Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, η κινηματογραφική παρουσία ήταν φειδωλή. Τα Μίνιον έκλεψαν τη Μόνα Λίζα, ο Μελιές μάς ταξίδεψε στο φεγγάρι του κι οι αδελφοί Λιμιέρ τρόμαξαν τους θεατές με το τρένο που ήρθε καταπάνω τους.
Ομως μια άλλη παρουσία, στην ενότητα «Sororité», αδελφότητα αλλά γένους θηλυκού, που ανέδειξε σημαντικές προσωπικότητες γυναικών στη γαλλική και παγκόσμια ιστορία, άφησε το σημάδι της ακόμα πιο αινιγματικά και πιο έντονα, όπως πάντα. Αυτή ήταν η Αλίς Γκι-Μπλανσέ, η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης και η πρώτη σκηνοθέτης μυθοπλασίας, ανεξαρτήτως φύλου, στην Ιστορία.
Η Αλίς Γκι γεννήθηκε το 1873 στη Χιλή, από Γάλλους γονείς και μεγάλωσε αρχικά στην Ελβετία και στη συνέχεια στο Παρίσι: έχοντας χάσει τον πατέρα της κι αναγκασμένη να συντηρήσει την άνεργη μητέρα της και τ' αδέλφια της, έγινε στενογράφος. Αυτή η δουλειά την οδήγησε, στα 21 χρόνια της, στο εργοστάσιο κατασκευής φωτογραφικών (και κινηματογραφικών) μηχανών και εξοπλισμού, του Μαξ Ρισάρ που, γρήγορα, ανέλαβε ο Λεόν Γκομόν. Ο Γκομόν εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη δύναμη της νεογέννητης κινηματογραφικής βιομηχανίας στη Γαλλία κι η Αλίς, αρχικά γραμματέας του, μπόρεσε να γνωρίσει όχι μόνο ανθρώπους σαν τους αδελφούς Λιμιέρ, αλλά και την τεχνική του κινηματογράφου και του μάρκετινγκ και της προώθησής του, με αποτέλεσμα να κάνει την παραγωγή, να σκηνοθετήσει, να γράψει ή να επιβλέψει τουλάχιστον 700 ταινίες.
Οι Νεράιδες των Λαχανίδων
Το 1895, η Αλίς Γκι, μαζί με τον Λεόν Γκομόν, πήγε σε μία από τις «προβολές - έκπληξη» των αδελφών Λιμιέρ, είδε το «Οι Εργάτες Φεύγουν από το Εργοστάσιο Λιμιέρ» και, ενώ εντυπωσιάστηκε από το μέσον και τις δυνατότητές του, η ιδέα ο κινηματογράφος να χρησιμοποιείτε μόνο ως διαφημιστικό μέσο για την πώληση μιας κάμερας, της φάνηκε αφόρητα βαρετή. Με την άδεια του Γκομόν, λοιπόν, έκανε το ντεμπούτο της στη μυθοπλασία, με την απίστευτα εξαντρίκ ταινία «Οι Νεράιδες των Λαχανίδων», όπου μωράκια γεννιούνται κάτω από μπαμπάτσικα λάχανα. Αυτή η ταινία ήταν η αφετηρία της σκηνοθετικής καριέρας της, που συνεχίστηκε με ταινίες μουσικοχορευτικές, με τη «Ζωή του Χριστού» που, για πρώτη φορά, χρησιμοποίησε πάνω από 300 κομπάρσους, με πειραματισμούς στο καδράρισμα και, ακόμα-ακόμα, στο χρώμα και στα πρώιμα ειδικά εφέ.
Η Αλίς Γκι ελέγχει την κάμερα, στα γυρίσματα της «Ζωής του Χριστού»
Το 1907, η Αλίς Γκι παντρεύτηκε τον Γαλλο-Αμερικανό Χέρμπερτ Μπλασέ, ο οποίος ανέλαβε τη θέση του αντιπροσώπου της εταιρίας Γκομόν στην Αμερική. Εκεί, στη Νέα Υόρκη, η Αλίς και ο Χέρμπερτ ίδρυσαν τη Solax, τη μεγαλύτερη εταιρία κινηματογραφικής παραγωγής πριν την έλευση των Χολιγουντιανών στούντιο. Με τη Solax, που γνώρισε τεράστια επιτυχία, η Αλίς Γκι-Μπλασέ έγινε και η πρώτη γυναίκα (συν)ιδιοκτήτρια στούντιο: οι φήμες θέλουν να έχει τοποθετήσει μια μεγάλη επιγραφή στις εγκαταστάσεις, που έγραφε, «Be Natural».
Παρότι η εξέλιξη των στούντιο του Χόλιγουντ, με δυνατότητες ταχύτερης και φθηνότερης παραγωγής, έφεραν σταδιακά το τέλος της Solax, η Αλίς Γκι παραμένει μια από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία του κινηματογράφου και, ταυτόχρονα, από τις λιγότερο γνωστές, καθόλου τυχαία.
