Τα Anthology Film Archives είναι ένας οργανισμός που προκαλεί δέος και σεβασμό. Ιδρύθυκε το 1970 από τέσσερις σπουδαίους του νεοϋορκέζικου underground κινηματογράφου, τον Γιόνας Μέκας, τον Σταν Μπράκατζ, τον Τζερόμ Χιλ και τον Πίτερ Κουμπέλκα κι από τότε συγκεντρώνει, μελετά, αναδεικνύει και συντηρεί την ανεξάρτητη, πειραματική, αβάν γκαρντ οπτικοακουστική δημιουργία, από την Αμερική κι απ' όλο τον κόσμο. Μια φορά το χρόνο διοργανώνει το φεστιβάλ του, το Prismatic Ground (φέτος από τις 8 ως τις 12 Μαΐου) και δίνει το βραβείο του, το Ground Glass Award για την εξαιρετική συνεισφορά στο χώρο της πειραματικής τέχνης. Φέτος, το βραβείο αυτό θ' απονεμηθεί στην Αντουανέττα Αγγελίδη, επισφραγίζοντας μια μεγάλη και θαρραλέα πορεία που δεν έχει στοπ, αλλά είναι πια τοπ.
Η ανακοίνωση της διάκρισης, στο instagram του Prismatic Ground, συνοδευόμενη από ένα σημείωμα τής δημιουργού Κόρτνεϊ Στίβενς, διαβάζει: Κάθε χρόνο, το Prismatic Ground απονέμει μόνο ένα βραβείο, σε αναγνώριση ενός σπουδαίου Εργου.
Το Ground Glass Award του 2024 για την εξαιρετική συνεισφορά στο χώρο της πειραματικής τέχνης απονέμεται στην Ελληνίδα σκηνοθέτιδα Αντουανέττα Αγγελίδη (73), για την οργιαστικά ευφάνταστη συνεισφορά της στην αισθητική του φεμινιστικού κινηματογράφου και για την αφοσίωσή της στο σινεμά ως ερευνητικό μέσο. Το σύνολο του έργου τής Αγγελίδη αναζήτησε τη γυναικεία αβάν γκαρντ, την κατασκευή μιας οπτικής γλώσσας που μπορεί να εκφράσει, όπως γράφτηκε σε μία κριτική, «την περιπέτεια του γυναικείου σώματος». Οι ταινίες της, λίγο προβεβλημένες στην Αμερική, παρουσιάζουν το θηλυκό ασυνείδητο ως δύναμη αποσταθεροποίησης των κυρίαρχων δομών. Πελεκώντας τα θεμέλια του πολιτισμού, η κάθε ταινία γίνεται ένα είδος ιδιωτικού λατομείου, όπου τα θραύσματα ανελκύονται στο φως και μετά χρησιμοποιούνται για παιχνίδι. Τι είναι το βίωμα πέρα από την περιγραφή; Τι είναι το θηλυκό υποκείμενο πέρα από την εικαστική της απεικόνιση; Ποια είναι η συσχετιστική βαρύτητα μεταξύ της υλικής ζωής και των δυνατοτήτων που βρίσκονται στα όνειρα;
Σε αναγνώριση του επιτεύγματος τής Αγγελίδη, το Prismatic Ground θα παρουσιάσει στις 11 και 12 Μαΐου τις μεγάλου μήκους ταινίες της, «Idées Fixes / Dies Irae» (1977), «Τόπος» (1985), «Οι Ωρες – Μια Τετράγωνη Ταινία» (1995), «Κλέφτης ή η Πραγματικότητα» (2001), και «121280 Ritual» (1980/2008), συνδυάζοντας ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες και κόπιες 35mm. Θα προβληθεί, επίσης, το ντοκιμαντέρ «Εμμονες Ωρες στον Τόπο της Πραγματικότητας» (2022) τής Ρέας Βαλντέν, ενώ και οι δύο δημιουργοί θα βρίσκονται στις προβολές για συζήτηση με το κοινό.
