Αν αναρωτιόσασταν πόσο έχει αλλάξει ο πλανήτης «ανεξάρτητο σινεμά» τα τελευταία χρόνια τα βραβεία του φετινού φεστιβάλ του Sundance αποτελούν μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τις δραματικές αλλαγές που έχουν λάβει χώρα.
Δεν είναι μόνο ότι αρκετές από τις ταινίες που βρέθηκαν φέτος στο επίσημο διαγωνιστικό για αμερικάνικες ταινίες είχαν ήδη διανομή ή ήταν παραγωγές του Netflix, η ταινία που κέρδισε το μεγάλο βραβείο ήταν μία από αυτές και σε λιγότερο από ένα μήνα θα είναι στις οθόνες των θεατών ολόκληρου του πλανήτη.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός απ΄ όταν το Sundance ήταν το κατ΄εξοχήν πεδίο αναζήτησης μικρών ταινιών που θα μπορούσαν να κάνουν την έκπληξη στις arthouse αίθουσες, με τους ανεξάρτητους διανομείς να επιδίδονται σε ένα συχνά υπερβολικό πλειστηριασμό ανεβάζοντας την τιμή αγοράς σε φιλμ που συνήθως δεν έφερναν ποτέ τα χρήματά τους πίσω.
Δείτε ακόμη: Το «Call me by your Name» του Λούκα Γκουαντανίνο είναι το success story του φετινού Sundance
Τώρα, το μεγάλο βραβείο του φετινού φεστιβάλ δεν παίζει καθόλου σε αυτό το παιχνίδι, αφού έχει ήδη διανομή και μάλιστα όχι μέσω της παραδοσιακής οδού. Αυτή η νέα πραγματικότητα φέρνει αρκετούς ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας σε μια μάλλον αμήχανη θέση. Δεν είναι λίγοι οι δημιουργοί που δηλώνουν ότι ανάμεσα στο Amazon και το Netflix προτιμούν το πρώτο αφού αφήνει χώρο στην κινηματογραφική διανομή πριν δώσει τις ταινίες του σε on demand online διανομή, από την άλλη, το τεράστιο δίκτυο του Netflix, θα κάνει ένα φιλμ σαν το «I Don’t feel at Home in this World Anymore», να ιδωθεί απο εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερους θεατές απ΄όσους θα του επέτρεπε ποτέ μια παραδοσιακή διανομή να προσεγγίσει.
Και φυσικά υπάρχει –κι οφείλει να υπάρχει- χώρος και για τα δυο. Και σε κάθε περίπτωση η δυνατότητα επιλογής διαφορετικών μοντέλων πιθανότατα είναι προς όφελος των ανθρώπων που φτιάχνουν τις ταινίες, όπως του Μέικον Μπλερ ο οποίος βρήκε μέσω του Netflix πρόσφορο έδαφος για να γυρίσει την ταινία του –κάτι όχι απαραίτητα εύκολο για έναν ηθοποιό που κάνει την πρώτη του εμφάνιση ως σκηνοθέτης.
Και κάπως έτσι το «I Don’t feel at Home in this World Anymore» και η νίκη του μεταμορφώνει αυτό το σκοτεινό, χιουμοριστικό θρίλερ για μια γυναίκα που «δεν αντέχει οι άνθρωποι να είναι μαλάκες» κι αποφασίζει να πάρει τον νόμο στα χέρια της, σε κάτι σαν μια ταινία σταθμό τόσο για το Sundance, για το Netflix αλλά και το ανεξάρτητο σινεμά εν γένει.
Στα υπόλοιπα βραβεία το σουηδικό θρίλερ «The Nile Hilton Incident» του Ταρικ Σαλέχ, τοποθετημένο στο Κάιρο τις μέρες της Αραβικής Aνοιξης κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνές διαγωνιστικό, το «Beach Rats» της Ελίζα Χίτμαν κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας ενω στα ντοκιμαντέρ βραβεύτηκαν τα «Dina» των Νταν Σίκλς κι Αντόνιο Σαντίνι και το «Last Men in Aleppo» του Φεράς Φαγιάντ.
Beach Rats
Δείτε ακόμη:
- Η Ρούνι Μάρα, ο Τζέισον Σίγκελ κι ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ βιάζονται να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια στο «The Discovery»
- Επιστημονική φαντασία; Το «Bushwick» φαντάζεται μια Αμερική σε εμφύλιο πόλεμο
- To «Kuso», η πρώτη ταινία του Flying Lotus έχει το πιο αλλόκοτο τρέιλερ της χρονιάς
- H ιστορία του «Smells Like Teen Spirit» των Nirvana σε ένα animated short από το φεστιβάλ του Sundance
Tags: netflix, sundnace 2017
