Λίγο μετά την πρώτη, δημοσιογραφική προβολή του «Lawless» (διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία), η ομάδα των συντελεστών έδωσε συνέντευξη τύπου: ο Νικ Κέιβ, ο Τζον Χίλκοουτ, ο Γκάι Πιρς, ο Ντέιν ΝτεΧάαν, η Μία Γουασικόφσκα, η Τζέσικα Τσαστέιν, ο Σάια ΛαΜπέφ, ο Τζέισον Κλαρκ, ο Τομ Χάρντι μίλησαν με τους δημοσιογράφους, με την αυτοπεποίθηση μιας πετυχημένης ταινίας και της προσωπικής τους αυτογνωσίας: ότι είτε βρίσκονται στην αρχή της καριέρας τους είτε στην ώριμη φάση της, αποτελούν ένα μεγάλο μέρος από ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα κινηματογραφικά πράγματα.
Στη διάρκεια της συζήτησης, μάθαμε ότι ο Τομ Χάρντι προετοιμάζεται για τις σκηνές του παίζοντας… scrabble ή ναυμαχία, εν προκειμένω με την Τζέσικα Τσαστέιν που τον κέρδιζε αλλεπάλληλα. Οτι κολακεύεται που τον συγκρίνουν με τον Μάρλον Μπράντο, αλλά δεν έχει δει καμιά ταινία του, ούτε καν τον «Νονό». Οτι ο Τζέισον Κλαρκ μεγάλωσε στην Αυστραλέζικη εξοχή όπου γυρίστηκε το «Proposition», όπου ο πατέρας του είχε πρόβατα. Οτι ο Νικ Κέιβ δε βρίσκει τίποτα το ωραίο στο να μεγαλώνει, αντίθετα χρειάζεται πολύ συχνότερα ν’ ανατρέχει στο λεξικό και να μεγαλώνει το font της γραμματοσειράς όταν γράφει, στίχους ή σενάρια. Αλλά και ορισμένα πιο συγκεκριμένα πράγματα για το «Lawless»:
Για το σενάριο
Νικ Κέιβ / Ο Ματ Μποντούραντ έγραψε ένα εξαιρετικό βιβλίο και στην ουσία ολόκληρο το υλικό βρισκόταν εκεί, όλοι οι διάλογοι, το σενάριο ήταν σαν παιδικό παιχνίδι ξεκινώντας από αυτό το υλικό.
Τζον Χίλκοουτ / Είμαι θαυμαστής των ταινιών του Σέρτζιο Λεόνε, του πώς μετατρέπουν την ταινία είδους σ’ έναν πραγματικό, γεμάτο ένταση κόσμο. Σ’ αυτήν την ταινία, ωστόσο, η βασική μου επιρροή ήταν το «Μπόνι και Κλάιντ» και η ιστορία της Αμερικής στην ποτοαπαγόρευση.
Για τη βία
Σάια ΛαΜπεφ / Η βία στις ταινίες του Χίλκοουτ είναι βρώμικη, χύμα και ρεαλιστική. Δεν έχει πρόβες σα μπαλετική χορογραφία.
Νικ Κέιβ/ Δε μ’ ενδιαφέρει η ίδια η βία στις ταινίες, πολλές φορές είναι κουραστική και βαρετή. Μ’ εξιτάρει ο τρόπος που ο Τζον Χίλκοουτ μεταχειρίζεται τη βία, πολύ βάρβαρη, πολύ γρήγορη, που αφήνει πίσω της ένα κατεστραμμένο τοπίο.
Για την ποτοαπαγόρευση
Τζον Χίλκοουτ /Δε μ’ ενδιαφέρει πολύ η χρονική περίοδος όπου εκτυλίσσεται η ταινία, περισσότερο με τράβηξε η ατμόσφαιρα του βιβλίου: ο συνδυασμός της κλασικής ερωτικής ιστορίας και της υπερβολικής, ωμής βίας.
Τομ Χάρντι / Η ποτοαπαγόρευση στην εποχή που περιγράφει η ταινία δε διαφέρει τρομερά από τις απαγορεύσεις ουσιών σήμερα. Εγώ λέω, κάνε ότι σε βοηθάει να επιζήσεις, αλλά πρόσεχε μη σε πιάσουν.
Για τον Γκάρι Ολντμαν
Τομ Χάρντι / Την πρώτη φορά που δούλεψα με τον Γκάρι Ολντμαν, χρειαζόταν συνέχεια να ξαναγυρίζουμε τις σκηνές μας, γιατί μόλις εκείνος έλεγε κάτι, καθόμουν και τον κοίταζα με το στόμα ανοιχτό και ξεχνούσα να πω τις ατάκες μου! Νομίζω ότι είναι ο Θεός. Βέβαια στη δεύτερη συνεργασία μας, στο «Dark Knight Rises», ήμουν εγώ ο Θεός της ταινίας κι έτσι του έριξα λίγο ξύλο! Απλώς πιστεύω ότι ο Γκάρι είναι ο σπουδαιότερος ηθοποιός που υπάρχει.
Για το σύγχρονο αμερικανικό σινεμά
Τζον Χίλκοουτ / Η κατάσταση για τις αμερικανικές ταινίες είναι πολύ δύσκολη αυτήν την εποχή. Ειδικά για ταινίες σαν τις δικές μου, μεσαίου προϋπολιγισμού, με χαρακτήρες και δραματικές ιστορίες. Ελπίζω να υπάρξει μια αντίδραση γι’ αυτό, αλλά προς το παρόν, η τηλεόραση, το HBO και άλλα κανάλια, έχουν αναλάβει τις δημιουργίες καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος κι ελπίζω να τις διατηρήσουν ζωντανές και κάποια στιγμή να ξαναμεταβούν στο σινεμά.
Για τις ηρωίδες της ταινίας
Τζέσικα Τσαστέιν / Η ηρωίδα μου προέρχεται από ένα σκοτεινό παρελθόν και βρίσκεται στη μέση του πουθενά, μοναδική γυναίκα σ’ ένα σπίτι απ’ το οποίο λείπει η γυναικεία παρουσία, με τρεις άντρες σα σκληρούς αδελφούς της. Όμως, επειδή είναι ερωτικά έμπειρη, στη σχέση της είναι εκείνη ο άντρας, ο επιθετικός, σ’ αυτόν τον τομέα δηλαδή οι ρόλοι είναι αντιστραμμένοι. Εκείνος είναι καλός στη βία, αλλά στα συναισθηματικά του έχει γυναικεία ψυχοσύνθεση. Ετσι προσέγγισα το ρόλο της Μάγκι, από δύο αντίθετες πλευρές θηλυκότητας και αρρενωπότητας.
Μία Γουασικόφσκα / Με προσελκύουν πάντα ηρωίδες που βρίσκονται σε αμηχανία, που δεν ταιριάζουν απόλυτα με το περιβάλλον τους. Ιδιαίτερα αν μάχονται ενάντια στην κοινωνία και στην εποχή τους.
Η Τζέσικα Τσαστέιν για το Φεστιβάλ Καννών / Είναι απίστευτο το ότι βρίσκομαι τώρα εδώ – σηματοδοτεί την περίοδο των τελευταίων 12 μηνών. Το περσινό Φεστιβάλ Καννών θα το θυμάμαι πάντα με ιδιαίτερη συγκίνηση, ήταν σαν την εισαγωγή μου στον κινηματογραφικό κόσμο, το ότι βρισκόμουν εδώ με το «Δέντρο της Ζωής», μαζί με τον Μπραντ Πιτ και τον Σον Πεν, και με το «Take Shelter»), ήταν η αρχή αυτής της χρονιάς που για μένα ήταν πολύ σημαντική. Το γεγονός ότι φέτος είμαι εδώ πάλι με μια ταινία που αγαπώ τόσο πολύ (και, φυσικά, με το «Madagascar 3» που επίσης μου άρεσε τρομερά), είναι για μένα συγκλονιστικό. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα έρχομαι κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ με δυο ταινίες, αλλά όποτε κι αν ξανάρθω, θα είμαι ευτυχισμένη.
Ο Γκάι Πιρς για την camp διάσταση του ρόλου του / Ο ήρωας που υποδύομαι βγήκε απ’ ευθείας από το σενάριο, εγώ του προσέθεσα μόνο το χτένισμα κι ίσως μια camp ποιότητα που βρήκα ότι τον έκανε ακόμα πιο τρομακτικό. Είναι ένας άνθρωπος που αηδιάζει από τον κόσμο γύρω του, πιστεύει στη δική του άποψη με μια μεγάλη δόση ναρκισσισμού και προσδίδει στην ταινία μια ματιά στη σκοτεινή πλευρά του σύγχρονου κόσμου. Την πρώτη φορά που δοκίμασα το χτένισμα στο γύρισμα, έστειλα μια φωτογραφία στον Νικ Κέιβ. Εκείνος την έδειξε στους γιους του και δεν μπορούσαν να φάνει για μέρες!
Για τη μουσική
Νικ Κέιβ: Δε θέλαμε να κάνουμε το soundtrack πιστό στην ατμόσφαιρα της Americana. Εχει ξαναγίνει και πολύ καλά μάλιστα, σε ταινίες σαν το «Oh Brother Where Art Though». Θέλαμε ν’ απομακρυνθούμε από αυτό, επιπλέον η ταινία, παρά την εποχή της, είναι εξαιρετικά μοντέρνα. Η κατάσταση της ποτοαπαγόρευσης είναι ολόιδια με τον τωρινό πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών. Ετσι κάναμε ένα fusion αυθεντικής, bluegrass αμερικανικής μουσικής μαζί με, για παράδειγμα, «Velvet Underground», που στους στίχους τους βρίσκονται πολύ κοντά στο νόημα της ταινίας.
Μάθετε τα πάντα για το 65o Φεστιβάλ Καννών, στο ειδικό τμήμα του Flix.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο το photocall των συντελεστών του «Lawless»
