Μπορεί εμείς να τον περιμένουμε να επιλέξει το επόμενό του project (τελευταία νέα τον θέλουν μπλεγμένο ανάμεσα στη διασκευή του «The Revenant» του Μάικλ Πούνκι και στην κινηματογραφική μεταφορά της αυτοβιογραφίας της Τζένιφερ Βόγκελ «Flim-Flam Man»), όμως ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου έκανε ένα διάλειμμα από τις μεγάλου μήκους ταινίες και γύρισε ένα πειραματικό φιλμάκι - μία κινηματογραφική άσκηση που ακολουθεί μία αβάν γκαρντ χορογραφία κι ένα στιλ χορού που του σύστησε ο τώρα φίλος του Μπεντζαμίν Μιλπιέ.
Καλεσμένος του Μιλπιέ σε μία πρόβα της ομάδας L.A Dance Project, ο Μεξικανός σκηνοθέτης γοητεύτηκε από την παραδοξότητα της χορευτικής έκφρασης και εμπνεύστηκε στο να γυρίσει αυτή την μικρού μήκους που στην ουσία καταγράφει τον χορό και την ίδια την κίνηση μ' ένα εξίσου πειραματικό κινηματογραφικό τρόπο. Με μία συνειδησιακή, παρά κυριολεκτική αφήγηση.
Το αποτέλεσμα θα το κρίνετε μόνοι σας. Τίτλος της ταινίας «Naran Ja» (με υπότιτλο «One Act Orange Dance»). Το φιλμάκι γυρίστηκε σε μία ερημική περιοχή έξω από το Λος Αντζελες και έχει ως κεντρικό άξονα τη χορεύτρια του L.A Dance Project Τζούλια Αϊχτεν, η οποία διηγείται με το χορό της την προσωπική της ιστορία αναζήτησης ταυτότητας.
Η χορογραφία ανήκει φυσικά στον Μπεντζαμίν Μιλπιέ.
Δείτε το (δυστυχώς δεν το βρήκαμε σε καλύτερη ανάλυση. Μόλις κυκλοφορήσει, θα το αντικαταστήσουμε)
