Γεννημένος στο Αφγανιστάν, ο Ατίκ Ραχίμι εγκατέλειψε τη χώρα του το 1984 για να βρει πολιτικό άσυλο στη Γαλλία και μια λαμπρή καριέρα σαν συγγραφέας.
«H Πέτρα της Υπομονής» είναι ίσως το πιο διάσημο βιβλίο του, έχοντας κερδίσει το βραβείο Goncourt και μεταφραστεί σε 33 γλώσσες παγκοσμίως, ανάμεσα τους και τα Ελληνικά (από τις εκδόσεις Ψυχογιός), ενώ είχε μεταφερθεί και στο θέατρο σε μια εξαιρετική παράσταση σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη και πρωταγωνίστρια τη Νεκταρία Γιαννούδάκη.
Η ιστορία του, διαδραματίζεται σε μια μουσουλμανική χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο και ξετυλίγεται μέσα από τον μονόλογο μιας γυναίκας που εξομολογείται τα πάντα στον άντρα της που βρίσκεται σε κώμα.
Ομορφη, νέα, γεμάτη ζωή, η γυναίκα είναι κλεισμένη σε ένα μικρό δωμάτιο σπιτιού της με τον σύζυγό της να έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα εξ αιτίας μιας σφαίρας που έχει καρφωθεί στο λαιμό του.
Μόνοι οι δυο τους, ξεχασμένοι από συντρόφους και συγγενείς, θα έρθουν πιο κοντά από ποτέ, πιο κοντά απ΄ όσο ήρθαν στα δέκα χρόνια που είναι παντρεμένοι. Η γυναίκα θα αρχίσει να του μιλά όπως δεν του είχε μιλήσει ποτέ, να του εξιστορεί τη ζωή της, την παιδική της ηλικία, τα βασανά της, τις απογοητεύσεις, την μοναξιά, τα όνειρα τις επιθυμίες της.
Ο άντρας της θα γίνει γι αυτή «η πέτρα της υπομονής» της, μια μαγική πέτρα που σύμφωνα με την Πέρσικη μυθολογία απορροφά τα βάσανα και τον πόνο του ανθρώπου που τα εξομολογείται, μέχρι την μέρα που σπάει, εξαφανίζοντας όλα όσα τον βασανίζουν.
Μόνο που πέρα από τους τοίχους του μικρού τους δωματίου, η ζωή και ο πόλεμος συνεχίζεται και καθώς οι εξομολογήσεις της γίνονται όλο και πιο προσωπικές, πιο αποκαλυπτικές και η αλήθεια μιας γυναίκας που προσπαθεί να επιβιώσει μόνη κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες δεν είναι αυτή που ταιριάζει σε μια καλή μουσουλμάνα, στην σύζυγο ενός πολεμιστή.
«Η Πέτρα της Υπομονής» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Ραχίμι, μετά το επίσης βασισμένο σε βιβλίο του «Earth and Ashes». To σενάριο είναι γραμμένο από τον ίδιο και τον Ζαν Κλοντ Καριέρ, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε την Γκολσιφτέ Φαραχανί, μια από τις καλύτερες (και φυσικά ανεπιθύμητες στην χώρα) Ιρανές ηθοποιούς.
Πρωταγωνίστρια στο «Τι Απέγινε η Ελι» του Ασγκάρ Φαρχαντί, το «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα», αλλά και αρκετές δυτικές ταινίες, η Φαραχανί εξορίστηκε φέτος απότ ο Ιραν όταν φωτογραφήθηκε γυμνή για το γαλλικό περιοδικό Madame Figaro διαμαρτυρόμενη για τους περιορισμούς που επιβάλλει το Ιράν στην ενδυμασία των γυναικών, αλλά κι εξαιτίας της εμφάνισής της στο βίντεο που σκηνοθέτησε ο Ζαν Μπατίστ Μοντινό παρουσιάζοντες (γυμνούς) τους ηθοποιούς που αποτελούν τις νέες ελπίδες του Γαλλικού σινεμά.
