«Ενα μακάβριο παραμύθι για το κακό και την ελληνική αγωνία.»
Με αυτόν τον τίτλο ο Πίτερ Μπράντσο της Guardian ξεκινάει την κατάδυσή του στον σκοτεινό κόσμο του «Miss Violence», της δεύτερης ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά, που τον περασμένο Σεπτέμβριο έφυγε από το 70ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας με τα βραβεία ανδρικής ερμηνείας για τον Θέμη Πάνου και το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Αλέξανδρο Αβρανά, σε μια από τις μεγαλύτερες φεστιβαλικές επιτυχίες του ελληνικού σινεμά τα τελευταία χρόνια.
Από τότε και μέχρι σήμερα, το «Miss Violence» έχει ταξιδέψει στα φεστιβάλ του κόσμου, έχει διακριθεί στο Μόντρεαλ, τη Στοκχόλμη, το Ρέικιαβικ και το ελληνικό φεστιβάλ του Λος Αντζελες, έχει βγει στις αίθουσες της Ιταλίας, της Ελλάδας και η πιο πρόσφατη διάκρισή του ήταν αυτή για τη διευθύντρια φωτογραφίας του, Ολυμπία Μυτιληναίου, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Gianni Di Venanzo International Prize for Cinematography στην Ιταλία.
«Το "Miss Violence" είναι ένα παραμύθι παρενόχλησης και άρνησης, για ανθρώπους που ζουν σε έναν κλειστοφοβικό περιφραγμένο κόσμο, αν και η αίσθηση του μυστηρίου αντικαθιστάται από αγνό τρόπο με μια κτηνώδη και αποφασιστική αποκάλυψη. [...] Ο Αβρανάς χρωστάει πολλά στον Μίκαελ Χάνεκε (ειδικά στο «The Seventh Continent») και στον Μεξικάνο δημιουργό Χόρχε Μισέλ Γκράου και το δικό του οικογενειακό εφιάλτη "We Are What We Are".», συνεχίζει η Guardian.
«Αυτό το ανησυχητικό ελληνικό δράμα είναι ταυτόχρονα ένα περίπου επώδυνο να το βλέπεις οικογενειακό φιλμ τρόμου και μια οξεία παραβολή για την μοντέρνα Ελλάδα», γράφει ο Ρόμπιν Κόλιν στην Telegraph. «Είναι αρκετά εύκολο να μαντέψεις την αποτρόπαια επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, ειδικά για όσους ακολουθούν το νέο ελληνικό σινεμά, όπου διαλυμένες, απομονωμένες, στιγματισμένες από τη βία οικογένειες είναι ένα σύνηθες θέμα. (Σε αυτές τις ταινίες όπου "οικογένεια" μπορείς να διαβάσεις "Ελλάδα".)»
To περιοδικό Empire αναφέρει για το φιλμ: «Είναι ένα συναρπαστικό αριστούργημα ψυχρού σοκ και αργής ασφυξίας.»
To Total Film γράφει: «Προφανώς το πατριαρχικό κακό είναι γραφτό να έχει σλληγορική ηχώ για τον έξω κόσμο, αλλά η ταινία, όπως και οι χαρακτήρες της, μόλις και μετά βίας αφήνουν το διαμέρισμά τους, με την ανησυχητική τάση να απορρέει από τη βεβαιότητα πως η βία θα καταπιεί τα πάντα.»
Το Little White Lies γράφει: «Είναι μια κάπως ωμή και δίκαια επίπληξη του ελληνικού κράτους, αλλά ταυτόχρονα και μια συγκλονιστική εξερεύνηση του οικονομικού εξευτελισμού που προσπαθεί να διατηρήσει τη δυναμική του μέχρι τη σοκαριστική διπλή λύση του δράματος.»
Διαβάστε ακόμη:
- Ολοκληρώθηκε το 8ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών του Λος Αντζελες
- Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2014: Η Απονομή
- Best of 2013: Τα πρόσωπα της χρονιάς
- Αλέξανδρος Αβρανάς: «Το ‘Miss Violence’ δεν είναι σκληρή ταινία. Η αλήθεια της είναι»
- H γνώμη του Flix για το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά
- Θρίαμβος του «Miss Violence» στο 70ό Φεστιβάλ Βενετίας
