Το 29o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας επιστρέφει στην Αθήνα από τις 27 Σεπτεμβρίου ως τις 9 Οκτωβρίου με ένα πολυσυλλεκτικό και πλούσιο πρόγραμμα. Το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ αποτελείται από 16 ταινίες από όλο τον κόσμο που θα διεκδικήσουν τα μεγάλα βραβεία Χρυσή Αθηνά, Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών, Βραβείο Σεναρίου και Βραβείο Κοινού.
Διαβάστε ακόμη: Με Αλμοδόβαρ και «Περασμένες Ζωές» ξεκινούν οι 29ες Νύχτες Πρεμιέρας
Ας δούμε πως παρουσιάζουν τις ταινίες που διεκδικούν τη φετινή Χρυσή Αθηνά και τα μεγάλα βραβεία του Φεστιβάλ, οι ίδιοι οι διοργανωτές του:
How to Have Sex της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ (Ηνωμένο Βασίλειο)
Μια νεαρή κοπέλα ταξιδεύει με τις φίλες της στα Μάλια για να ζήσει την all inclusive διονυσιακή εμπειρία του ελληνικού καλοκαιριού. To σχέδιό της είναι σχετικά απλό: κλάμπινγκ, άφθονο αλκοόλ, γνωριμίες. Ετοιμάζεται για τις καλύτερες διακοπές τις ζωής της, ένα γεγονός όμως το τελευταίο βράδυ είναι αρκετό για να γκρεμίσει τα εφηβικά της όνειρα. Το μεγάλο μήκους ντεμπούτο της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ ανακοινώνει ένα τεράστιο ταλέντο, μια σκηνοθέτιδα με σπάνια ικανότητα να εντοπίζει τη δύναμη κάθε στιγμής στις σιωπές που κατοικούν στο μάτι ενός αισθητηριακού κυκλώνα. Ακόμη περισσότερο, αξιοποιώντας στο έπακρο τη φανταστική πρωταγωνίστριά της, μέσα από μία σπουδή στη συναίνεση λέει μια αλήθεια που δεν έχει ξαναειπωθεί στο σινεμά. Βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα Ενα Κάποιο Βλέμμα του φετινού Φεστιβάλ Καννών. | H προβολή θα γίνει παρουσία της σκηνοθέτη.
Μην Πετάξεις Τίποτα (Hoard) της Λούνα Κάρμουν (Ηνωμένο Βασίλειο)
Η 10χρονη Μαρία ζει με τη μαμά της στο Λονδίνο του 1984, σε ένα σπίτι γεμάτο σκουπίδια και αγάπη. Παρά την ψύχωση που ορίζει τη ζωή της, η Σύνθια είναι αφιερωμένη στην κόρη της, μαζεύοντας άχρηστα αντικείμενα για να της τα προσφέρει σε ένδειξη απόλυτης αφοσίωσης. Μέχρι που μια μέρα η Μαρία ξεριζώνεται βίαια από το ονειρικό σκουπιδοφρούριο της παιδικής της ηλικίας, για να παραδοθεί στα χέρια μιας τρυφερής θετής μητέρας και μιας πιο φυσιολογικής ενηλικίωσης. Όταν όμως ένας παλιός γνώριμος εμφανίζεται από το παρελθόν, οι κρυφές πληγές έρχονται ξανά στην επιφάνεια. Οι συσχετισμοί με το περσινό «Aftersun» ίσως αποβούν αναπόφευκτοι, όμως αυτό το εντελώς παράτολμο και πρωτότυπο ντεμπούτο αναγγέλλει τον ερχομό ενός μεγάλου σκηνοθετικού ταλέντου με επιρροές από το σινεμά του Νιλ Τζόρνταν και της Aντρεα Aρνολντ. Εκπληκτική ερμηνεία από τη νεοφερμένη πρωταγωνίστρια, ο Τζόζεφ Κουίν του «Stranger Things» στον πρώτο του πραγματικά σοβαρό ρόλο και μια αίσθηση μαγείας που δεν λέει να ξεκολλήσει από το δέρμα σου. Τέσσερα βραβεία στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας.
Ξέγνοιαστες Μέρες (Carefree Days). του Μινγκ Λιανγκ (Κίνα)
Η ζωή της 25χρονης Ζου ανατρέπεται ξαφνικά, όταν μια μέρα ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια. Ο άσωτος πατέρας της επιστρέφει σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αντικαταστήσει τη μητρική φροντίδα, και μαζί με την κολλητή της και έναν παλιό συμμαθητή γίνονται η ασπίδα προστασίας της και μαζί ξεκινούν ένα πανέμορφο και συγκινητικό ταξίδι. Αυτή η λυτρωτική εξόρμηση μετατρέπεται από τον σκηνοθέτη Μινγκ Λιάνγκ (βραβευμένο το 2020 στις Νύχτες Πρεμιέρας για το «Wisdom Tooth») σε ένα συγκινητικό road movie, όσο και σε ένα απόλυτα ανθρώπινο πορτρέτο αληθινής ζωής που αναδεικνύει τους χαρακτήρες του γι’ αυτό ακριβώς που είναι: πλάσματα με ατέλειες που κάνουν το καλύτερο που μπορούν. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή Ζάο Μπινκγρούι.
Αντίπαλος (Opponent) του Μιλάν Αλάμι (Σουηδία)
Ο πολυβραβευμένος πρωταγωνιστής του «Ένας Χωρισμός» ερμηνεύει εντυπωσιακά έναν πάλαι ποτέ πρωταθλητή της πάλης ο οποίος δραπετεύει με την οικογένειά του από το Ιράν για να αποφύγει τις συνέπειες μιας επώδυνης φήμης εις βάρος του. Ζώντας πλέον καθημερινά με την αγωνία της απέλασης, σε ένα ξενοδοχείο που φιλοξενεί πρόσφυγες στον παγωμένο σουηδικό βορρά, ο ήρωας αποφασίζει να ξαναγυρίσει επαγγελματικά στην παλαίστρα. Εκεί όμως τον περιμένουν το παρελθόν και η απωθημένη εκείνη πλευρά του από την οποία προσπάθησε να αποδράσει. Το «Αντίπαλος» μετατρέπει σε πανίσχυρο δράμα τη δοκιμασία ενός άντρα που συγκρούεται με τις προκαταλήψεις και με τον ίδιο του τον εαυτό, προκειμένου να ορίσει την ταυτότητα και την ελευθερία του. Επίσημη υποβολή της Σουηδίας για το προσεχές Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. | Παρουσία του πρωταγωνιστή Μπιορν Έλγκερντ.
Τοτέμ (Tόtem) της Λίλα Αβιλές (Μεξικό)
Βραβευμένη στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου, η επίσημη υποβολή του Μεξικού για το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας αποτελεί και μια από τις ωραιότερες δημιουργίες που έχουν γίνει για την παιδική ηλικία. Στο επίκεντρό της, ένα επτάχρονο κορίτσι ετοιμάζεται, μαζί με την ευρύτερη οικογένειά της, να γιορτάσουν τα γενέθλια του πατέρα της. Καθώς οι πυρετώδεις προετοιμασίες δίνουν θέση στο πάρτι που ακολουθεί, το κοριτσάκι συνειδητοποιεί (μαζί με εμάς, τους θεατές) ότι η γιορτή αποτελεί ταυτόχρονα έναν μελαγχολικό αποχαιρετισμό και πως η αληθινή αγάπη απομένει μοναδικό καταφύγιο και παρηγοριά κόντρα στις μεγάλες θλίψεις αυτού του κόσμου. Ένα πραγματικά θαυμάσιο φιλμ, σημαντικό καλλιτεχνικό άλμα για την ταλαντούχα σκηνοθέτιδά του, στη δεύτερη μόλις ταινία της.
Μητέρα, Πατρίδα (Matria) του Αλβάρο Γκάγκο (Ισπανία)
Η Ραμόνα τρέχει, καθαρίζει, βρίζει, φροντίζει, φουμάρει και φρικάρει, κρατώντας έναν ολόκληρο κόσμο στα χέρια της, με φόβο Θεού, αφού από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύει να καταρρεύσει. Εγκλωβισμένη σε ένα βροχερό παραθαλάσσιο χωριό κάπου στην Ισπανία, η Ραμόνα είναι επικεφαλής συνεργείου καθαρισμού σε εργοστάσιο που αλλάζει χέρια, με αποτέλεσμα ο μισθός της να μειωθεί ξαφνικά στο μισό. Είναι η μόνη που τολμάει να εναντιωθεί στα αφεντικά και να τα βροντήξει, μαρκάροντας την αφετηρία ενός αγώνα δρόμου που κόβει την ανάσα. Το «Mητέρα, Πατρίδα» είναι ένα πορτρέτο μιας εργάτριας, μιας μάνας αλλά και ενός τόπου που δεν σου επιτρέπει να είσαι γυναίκα. Η Μαρία Βάσκες δίνει μια θριαμβευτική ερμηνεία σε ένα απρόσμενο ισπανικό δράμα με έντονους απόηχους Κεν Λόουτς, που συγκρούεται με την πατριαρχία με όλο του το είναι. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη.
Σχιστά Μάτια (Riceboy Sleeps) του Αντονι Σιμ (Καναδάς)
Τη δεκαετία του '90, μια νεαρή ανύπαντρη μητέρα μεταναστεύει με τον μικρό της γιο από την Κορέα στον Καναδά, σε μια προσπάθεια να του χαρίσει μια καλύτερη ζωή από αυτήν που άφησε πίσω. Καθώς πασχίζουν να προσαρμοστούν στα ειδυλλιακά «λευκά» προάστια, θα έρθουν αντιμέτωποι με το ρατσισμό σε κάθε τους βήμα. Βασισμένος σε προσωπικά βιώματα, ο ʼντονι Σιμ συνοψίζει με αξιοθαύμαστη ωριμότητα την εμπειρία μιας ολόκληρης γενιάς Ασιατών μεταναστών, κλείνοντάς την σε μια τρυφερή όσο κι αδυσώπητα αληθινή ιστορία αγάπης ανάμεσα σε μια μητέρα και τον γιο της. Με λυρισμό αντάξιο της συναισθηματικής δίνης στην καρδιά των χαρακτήρων του, το «Σχιστά Μάτια» είναι ένα κομψοτέχνημα ενηλικίωσης το οποίο απέσπασε δεκάδες βραβεία σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Σε Αργή Κίνηση (Slow) της Μαρία Καβταράτζε (Λιθουανία)
Μια νεαρή δασκάλα χορού και χορεύτρια νομίζει ότι βρήκε ιδανικό εραστή και πιθανόν σύντροφο στο πρόσωπο ενός ελκυστικού και συμπαθέστατου διερμηνέα για κωφούς. Μόνο που εκείνος της γνωστοποιεί ότι είναι δυστυχώς ασεξουαλικός, άρα η όποια προοπτική μεταξύ τους είναι εξ ορισμού προβληματική. Το προσπαθούν, ωστόσο, γιατί εμφανώς ταιριάζουν τρομερά κι έτσι η ταινία γίνεται η γλυκόπικρη διήγηση μιας ασυνήθιστης ερωτικής ιστορίας που όμοιά της δεν έχουμε δει ξανά στο σινεμά. Πρωταγωνιστές με φοβερή χημεία, σκηνοθεσία που τους αγκαλιάζει με ευαισθησία και σενάριο αφοπλιστικής τρυφερότητας καθιστούν το «Σε Αργή Κίνηση» μια άκρως ρομαντική περίπτωση φιλμ, ένα εναλλακτικό και μελαγχολικό love story για ενήλικες. Υποβολή της Λιθουανίας για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σάντανς.
20.000 Είδη Μελισσών (20.000 Species of Bees) του Εστιμπαλίθ Ουρεσόλα Σολαγουρέν (Ισπανία)
Μπορεί το καλοκαίρι να βρίσκεται προ των πυλών, όμως ένα οκτάχρονο τρανς κορίτσι προσπαθεί να κατανοήσει τις σεισμικές αλλαγές που συντελούνται στον εύθραυστο εσωτερικό του κόσμο. Η μητέρα του στέκει ενθαρρυντικά στο πλευρό του, ο περίγυρος όμως αντιμετωπίζει την όλη συμπεριφορά του ως ένα παιδικό καπρίτσιο. Ωστόσο, στη διάρκεια ολιγοήμερων διακοπών στη χώρα των Βάσκων, μέσα από τη συναναστροφή του με συγγενείς λιγότερο ή περισσότερο ανοιχτόμυαλους, το γενναίο κοριτσάκι θα προσπαθήσει να βρει τον εαυτό του και να τον συστήσει από την αρχή στους άλλους. Κι αυτό το εγκάρδιο, γεμάτο τρυφερότητα ντεμπούτο, με την καταπληκτική ερμηνεία της μικρής Σοφία Οτέρο που τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, μετατρέπεται από γλυκύτατη ιστορία ενηλικίωσης σε μια οικουμενικής σημασίας δήλωση για το δικαίωμα καθενός ανθρώπου να ορίζει την ταυτότητά του και να αγαπιέται γι' αυτό που πραγματικά είναι. Οχι γι' αυτό που οι άλλοι περιμένουν να είναι.
Χαμένη Πατρίδα (Lost Country) του Βλάντιμιρ Πέρισιτς (Σερβία)
Σερβία, 1996. Την ώρα που στη χώρα μαίνονται οι διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος Μιλόσεβιτς, ο 15χρονος Στέφαν θα χρειαστεί να πραγματοποιήσει την πιο δύσκολη επανάσταση από όλες. Πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με την πολυαγαπημένη του μητέρα, εκπρόσωπο Τύπου και συνένοχο της διεφθαρμένης κυβέρνησης εναντίον της οποίας εξεγείρονται οι φίλοι του. Με πολιτική συνείδηση αλλά και σπάνια ενσυναίσθηση, που φέρνουν στο νου το κοινωνικό σινεμά του Κριστόφ Κισλόφσκι, ο Βλάντιμιρ Πέρισιτς σκιαγραφεί το πιεστικό δίλημμα του άγουρου ήρωά του σαν έναν καταπιεστικό κλοιό που σφίγγει ολοένα και περισσότερο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Στο ρόλο της μητέρας, η φοβερή πρωταγωνίστρια του «Quo Vadis, Aida?», Γιάσνα Τζούρισιτς. Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Σαράγεβο για τον νεαρό πρωταγωνιστή.
Universal Theory του Τιμ Κρέγκερ (Γερμανία)
- Σε ένα επιστημονικό συνέδριο φυσικής στις Αλπεις, ένας νεαρός φοιτητής προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διπλωματική του γύρω από μια προκλητική θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων πραγματικοτήτων, ενώ σύντομα παράξενα φαινόμενα γύρω του μοιάζουν να την επιβεβαιώνουν: δυσοίωνες φιγούρες, αλλόκοτοι σχηματισμοί νεφών στον ουρανό, ανεξήγητοι θάνατοι και σωσίες, και –φυσικά– μια μυστηριώδης πιανίστρια την οποία ερωτεύεται σφόδρα. Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη που ξεπρόβαλε φέτος από το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας, κουβαλά περήφανα τις επιρροές της από το «Europa» του Λαρς φον Τρίερ και το «π» του Ντάρεν Αρονόφσκι, αλλά κι από τον Χίτσκοκ και τα επιβλητικά χολιγουντιανά νουάρ του ’40 και του ’50, για να ξεδιπλώσει ένα φιλόδοξο κινηματογραφικό οικοδόμημα που ισορροπεί θαρραλέα μεταξύ κοσμικού θρίλερ και υπερβατικού love story, αποδεικνύοντας ανερυθρίαστα ότι μερικές φορές το στυλ είναι η ουσία. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη και της παραγωγού Βικτόρια Στόλπε.
Η Κοπεγχάγη δεν Υπήρξε Ποτέ (Copanhagen Does Not Exist) του Μάρτιν Σκόβμπιεργκ (Δανία)
Η νεαρή Aιντα εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Προσπαθώντας να ξεδιαλύνουν το μυστήριο της εξαφάνισής της, ο πατέρας και ο αδελφός της κρατούν τον φίλο της σε ένα άδειο διαμέρισμα, ανακρίνοντάς τον ξανά και ξανά για τη φύση της σχέσης τους και τις τελευταίες της κινήσεις. Πόσα από τα λεγόμενά του, όμως, είναι αληθή; Ο Έσκιλ Βογκτ, ο πιο περιζήτητος σεναριογράφος της Σκανδιναβίας (υποψήφιος για Όσκαρ με τον «Χειρότερο Aνθρωπο στον Κόσμο»), ξεδιπλώνει μέσα από παραπλανητικά φλας μπακ την αντισυμβατική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που επέλεξαν να είναι διαφορετικοί από τους άλλους. Κι ο ταλαντούχος σκηνοθέτης την ντύνει με τη δυσοίωνα γοητευτική ατμόσφαιρα ενός υπαινικτικού και συναρπαστικού θρίλερ όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη.
Ρισελιέ (Richelieu) του Πιερ-Φιλίπ Σεβινί (Καναδάς)
Επειτα από έναν επώδυνο χωρισμό που την άφησε με τρομακτικά χρέη, η Αριάν αναγκάζεται να πιάσει δουλειά σε μια μονάδα επεξεργασίας σιτηρών ως ισπανόφωνη διερμηνέας για τους εποχιακούς εργάτες από τη Λατινική Αμερική. Καθώς αναλαμβάνει χρέη μεσάζοντα μεταξύ των εργαζομένων που υφίστανται τρομερή εκμετάλλευση κι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, και των ανωτέρων της, σύντομα θα διχαστεί ανάμεσα στη δική της επιβίωση και την παρόρμησή της να τους βοηθήσει. Με τη συνδρομή μιας υποδειγματικής πρωταγωνιστικής ερμηνείας και την ορμητικότητα ενός πρώιμου Κεν Λόουτς, ο πρωτοεμφανιζόμενος Πιερ-Φιλίπ Σεβινί καταθέτει ένα εξαίρετο δράμα που βαδίζει με σιγουριά και άψογη ισορροπία ανάμεσα στον σκληρό ρεαλισμό και το συναίσθημα, για να μετουσιωθεί σε απαραίτητο σινεμά για την ανθρώπινη δουλεία του σήμερα. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη.
Δαγκωματιά (Bitten) του Ρομέν Ντε Σεν-Μπλανκά (Γαλλία)
Γαλλία, 1967. Πεπεισμένη ότι θα πεθάνει το επόμενο πρωινό, η 17χρονη Φρανσουάζ πείθει την κολλητή της να το σκάσουν από το καθολικό σχολείο θηλέων, για να περάσουν την τελευταία της νύχτα σε χορό μεταμφιεσμένων που γίνεται σε μια εγκαταλελειμμένη βίλα μέσα στο δάσος. Δυσοίωνα οράματα, αινιγματικά μενταγιόν που προβλέπουν το μέλλον, απειλητικές ανδρικές μορφές κι ένα αγόρι που μπορεί να είναι ή να μην είναι βαμπίρ θα σημαδέψουν τις μικρές ώρες της μεθυσμένης τους νύχτας, στην πιο ανορθόδοξη ιστορία ενηλικίωσης που θα δείτε φέτος. Εξαίσιο σάουντρακ, ομιχλώδης φωτογραφία και ατμόσφαιρα σκοτεινού παραμυθιού που μοιάζει να έχει βγει από το σύμπαν του Ζαν Ρολάν ή το «Η Βάλερυ και η Εβδομάδα των Θαυμάτων» συμπληρώνουν ένα φιλμ που ζει και αναπνέει σε έναν ολόδικό του κόσμο, μετέωρο μεταξύ ονείρου και εφιάλτη, πραγματικότητας και φαντασίας.
Οιωνός (Omen) του Μπαλόζι (Βέλγιο, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό)
O Κόφι ζει στο Βέλγιο με τη φιλενάδα του, απόβλητος από την οικογένειά του στην Αφρική εξαιτίας ενός δαιμονικού σημαδιού στο πρόσωπό του. Λίγο πριν γίνει πατέρας, αποφασίζει να επιστρέψει στη γενέτειρά του και να συμφιλιωθεί με τους δικούς του. Μια επιληπτική κρίση ανοίγει την πόρτα στην ψυχεδελική πανδαισία που θα ακολουθήσει. O Πάκο είναι μέλος μιας εφηβικής cross-dressing συμμορίας, βουτηγμένης στα στρας και τη βία. Αυτός και οι queer φίλοι του ντύνονται στα ροζ, σε ένα Κονγκό που μοιάζει βγαλμένο από το «Mad Max», αν είχε γυριστεί στο καρναβάλι της Νέας Ορλεάνης. Τα φαινομενικά ασύνδετα κεφάλαια αυτής της αφρικανικής ανθολογίας εκτυλίσσονται σε μια κινηματογραφική διάσταση όπου το σενάριο δίνει τόπο στο θρύλο και το βουντού συναντά τη φαντασμαγορία. Βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών. | Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη.
Αρουρ και Νταϊάνα (Arthur & Diana) της Σάρα Σούμα (Γερμανία)
Κολλημένοι στην κίνηση κάπου στο Βερολίνο, ο ανέμελος Aρθουρ και η νευρωτική Νταϊάνα πατούν απότομα γκάζι και ξεκινούν για ένα ασταμάτητο road trip, σαν νοσταλγικές σχολικές διακοπές που δεν τελειώνουν ποτέ. Η πηγαία σχέση στοργής ανάμεσά τους προδίδει το γεγονός ότι είναι στ’ αλήθεια αδέρφια, τίποτα όμως δεν σε προετοιμάζει για την επίθεση γοητείας που θα ασκήσει πάνω σου αυτό το κινηματογραφικό ταξίδι που αλλάζει συνεχώς διαθέσεις και ταχύτητες, μέσα από τις πολύχρωμες και άκρως χαριτωμένες περιπέτειες δυο αθεράπευτων μποέμ ηρώων που απλούστατα δεν θέλουν να μεγαλώσουν. Και θα κάνουν τα πάντα μέχρι να το πετύχουν. | Προβολή παρουσία της σκηνοθέτη.
Το 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιηθεί από τις 27 Σεπτεμβρίου έως τις 9 Οκτωβρίου 2023 στις αίθουσες Δαναός Ι & ΙΙ, Ιντεάλ, Αστορ, Αστυ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Παλλάς, Δημοτικό Θέατρο Πειραία, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας. Το πλήρες πρόγραμμα θα ανακοινωθεί σε συνέντευξη Τύπου στις 20 Σεπτεμβρίου 2023.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για τις Νύχτες Πρεμιέρας στο cinemagazine στο επίσημο site των Νυχτών Πρεμιέρας, στην επίσημη σελίδα του Φεστιβάλ στο Facebook, στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram και το Twitter.
