To «Only Lovers Left Alive» σηματοδότησε την διθυραμβική επιστροή του Τζιμ Τζάρμους στις Κάννες. Από προχθές τα δημοσιογραφικά πηγαδάκια μιλάνε για τον πανέξυπνο τρόπο που χρησιμοποίησε το vampire genre για να πει κάτι πολύ διαφορετικό, πολύ πιο φιλοσοφικό και πιο ρομαντικό για το σινεμά, τη ζωή, τον έρωτα. Διαβάστε αναλυτικά την κριτική του Flix για την ταινία εδώ.
Σήμερα είχαμε την μεγάλη τύχη να συναντήσουμε τον Τζάρμους σε μία αποκλειστική συνέντευξη που κράτησε 50 συναρπαστικά λεπτά (και πάλι λίγα μας φάνηκαν).
Ο ίδιος έλεγε ήδη από εχτές στην συνέντευξη τύπου, ότι ειδικά γι αυτή την ταινία του, θα προτιμούσε να μην κάνει αναλύσεις. Να μην δοκιμάσει να την εξηγήσει αφού όλα όσα θα ήθελε να πει βρίσκονται ήδη στην οθόνη. Οταν η συνέντευξη τελείωσε, μας ευχαρίστησε που ανεβαστήκαμε την επιθυμία του, αλλά ούτως ή άλλως στην υπέροχη κουβέντα που είχαμε μαζί του, μπορεί να μην «αναλύσαμε» την ταινία του, αλλά μιλήσαμε αναλυτικά για τον κόσμο της που ναι καθόλου τυχαία είναι κι ο κόσμος του ίδιου του Τζάρμους.
Σε μια κουβέντα που ξεκίνησε από τις δυσκολίες του ίδιου να βρει χρηματοδότηση για το φιλμ και την επιμονή του να την κάνει πραγματικότητα εδώ και κοντά μια δεκαετία, για να περάσει στην αγάπη του για το είδος των ταινιών με βρικόλακες και την σχέση του με την μουσική. Σε μια υπέροχη «ξενάγηση» του στους δρόμους και την ιστορία της Ταγγέρης που θα άξιζε να συμπεριληφθεί σε ένα τουριστικό οδηγό, για τον χρόνο που περνά και τους τρόπους που ακόμη κι όταν μεγαλώνεις μπορείς να μένεις νέος, για τον τρόπο που και ο ίδιος όπως και οι ήρωες του, όπως και η Τίλντα Σουίντον, ενδιαφέρεται για τα πάντα, από τα βιβλία και το σινεμά μέχρι τα μανιτάρια και τη φύση.
Για το πως έπεισε τον Τζον Χερτ ότι ο Σέξπιρ δεν είναι στ΄ αλήθεια ο συγγραφέας των έργων του, για το πως δουλεύει δίχως storyboards και λίστα πλάνων, για το ντοκιμαντέρ για τους Stooges που ετοιμάζει. Για την Νέα Υόρκη και την corporate culture, για τον τρόπο που ο κόσμος και το σινεμά αλλάζει, για τα βιβλία που αγαπά και το ipad του, για το γεγονός ότι δεν έχει email...
Μια υπέροχη κουβέντα που πολύ απλά, είναι μια από τις πιο πολύτιμες εμπειρίες του φετινού φεστιβάλ και που ανυπομονούμε να μοιραστούμε μαζί σας, όταν η ταινία βγει και στις αίθουσες της Ελλάδας.
-O Toμ Χίντλεστον στο κόκκινο χαλί της χθεσινής πρεμιέρας-
Εντελώς συμπτωματικά, η συνέντευξη του Τομ Χίντλεστον έγινε σ' ένα δωμάτιο γνωστού πριβέ εστιατορίου της Κρουαζέτ του οποίου ο τοίχος είναι καλυμμένος με... κιθάρες! «Τρελό, έτσι δεν είναι» μας προϋπάντησε στην πόρτα, δείχνοντάς μας τη διακόσμηση ο πανήψυλος, ευγενέστατος και χαμογελαστός Βρετανός πρωταγωνιστής του «Only Lovers Left Alive». Βλέπετε μετά από τόσους στρατιώτες και υπερήρωες (από το «Αλογο του Πολέμου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, μέχρι τους «Avengers» και το «Thor») εδώ ο Χίντλεστον ερμηνεύει έναν μουσικό (ο οποίος τυχαίνει να είναι και βαμπίρ). «Ναι φυσικά παίζω κιθάρα, δεν με είδατε στην ταινία;» γελάει. «Βέβαια εγώ παίζω πολύ διαφορετική μουσική από τον Ανταμ και για αυτό δεν έχω ηλεκτρικές κιθάρες. Να αυτή στην άκρη είναι σαν τη δική μου. Για να δούμε είναι κουρδισμένη;...» Σηκώνεται, ξεκρεμάει μία ακουστική κιθάρα από τον τοίχο και ξεκινάει να μας τραδουάει ένα τραγούδι του Χανκ Γουίλιαμς.
Το υπέροχο με τον Χίντλεστον είναι ότι στα 32 του χρόνια (στην ουσία βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά του) όχι μόνο δεν έχει ξεμυαλιστεί από την διασημότητα που έχει αποκτήσει από τις χολιγουντιανές του συνεργασιες, αλλά καταλαβαίνεις αμέσως ότι πρόκειται για έναν σοβαρό, μη προσποιητό, μεστό, άμεσο και ουσιαστικό συνομιλητή. Πιστέψτε μας, κάποιος που δεν έχει ετοιμάσει 5 τσιτάτα τα οποία έχει αποφασίσει να επαναλαμβάνει σε όλους τους δημοσιογράφους, ξεχωρίζει αμέσως. Ο Χίντλεστον ήταν παρών στη συζήτησή μας με όλες τις αισθήσεις του. Το πόσο αγαπήσαμε την ταινία το κατάλαβε και το εισέπραξε με ζεστό ενθουσιασμό. Αναλύσαμε αγαπημένες σκηνές, μιλήσαμε για ποίηση και για τέχνη, έλαμπε κάθε φορά που συζητούσε για τον Τζιμ Τζάρμους ή την συμπρωταγωνίστριά του Τίλντα Σουίντον.
«Νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον τρόμο όταν κατάλαβα ότι θα παίζω δίπλα στην Τίλντα. Ομως έχει έναν σπουδαίο τρόπο να σε πλησιάζει αυτή η γυναίκα. Είναι ο πιο ζεστός, υπέροχος, άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Ακόμα την ακούς να λέει ότι δεν είναι ηθοποιός, της έχει απλά συμβεί όλο αυτό. Οπότε δεν σε τοποθετεί ανταγωνιστικά απέναντί της. Η Τίλντα είναι καλλιτέχνης, είναι μαγική. Ανοίγει την καρδιά της και σε βάζει μέσα. Οταν όμως ένας τέτοιος καλλιτέχνης ανοίγεται, δεν έχεις άλλο περιθώριο: οφείλεις να κάνεις το ίδιο...»
Κι όσο για τον ίδιο τον Τζάρμους: «Ημουν πάντα ερωτευμένος με το σινεμά του. Είναι παράξενο, αλλόκοτο, στυλάτο, ουσιαστικό, φιλοσοφημένο, κωμικό. Του ζήτησα να τον γνωρίσω και ήπιαμε τσάι στο Σόχο στην Νέα Υόρκη. Δεν μιλήσαμε για την ταινία. Μιλήσαμε για μουσική και για ποίηση. Τη δεύτερη φορά που τον συνάντησα πάλι δεν μιλήσαμε για την ταινία. Διαβάσαμε Μαρκ Τουέιν. Την τρίτη φορά μου είπε ότι θα παίξω έναν βρικόλακα. Yes please απάντησα χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα παραπάνω, στα αλήθεια...»
Λίγο πριν φύγουμε και νιώθοντας ότι ο χρόνος όταν μιλάς με τέτοιους καλλιτέχνες είναι άδικος και λίγος, μας ξαναφώναξε και μας έδειξε το κινητό του. Ενας φίλος του του είχε στείλει ένα μήνυμα και ήθελε να μας το δείξει. Ηταν ένα quote του Αντι Γουόρχολ, το οποίο θέλει να το θυμάται κάθε φορά που του συμβαίνει αυτό που υπαινίσσεται και η ταινία του Τζάρμους: όταν οι άνθρωποι-ζόμπι γύρω του σπαταλούν την ενέργειά τους για να ανακαλύψουν την celebrity πλευρά αυτής της δουλειάς. «Κάνε τέχνη και μην σε ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Οσο εκείνοι σχολιάζουν, εσύ κάνε περισσότερη τέχνη».
Σάουντρακ για μια αιώνια αγάπη. Ακούστε τη μουσική του «Only Lovers Left Alive»
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Only Lovers Left Alive».
Περισσότερα για το «Only Lovers Left Alive» εδώ.
Μάθετε τα πάντα για το 66ο Φεστιβάλ Καννών, στο ειδικό τμήμα του Flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς.
