Το Empire έφερε στην επιφάνεια μια συζήτηση που είχε κάνει ο Κουέντιν Ταραντίνο με το κοινό πέρσι το καλοκαίρι - στο πλαίσιο της ανανέωσης ύλης στη διάρκεια της καραντίνας. Εκεί, ο Ταραντίνο μιλά και για το «Grindhouse», σε μια απόπειρα αναγνώρισης του πώς μετριέται η επιτυχία.
Το φιλόδοξο (και απολαυστικό, άλλωστε) double feature των Κουέντιν Ταραντίνο («Deathproof») και Ρόμπερτ Ροντρίγκες («Planet Terror»), μαζί με τα τόσο σινεφιλικά και τόσο διασκεδαστικά τρέιλερ ψεύτικων ταινιών από σκηνοθέτες και λάτρεις των b-movies σαν τους Ελάι Ροθ, Ρομπ Ζόμπι και Εντγκαρ Ράιτ, ήταν μια μεγάλη εμπορική αποτυχία: κόστισε 53 εκ. δολάρια και εισέπραξε 25 εκ., λιγότερα από τα μισά.
Διαβάστε ακόμη: O Κουέντιν Ταραντίνο ομολογεί. «Ο Μπραντ Πιτ γυμνός στην ταράτσα ήταν ό,τι πιο κοντινό στο να γυρίσω τσόντα»
Οταν, ωστόσο, το «Grindhouse» επρόκειτο να βγει στις αίθουσες, ο Κουέντιν Ταραντίνο, όπως εξομολογείται στη συζήτηση του Empire, πίστευε ότι το φιλμ θα θριαμβεύσει: «Νομίζω, τελικά, ότι ο Ρόμπερτ κι εγώ θεωρήσαμε πως οι θεατές είχαν μια λίγο καλύτερη συναίσθηση της ιστορίας των double features και των ταινιών exploitation - αλλά όχι, δεν είχαν. Καθόλου. Δεν είχα ιδέα τι διάολο έβλεπαν στην οθόνη. Δεν τους έλεγε τίποτα αυτό που κάναμε. Μάλλον γιατί κι εμείς, τελικά, κάναμε απλώς του έξυπνους.»
Ο ίδιος ο Ταραντίνο βρισκόταν στο Λονδίνο όταν η ταινία (δηλαδή, οι ταινίες), έκανε την πρεμιέρα της στα σινεμά, μαζί με τον Εντγκαρ Ράιτ κι άλλους συντελεστές, για την προώθηση του πρότζεκτ. «Είμαι στο Λονδίνο και δίνω συνεντεύξεις πριν ανοίξει η ταινία,» αφηγείται ο Ταραντίνο «και πηγαίνω στον Εντγκαρ Ράιτ και του λέω, πάμε, εγώ, εσύ κι οι φίλοι σου, να τη δούμε Παρασκευή βράδυ στο Πικαντίλι. Κι έτσι η παραγωγός, Νάιρα Παρκ, ο Τζο Κόρνις κι όλη η ομάδα του Εντγκαρ πηγαίνουμε στην καρδιά του Πικαντίλι Σέρκους για να δούμε το "Death Proof" στην πρώτη ημέρα προβολής του. Μπαίνουμε στο σινεμά κι είναι 13 άτομα μέσα. Στην εναρκτήρια προβολή των 20.30, έτσι; Ηταν από εκείνες τις στιγμές που σε προσγειώνουν απότομα. Αλλά καθίσαμε κι είδαμε την ταινία και διασκεδάσαμε. Κι ο Εντγκαρ μου λέει, "Ηταν πολύ εντυπωσιακό αυτό που έκανες, εγώ θα είχα κάνει μεταβολή και θα είχα φύγει. Εσύ είπες, "δεν γαμιέται" και κάθισες κι αυτό ειλικρινά το θαύμασα.» Παίζει, βέβαια κι ένα ρόλο το γεγονός ότι για τον Κουέντιν Ταραντίνο, μια άδεια αίθουσα είναι μια εξαίρεση, ένα αξιοπερίεργο κι όχι ο κανόνας.
