Η κόρη του Μπρους Γουίλις με την Ντέμι Μουρ, η Ταλούλα, αποκάλυψε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην αποδοχή της διάγνωσης άνοιας του πατέρα της.
Σε ένα άρθρο της στη Vogue την περασμένη Τετάρτη, μοιράστηκε τις εμπειρίες της σχετικά με την αντιμετώπιση του πατέρα της, τόσο από την ίδια όσο και από την υπόλοιπη οικογένεια.
Αναφέρει ότι η ίδια βρίσκεται συχνά σε αμηχανία ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν όταν μιλάει για τον πατέρα της. Ελπίζει ότι ο πατέρας της δεν θα χαθεί στην ασθένεια, ωστόσο αναγνωρίζει την θλιβερή, πιο πιθανή έκβαση. Επιπλέον, αναφέρει πως η οικογένειά της αρχικά ανακοίνωσε ως αφασία αυτό που ήταν τα πρώτα στάδια της νόσου, που αρκετά αργότερα επιβεβαίωθηκε ότι πρόκειται για προσθενοχρονική άνοια, μια νόσο που επηρεάζει περιοχές του εγκεφάλου που συνήθως σχετίζονται με την προσωπικότητα, τη συμπεριφορά και τη γλώσσα.
Ο Μπρους Γουίλις με την Ταλούλα στα 90s
Η Ταλούλα ανοίγεται και για τα δικά της προσωπικά προβλήματα υγείας- τις διαγνώσεις της με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας και Συνοριακή Διαταραχή Προσωπικότητας, καθώς και για τους αγώνες της με τη νευροψυχιατρική διαταραχή νευροσωματικής ανορεξίας. Αναφέρει επίσης ότι, την άνοιξη του 2022, η ίδια είχε βάρος περίπου 38 κιλά.
Αναγνωρίζει ότι αντιμετώπισε την ασθένεια του πατέρα της τα τελευταία χρόνια με άρνηση, κάτι που δεν είναι υπερήφανη γι' αυτό. Ομολογεί ότι ήταν και η ίδια πάρα πολύ άρρωστη για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αναφέρει επίσης ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο που την πόνεσε ιδιαίτερα. Ηταν σε ένα γάμο το καλοκαίρι του 2021 όταν ο πατέρας της νύφης έβγαλε ένα συγκινητικό λόγο. Ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι δεν θα ζήσει ποτέ αυτήν τη στιγμή, τον πατέρα της να μιλάει για εκείνη ως ενήλικας στον γάμο της. Αποχώρησε από το τραπέζι του δείπνου, βγήκε έξω και έκλαψε κρυμμένη στους θάμνους.
Μετά από παραμονή της σε κέντρο αποκατάστασης στο Τέξας, η Ταλούλα λέει ότι νιώθει πολύ καλύτερα και τώρα διαθέτει τα εργαλεία για να είναι παρούσα σε όλες τις πτυχές της ζωής της, και ιδιαίτερα στη σχέση της με τον πατέρα της. Κάθε φορά που επισκέπτεται τον πατέρα της, φωτογραφίζει τα πάντα για να καταγράψει τον χρόνο που περνάνε μαζί και λέει ότι έχει κρατήσει κάθε φωνητικό μήνυμα του σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο.
H Ταλούλα Γουίλις με τον πατέρα της σήμερα
Χαρακτήρισε τον εαυτό της ως αρχαιολόγο που αναζητά θησαυρούς σε πράγματα που ποτέ δεν έδινε πολύ προσοχή. Προσπαθεί να καταγράψει, ώστε να δημιουργήσει ένα σημείο αναφοράς για την ημέρα που ο πατέρας της δεν θα είναι πια εκεί, να της τον θυμίζει και, παράλληλα, να θυμάται τον εαυτό της.
Τελειώνει προσθέτοντας πως, στο παρελθόν, φοβόταν την καταστροφική επιρροή της κατάθλιψης, αλλά επιτέλους νιώθει ότι μπορεί να είναι εκεί παρούσα. Μπορεί να απολαύσει να κρατά το χέρι του πατέρα της, και πως αισθάνεται πως είναι υπέροχο.
«Τώρα που νιώθω καλύτερα, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι πως θα τον κάνω να νιώσει πιο άνετα. Δεν ήταν εύκολο να μεγαλώνω σε μια τόσο διάσημη οικογένεια, προσπαθώντας να βρω το φως κάτω από τη σκιά των γονιών μου. Αλλα όλο και πιο συχνά, νιώθω ότι στέκομαι κάτω από αυτό το φως.»
