάμαρα κι έπαιζα αυτό το τραγούδι κι έβγαλε το κεφάλι της από την πόρτα - ποτέ δεν το έκανε αυτό, για κανένα τραγούδι - και μου είπε, «αυτό είναι ωραίο, να το ολοκληρώσεις».
Ηχητικά, αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι για να συνοψίσεις την μπάντα μας, θα ήταν αυτό. Είναι χαρακτηριστικό του πώς χειριζόμαστε τη δυναμική του ηχηρού και του σιγανού. Το πρωτότυπο τραγούδι το ακούω πια μόνο αν παίζει σε κανένα καφέ ή κάτι. Εχει πλάκα, ειδικά αν είμαι σ' ένα μέρος γεμάτο νεαρούς χίπστερ κι εγώ είμαι απλώς ένα μεσήλικας κύριος με την μπάκα του που παραγγέλνει έναν εσπρέσο. Κάποιοι αποδίδουν στο "Fight Club" το γεγονός ότι το τραγούδι έφτασε σ' ένα ευρύτερο κοινό. Ηταν μια σπουδαία σκηνή που το αναδείκνυε, οπότε φαντάζομαι αυτή η θεωρία έχει μια δόση αλήθειας. Είναι το τραγούδι που μου πληρώνει το στεγαστικό - είναι το δώρο που δεν εξαντλείται. Δέχομαι προσφορές κάθε βδομάδα από άλλο ένα διαφημιστικό, μια ταινία ή μια σειρά που θέλει να το χρησιμοποιήσει. Λέω σε όλους ναι.
