Μέλος μιας κινηματογραφικής οικογένειας που μετράει ήδη τρείς σκηνοθέτες (τον Κώστα Γαβρά, τον γιο του Ρομέν και την κόρη του Ζουλί) και μια παραγωγό (τη σύζυγο του Κώστα Γαβρά, Μισέλ - Ρέι Γαβράς), ο επίσης γιος του Κώστα Γαβρά συνδυάζει εδώ και χρόνια περισσότερους από έναν ρόλους.
Ηθοποιός, σκηνοθέτης (έχει σκηνοθετήσει μέχρι σήμερα δύο ταινίες μικρού μήκους) και παραγωγός, ο Αλεξάντρ Γαβράς βρίσκεται φέτος στο επίκεντρο, λόγω του πολυβραβευμένου (ανάμεσά σε άλλα το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ του Κλερμόν Φεράν) ήδη μικρού μήκους «Avant que de tout Perdre» σε σκηνοθεσία του Ξαβιέ Λεγκράντ, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στις πέντε υποψηφιότητες για Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους.
Το Flix μίλησε με τον Αλεξάντρ Γαβρά για τη σημασία της οσκαρικής υποψηφιότητας, την κινηματογραφική καταγωγή του και τη ματιά του στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας.
Σκηνή από το «Avant que de tout Perdre»
Πώς θα περιέγραφες την ταινία σε κάποιον που δεν την έχει δει;
Η ταινία ασχολείται με ένα κοινωνικό θέμα - την ενδοοικογενειακή βία - και έχει τη μορφή ενός θρίλερ. Από τη στιγμή που η ενδοικογενειακή βία είναι κρυμμένη, δεν την βλέπουμε, βρίσκεται εκτός κάδρου, υποννοείται και άρα γίνεται ολοένα και πιο τρομακτική. Η ταινία βάζει τον θεατή στην ίδια θέση με τον βασικό χαρακτήρα της, σε μια διαρκή ένταση, και τον τοποθετεί μέσα στο ίδιο κλίμα φόβου που αυτές οι γυναίκες ζουν συνεχώς.
Πως ένιωσες όταν έμαθες ότι η ταινία είναι υποψήφια για Οσκαρ;
Ηταν μια ενθουσιώδης στιγμή φυσικά αλλά περισσότερο μια μεγάλη αναγνώριση της δουλειάς που κάναμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και οι ηθοποιοί και το συνεργείο που πρόσφεραν το χρόνό τους και το ταλέντο τους για να δουλέψουν σε μια ταινία μικρού μήκους την οποία πίστεψαν από την αρχή.
Τι σημαίνει μια υποψηφιότητα για Οσκαρ για σένα σαν παραγωγό/σκηνοθέτη και τι για το μέλλον της ταινίας;
Από τη στιγμή που είσαι υποψήφιος μέχρι και την απονομή, όλα μπορούν να συμβούν, είσαι κάτι σαν ο βασιλιάς του κόσμου για το σύμπαν των ταινιών μικρού μήκους. Μετά την απονομή, αν δεν κερδίσεις, επιστρέφεις και πάλι στην αφάνεια. Για την ταινία, η υποψηφιότητα σημαίνει ότι θα τραβήξει την προσοχή των διεθνών φεστιβάλ, καναλιών σε όλον τον κόσμο που θα θέλουν να την αγοράσουν, οπότε είναι καλό από επιχειρηματική άποψη. Ηταν η πρώτη ταινία του Ξαβιέ ως σκηνοθέτη και η πρώτη δική μου ως παραγωγού, οπότε σημαίνει πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Σε προσωπικό επίπεδο, η υποψηφιότητα σημαίνει πως έχω καλό ένστικτο στο να επιλέγω σενάρια και να βοηθώ τους σκηνοθέτες να τα κάνουν καλές ταινίες. Σου δίνει αυτοπεποίθηση (αλλά όχι πάρα πολλή γιατί αυτό συμβαίνει μάλλον μια ή δύο φορές στη ζωή ενός ανθρώπους) σαν παραγωγό. Οσο για το μέλλον... Ρώτησε με την ίδια ερώτηση του χρόνου...
Δουλεύεις ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγό. Πόσο διαφορετικοί είναι όλοι αυτοί οι «ρόλοι» για σένα;
Δεν είναι διαφορετικοί. Είναι σαν ζάρια. Οι παραπάνω ρόλοι είναι διαφορετικές πλευρές του ίδιου αντικειμένου που σχηματίζουν ένα σύνολο. Αυτό που με κινητοποιεί είναι να νιώσω ενστικτωδώς πως με ενδιαφέρει μια ταινία, πως μοιάζει σωστό να ασχοληθώ μαζί της με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Προέρχεσαι από μια θρυλική οικογένεια κινηματογραφιστών. Πόσο σε επηρέασε, ειδικότερα, η δουλειά του πατέρα σου;
Δεν επηρεάστηκα από τη δουλειά του πατέρα μου. Ημουν πολύ μικρός για να την καταλάβω. Επηρεάστηκα περισσότερο από τον τρόπο ζωή μας. Δεν βγαίναμε βόλτες ή για πικνίκ αλλά πηγαίναμε βασικά στο σινεμά. Κάθε Σαββατοκύριακο θα πηγαίναμε να δούμε δύο ή τρεις ταινίες, μπορεί και περισσότερες. Η μητέρα μου είναι παραγωγός οπότε οι συζητήσεις μας στο τραπέζι ήταν για τις ταινίες. Οι γονείς μου υπήρξαν αναμεμειγμένοι στην πολιτική οπότε επηρεάστηκα από τις συζητήσεις τους. Με κάποιο τρόπο μου πρόσφεραν (συνειδητά ή ασυνείδητα) μια σπουδαία αντιμετώπιση σε σχέση με το σινεμά. Με βοήθησαν να αναπτύξω την αίσθηση του τι ορίζει μια καλή ταινία και τι σημαίνει να είσαι παραγωγός (το να βρίσκεις ισορροπία ανάμεσα στα χρήματα που απαιτούνται για να γίνει μια ταινία χωρίς να θυσιάζεις την ποιότητά της). Ο κόσμος του κινηματογράφου είναι φτιαγμένος από ψευδαισθήσεις, οπότε οι συζητήσεις των γονιών μου με βοήθησαν να είμαι προσγειωμένος και να έχω το μυαλό μου καθαρό.
Πόσο «Ελληνας» νιώθεις; Ποια είναι η άποψη σου για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας;
Νιώθω πολύ Ελληνας. Επισκέπτομαι πολύ συχνά την Ελλάδα και όποτε βρίσκομαι εκεί νιώθω καλά, νίωθω ότι ανήκω εκεί. Είναι ένα πολύ πολύτιμο μέρος για μένα. Οσο για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα... είναι επώδυνη. Η Ελλάδα εφηύρε τη Δημοκρατία και σήμερα μας δείχνει πως αυτή διαστρεβλώνεται. Πως η Δημοκρατία δεν προορίζεται «από το λαό για το λαό» αλλά «από τον οικονομικό κόσμο για το λαό». Οι πολίτες της Ευρώπης θα έπρεπε να είναι σε εκρήγορση και τρομαγμένοι από αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα γιατί ο οποιοσδήποτε μπορεί να είναι ο επόμενος που θα βρεθεί στη θέση της.
Ο Αλεξάντρ Γαβράς (πάνω δεξιά) μαζί με τον σκηνοθέτη Ξαβιέ Λεγκράντ και την ομάδα της ταινίας στα γυρίσματα
Ανάμεσα στους συντελεστές του «Avant que de tout Perdre» βρίσκουμε και τον μοντέρ της ταινίας, Γιώργο Λαμπρινό (γιο του σκηνοθέτη Φώτου Λαμπρινού και μόνιμου κάτοικου Παρισιού), συνεργάτη εδώ και χρόνια της KG Productions, μοντέρ του «Κεφαλαίου» του Κώστα Γαβρά, ο οποίος υπογράφει και το μοντάζ του «Xenia», της νέας ταινίας του Πάνου Χ. Κούτρα.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Avant que de tout Perdre» και αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη σελίδα της ταινίας στο Facebook:
