Το «Στο Θρόνο του Ξέρξη» διαδραματίζεται στο Πέραμα σε μια εποχή - μακρινή από τη σημερινή (;) - όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να αγγίζουν ο ένας τον άλλον. Καθώς ένας ολόκληρος κόσμος φτάνει στο τέλος του, η επιθυμία αρχίζει να γεννιέται μέσα από την παραίτηση και τα δάχτυλα των χεριών νέων ανθρώπων που θέλουν να δημιουργήσουν μέλλον μέσα από το απόλυτο παρελθόν, θα τολμήσουν να πλησιάζουν το ένα το άλλο... ριψοκινδυνεύοντας να κηρυχθούν έκπτωτοι, κερδίζοντας ως αντάλλαγμα μια νέα ζωή.
Δεύτερη μικρού μήκους ταινία της Εύης Καλογηροπούλου μετά το «Motorway 65» που διαγωνίστηκε στο επίσημο πρόγραμμα του , το «Στο Θρόνο του Ξέρξη» κάνει πλέον διακριτό το σκηνοθετικό της στιλ, που ξεκίνησε και έχει πάντα ως αφετηριά του τον εικαστικό κόσμο με το βλέμμα στραμμένο στις αφανείς διαδρομές των σύγχρονων πόλεων καθώς αυτές χαρτογραφούν το νεό συναισθηματικό τοπίο σε μια εποχή αποκάλυψης. Τώρα ή και ποτέ.
Συναντήσαμε την Εύη Καλογηροπούλου, τον Γιώργο Μαζωνάκη, πρωταγωνιστή και αφηγητή της ταινίας και την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση και παραγωγό της ταινίας, αλλά και θαυμάστρια και πρωτίστως φίλη της Εύης Καλογηροπούλου στις Κάννες, την επομένη της παγκόσμιας πρεμιέρας της ταινίας και μιλήσαμε για την αφετηρία της ταινίας, τον αφανή κόσμο που γοητεύει τη δημιουργό της, την σχέση της με τον Γιώργο Μαζωνάκη και το «Ανήκω σε Μένα» που διασκεύασε για την ταινία η Kid Moxie, εκφράζοντας με περισσότερους από προφανείς τρόπους το σύμπαν της ταινίας και της δημιουργίας της.
«Οι Κάννες ήρθαν τυχαία στη ζωή μου», δηλώνει η Εύη Καλογηροπούλου. «Ειχα τελειώσει το "Motorway 65" μόνη μου, το είχα στείλει στα φεστιβάλ, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ποτέ ότι θα με έπαιρναν τηλέφωνο από τις Κάννες για να μου πουν πως η ταινία είναι στο διαγωνιστικό των ταινιών μικρού μήκους. Επέστρεψα στο Atelier για να παρουσιάσω το σχέδιο της ταινίας μεγάλου μήκους που ετοιμάζω και κερδίσαμε το βραβείο της Arte και τώρα ο "Ξέρξης" στην Εβδομάδα Κριτικής. Αυτό που έχει σημασία είναι η διάρκεια. Η επιβεβαίωση πως αυτή η πρώτη φορα δεν ήταν τυχαία, η ώθηση που σου δίνει ότι μπορείς να συνεχίσεις χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να αναρωτιέσαι αν αξίζει τον κόπο.»
«Το "Στο Θρόνο του Ξέρξη" ξεκίνησε ως μια ανάθεση από το Ιδρυμα Ωνάση για την έκθεση που είχε γίνει στο Πεδίον του Αρεως το καλοκαίρι του 2021. Είχαμε πάντα στο μυαλό μας ότι θα είχε μια άλλη μορφή αργότερα και ελπίζαμε σε μια φεστιβαλική διαδρομή», αναφέρει η Εύη Καλογηροπούλου.
«Περισσότερο από στήριξη, μιλάμε για συνύπαρξη, σύμπραξη και κοινή πορεία», εξηγεί η Αφροδίτη Παναγιωτάκου για τη σχέση του ιδρύματος με το έργο της Εύης Καλογηροπούλου, παραμένοντας συνεργάτης και στη μεγάλου μήκους ταινία που ετοιμάζει η νεαρή δημιουργός.
«Ολες οι σχέσεις έχουν έναν ιδιοκτησιακό χαρακτήρα, αλλά στην περίπτωση της Εύης το προσωπικό με το επαγγελματικό δεν διαχωρίζονται. Ως Στέγη έχουμε προσωπικές σχέσεις με τους καλλιτέχνες που αγαπάμε, με την Αμάντα Λιβανού για παράδειγμα, παραγωγό της ταινίας. Με την Αμάντα δεν κάνουμε ένα στεγνό meeting και παίρνουμε αποφάσεις για τα επόμενα σχέδια. Το σκεφτόμαστε ξανά και ξανά, το συζητάμε.. το παλεύουμε. Με την Εύη ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πριν καν ακόμη γνωρίστούμε. Ηταν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, της έγινε μια ανάθεση για το πρόγραμμα Enter και ουσιαστικά μιλήσαμε μέσω instagram. Οταν συναντηθήκαμε όλοι νόμιζαν ότι είμαστε κολλητές. Μερικές σχέσεις δεν χρειάζονται πρόλογο. Δεν χρειάζονται δουλειά.»
«Ο φόβος είναι καλός, ο τρόμος δεν είναι καλός», εξηγεί ο Γιώργος Μαζωνάκης που πρωταγωνιστεί στην ταινία και φέρνει κάτι από τον δικό του κόσμο μέσα σε αυτό το αποκαλυπτικό σύμπαν. «Εκανα νομίζω πάντα πράγματα που ήταν ανατρεπτικά. Η υποκριτική με ενδιέφερε πάρα πολύ και μικρότερος δήλωνα με αυτή τη σειρά "ηθοποιός, ερμηνευτης, τραγουδιστής". Τώρα αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί με τις καλύτερες συνθήκες. Οταν γνωρίστηκα με την Εύη και την Αφροδίτη το ένιωσα πως στα επόμενα χρόνια θα συμπορευτώ με αυτές τις γυναίκες και στη ζωή και το... θάνατο (γέλια). Ετσι όμως λειτουργώ πάντα. Ο,τι κάνω ξεκινάει από τους ανθρώπους και οι σχέσεις που κάνω θελω να είναι βιωματικές. Αν είναι κάτι που δεν το έχω ζήσει, πρέπει τουλάχιστον να το έχω δει στα όνειρά μου ή με τη φαντασία μου. Κι αυτό είναι βίωμα.
«Η καθοδήγηση της Εύης ήταν καθοριστική», αναφέρει ο Γιώργος Μαζωνάκης για το ρόλο του «Στο Θρόνο του Ξέρξη». «Η βασική της οδηγία ήταν η απλότητα. Πώς να παίξω χωρίς φανφάρες, χωρίς υπερβολές. Να κρατήσουμε όλο το κομμάτι της αφήγησής μου σε ένα απλό, ουσιαστικό επίπεδο.»
Από τον Ασπρόπυργο του «Motorway 65» στο Πέραμα του «Στο Θρόνο του Ξέρξη», η Εύη Καλογηροπούλου μας μιλάει για τους αφανείς τόπους που της αρέσει να φωτίζει με την κάμερα της. «Νομίζω πως οι τόποι αυτοί έρχονται από τη διαδρομή της οικογένειάς μου. Η μητέρα μου που ήρθε από την αγροτική οικογένεια στην Αρκαδία στην ΑΣΟΕ στην Αθήνα και από εκεί στη Δραπετσώνα. Ο πατέρας μου που ήρθε από την Κεφαλονιά, δούλευε από παιδί με τα αδέρφια του. Με ενδιαφέρει η αλήθεια αυτών των τόπων. »
Διαλέγεις όμως αυτούς τους χώρους για να δείξεις την αλήθεια τους ή με μια διάθεση να τους εξωραΐσεις, για να τους κάνεις πιο ελκυστικούς; «Από μικρή παρατηρούσα και τους συγγενείς μου που ζούσαν στο βουνό, πάντα σκεφτόμουν κάτι ερωτικό, κάτι αισθησιακό, κάτι που είχε σχέση με την ταυτότητα. Πάνω στους τόπους που με γοητεύουν έκανα πάντα προβολή την επιθυμία.»
Στο Θρόνο του Ξέρξη | Με τους: Γιώργο Μαζωνάκη, Αντζελα Μπρούσκου, Μυρτώ Κοντονή, Ξένια Ντάνια, Λορένζο Σαρζάν, Kevin Zans Ansong, Jordan Genidogan, Βασίλη Κουτσογιάννη | Σκηνοθεσία: Εύη Καλογηροπούλου | Σενάριο: Γιώργος Τελτζίδης | Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Αφροδίτη Παναγιωτάκου | Παραγωγός: Αμάντα Λιβανού | Διευθυντής Φωτογραφίας: Εβαν Μαραγκουδάκης | Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης | Μουσική: Kid Moxie | Ηχος: Δημήτρης Δεμοιράκος, Λέανδρος Ντούνης | Σκηνικά: Εβελίνα Δαρζέντα, Αννα Ζώτου | Κοστούμια: Γεωργία Μπούρα | Εκτέλεση Παραγωγής: Neda Film | Μια παραγωγή του Onassis Culture
